"Έχετε δίκιο, ας αλλάξουμε ομιλία...

κι ας πούμε κάτι σχετικό με τον καιρό..."

(Παλιό τραγούδι του Aττίκ)

Στα ηχεία μας σήμερα:

 Madonna: 4 Minutes

Moby: Disco Lies

Στην σημερινή Ελλάδα, οι πάντες μηνύουν τους πάντες!

Πολιτικοί μηνύουν άλλους πολιτικούς, επιχειρηματίες μηνύουν πολιτικούς, πολιτικοί μηνύουν επιχειρηματίες, πολίτες μηνύουν δημοσιογράφους, δημοσιογράφοι μηνύουν άλλους δημοσιογράφους, 

θιγμένοι εκπρόσωποι της show biz μηνύουν 

άλλους εκπροσώπους της show biz! 

Τι έχουμε εδώ;

Μα, τη χαρά του δικηγόρου!

Ανέβηκαν και οι βάσεις για τις σχολές νομικών σπουδών! 

Παίρνει το επάγγελμα πάλι τα πάνω του!

Τρέξτε όλοι να γίνετε δικηγόροι!

Δεν θα μείνετε ΠΟΤΕ χωρίς δουλειά!

Σάς το εγγυώμαι!

ΕΛΛΑΣ η χώρα των ΜΗΝΥΣΕΩΝ!

Μα τι αξιοζήλευτη πρωτιά, ε;

Όπως όλες οι άλλες μας πρωτιές!

Εν τω μεταξύ η αποχαύνωση του έλληνα, συνοδευόμενη από τη θερινή ραστώνη, καλά κρατεί!

Με τις υγείες μας!

Κι επειδή δεν βρήκα το τραγούδι "Ας αλλάξουμε ομιλία", ακούστε το γλυκύτατο ρετρό "Κι αν βγουν αλήθεια" 

επίσης του Αττίκ, με την Δανάη.

L.K.2008

Will You Dine With Me, My Love?

Η τραπεζαρία με τις φίνες, 

λεπτοδουλεμένες και διάφανες πορσελάνες

και το ρομαντικό δασύλλιο 

με την ειδυλλιακή λίμνη 

Εικόνες από τα θερινά ανάκτορα

Tsarskoye Selo

( Ца́рское Село́- St. Petersburg-Russia )

All the snapshots are taken by me

(July 9, 2007)

Στα ηχεία μας σήμερα:

Bryan Ferry

Ja Nun Hons Pris

(Μεσαιωνική Μουσική από το

Ensámble

Labor Intus)

and

Fool For Love

From the album

Frantic

Λ.Κ. 2008

Νεο-Καταραμένοι

Πίνακας του
Hiëronymus Bosch
(real name Jerome Van Aeken)
(born c. 1450, Hertogenbosch, Brabant
[now in The Netherlands]
died Aug. 9, 1516 Hertogenbosch)
The ship Of Fools

Στα ηχεία μας σήμερα:
Symphonie Fantastique
Opus 14
του
Louis-Hector Berlioz
(born December 11, 1803,
La Côte-Saint-André, France
died March 8, 1869, Paris)

Κατέρχονται τις πύλες του Άδη
κάθε νύχτα

Κάθε πρωί υψώνονται στο σταυρό
μάτια απλανή
χείλη σφραγιστά
δάχτυλα κλειστά
αναπνοή σε γυάλα αζώτου

Κάθε που βραδιάζει
ξανά ρίχνονται στα σκοτάδια
οι νεο-καταραμένοι
κολυμπούν σε μια θάλασσα δακρύων
αφηνιασμένες συνειδήσεις
λαχτάρα για ζωή

Τι εξαγοράζεις
με ένα απεγνωσμένο βλέμμα;
Τι δίνεις σε αντάλλαγμα;
Ποιές ατραπούς
χωρίς επιστροφή διαβαίνεις;
Ποιές δρόμους κλείνεις;

Ποια συγγνώμη διεκδικείς;
Δείξε μου...

Λ.Κ. 2008

Playing Games...

Στη φωτογραφία η Loreley-Lucy, δηλ. εγώ,
(με τετράφυλλα τριφύλια)!
Αλλά o photo editor έκρινε, ότι η photo ήταν πολύ μεγάλη
κι έπρεπε να την "κόψει"!
(φωτογράφε, φωτο-χάλια μ' έβγαλες με 2 κεφάλια...")








Μετά από την ευγενική πρόσκληση του
Δημητρίου του Tαξιδευτή
(τον οποίον ευχαριστώ και με τον οποίον
συχνά-πυκνά "φαγωνόμαστε" για τα πολιτικά)
κι έχοντας βαρεθεί θανάσιμα, από την "βαρύτητα" των ημερών,
ενέδωσα στα 5+5!
Αν και το 5 είναι ένας αριθμός εγκυμονών (κινδύνους;),
λίγο δυσκοίλιος, λίγο άκομψος, λίγο αγκαθωτός, (χάθηκε να βάλετε, ας πούμε, 7+7;)
θα απαριθμήσω τα πράγματα, που αγαπώ και αντιπαθώ,
αλλά αν τα 5+5 γίνουν 9+9, ουδεμία ευθύνη φέρει το κατάστημα!
Άλλωστε σε κανένα παιχνίδι δεν έχω τηρήσει τους όρους!

Λοιπόν:
Αγαπώ (με τυχαία σειρά)
1ον. Τον ύπνο (διότι ως γνωστό "ο ύπνος τρέφει τα παιδιά.." κλπ)
2ον. Τη σοκολάτα (φαγητό ποτέ να μη φάω, αλλά χωρίς σοκολάτα δεν ζω!)
3ον. Το σινεμά! (δεν λέω απλά ταινίες,
αλλά Σ Ι Ν Ε Μ Α!!!) Σκοτεινή αίθουσα και μαγεία!
Χωρίς σινεμά δεν νιώθω καλά! Είναι σοβαρό, γιατρέ μου;
4ον. Τους ωραίους ανθρώπους, (για άνδρες βέβαια, ψυχή τε και σώματι (κι όχι μόνο ψυχή). Θέλω όλο το πακέτο!
5ον. Τα ταξίδια στην Ευρώπη και δη στις μεσαιωνικές πόλεις της Ευρώπης και τις βόλτες στα πλακόστρωτα ιστορικά κέντρα τους!
Οι άλλες Ήπειροι μπορούν να περιμένουν!
6ον. (Δε στάλεγα, Δημήτριε; Σιγά μην έβαζα μόνο 5!) Τη ζωγραφική! Και ατέλειωτες ώρες στα μουσεία!
7ον. Μικρά, κομψά και στυλάτα Cafés, all over Europe, όπου μπορώ να απολαύσω τον καφέ μου και κουβεντούλα
με τους φίλους μου!
8ον.Τις διακοπές σε συνδυασμό με
ΘΑΛΑΣΣΑ!
9ον. Ένα μικρό νησάκι στο Βόρειο-Ανατολικό Αιγαίο!
(Η λατρεία μου!)

Αντιπαθώ:
Χμμμ, για να δω...
Μπααα, η ζωή είναι πολύ μικρή,
για να αναλώνεται κανείς
σε αντιπάθειες!
Απλά, ό,τι δεν μού αρέσει
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ να το ΑΛΛΑΞΩ!!!

Λ.Κ. 2008

Getting Dizzy...

The animated kaleidoscope is from
flickr

Στα ηχεία μας σήμερα:
Morning Light
and
Troya
from
Café del Mar vol.9

Getting dizzy with love
dizzy
dizzy
dizzy
dizzy with love
getting dizzy
dizzy
getting dizzy
dizzy
with
love
love
love
with
love dizzy
getting dizzy
with
love getting
dizzy



dizzy
dizzy
dizzy
with
love
love
love
love
love
dizzy
dizzy with
love

dizzy
dizz
diz
with
love

L.K.2008

Il Conformista

"Il Conformista"

Μια μεγάλη ταινία
του Bernardo Bertolucci
(1970)

Με τους:
Jean-Louis Trintignant
Pierre Clémenti
Stefania Sandrelli
Dominique Sanda

Η ιδεολογική της ταυτότητα, η στυλιζαρισμένη σκηνοθεσία,
η εικαστικότητα των πλάνων και οι, ομολογουμένως, πολύ καλές ερμηνείες κάνουν την ταινία αριστουργηματική!
Αν δεν την έχετε δει, τη συνιστώ ανεπιφύλακτα!
Λ.Κ. 2008

Κομψοτεχνήματα

Στα ηχεία μας σήμερα:
Appassionata
(Piano Sonata No. 23 in F minor, opus 57)
by
Ludwig van Beethoven

Πανέμορφα έπιπλα και αντικείμενα
μοναδικής τέχνης και απαράμιλλης αισθητικής,
από τα ανάκτορα
Tsarskoye Selo
( Ца́рское Село́- St. Petersburg-Russia )

All the snapshots are taken by me
(July 2007)

Σε επόμενη ανάρτηση, ακολουθούν φωτογραφίες
από την τραπεζαρία με τις φίνες πορσελάνες!
Λ.Κ. 2008

Οι Κλειδοκράτορες

Sculpture:
The Gates of Hell
by
Rodin

Σκοτεινές μέρες ανατέλλουν
το μεγάλο ερπετό σείεται πάλι
ανοίγει ένα στόμα - σπηλιά
καταπίνει τον βόρβορο
και το δηλητηριώδες σμήνος των μελισσών
ενισχύοντας τα ντεσιμπέλ του κάτω κόσμου

Μια αρμαθιά κλειδιά ήταν το τρόπαιο
ο κλειδοκράτορας πάντα από θέση ισχύος
κρίνει την μοίρα των κολασμένων
κλειδώνοντας την καταπακτή του κρανίου τους
ξεκλειδώνοντας τη σήραγγα των ουρλιαχτών

Παγιδευμένοι οι φρενήρεις αγνώμονες
στην τρέλα του βυθού
χωρίς αποσυμπίεση και οξυγόνο
θερίζουν το μολυβένιο νερό
με κυνόδοντες από ατσάλι

Ρέει η ικεσία
και παγώνουν οι εκκρίσεις
όχι τα δάκρυα
ούτε οι βλέννες

το τετράγωνο δωμάτιο κόβεται σε φέτες
και το αίμα είναι μαύρο
πιο μαύρο κι απ' τον θάνατο

Λ.Κ. 2008

Δεν σού άξιζε τέτοιος θάνατος,
καλέ ηθοποιέ.
Αναπαύσου εν ειρήνη

The absolute mess of my manuscripts...

Μετά από την
ευγενική πρόσκληση της φίλης Λου

My dear,

I've been writing
and writing
and writing...
endlessly...

Are you sure you want to see this?

Λ.Κ. 2008

Charles Baudelairs: Εγκώμιο Μακιγιάζ

Charles Baudelairs: Εγκώμιο Μακιγιάζ

(Απόσπασμα)

Υπάρχει ένα τραγούδι, τόσο τετριμμένο και τόσο ανόητο, ώστε δεν μπορεί ούτε να το αναφέρει κανείς μέσα σε ένα έργο που έχει κάποιες αξιώσεις σοβαρότητας, εκφράζει όμως στην εντέλεια, σ’ ένα ύφος επιθεώρησης, την αισθητική των μη σκεπτόμενων ανθρώπων: “ Η φύση ομορφαίνει την ομορφιά ”.
Υποθέτω ότι ο “ποιητής”, αν είχε κατορθώσει να μιλήσει γαλλικά, θα είχε πει: “ Η απλότητα ομορφαίνει την ομορφιά!”, πράγμα που αντιστοιχεί, μ’ έναν τρόπο εντελώς απροσδόκητο, στην εξής “αλήθεια”: Το ανύπαρκτο ομορφαίνει το υπαρκτό.

Τα περισσότερα λάθη σχετικά με την έννοια του ωραίου, προέρχονται από την εσφαλμένη αντίληψη του 16ου αιώνα που έχει σχέση με την ηθική.Τότε, εξέλαβαν τη φύση ως βάση, πηγή και υπόδειγμα κάθε δυνατού καλού και κάθε ομορφιάς. Η αποκήρυξη του προπατορικού αμαρτήματος δεν έπαιξε μικρό ρόλο στη γενική αυτή τύφλωση της εποχής εκείνης. Αν ωστόσο δεχτούμε να ανφερθούμε μόνο στην ορατή πραγματικότητα, στην εμπειρία όλων των εποχών και στην Εφημεριδα των Δικαστηρίων, θα δούμε πως η φύση δεν μάς διδάσκει τίποτα ή σχεδόν τίποτα, ότι δηλαδή αναγκάζει τον άνθρωπο να κοιμάται, να πίνει, να τρώει και να προστατεύεται όσο είναι δυνατόν από τα εχθρικά στοιχεία του περιβάλλοντος. Αυτή είναι πάλι που κινεί τον άνθρωπο να σκοτώνει τον συνάνθρωπό του, να τον τρώει, να τον φυλακίζει, να τον βασανίζει.
Διότι, μόλις βγούμε από τον χώρο της αναγκαιότητας για να μπούμε στην περιοχή της πολυτέλειας και των απολαύσεων, βλέπουμε πως η φύση δεν μπορεί να μάς συμβουλέψει παρά μόνο το έγκλημα. Είναι αυτή η αλάνθαστη φύση που γέννησε την πατροκτονία, την ανθρωποφαγία και μύριες άλλες φρικαλεότητες που η σεμνότητα και η λεπτότητα μάς εμποδίζει να ονομάσουμε. Είναι η φιλοσοφία (και εννοώ τη γνήσια), είναι η θρησκεία που μάς προστάζει να τρέφουμε φτωχούς συγγενείς και ανάπηρους. Η φύση (που δεν είναι τίποτα άλλο από τη φωνή του συμφέροντός μας) μάς παραγγέλλει να τούς αποτελειώσουμε.
Επιθεωρείστε, αναλύστε καθετί που είναι φυσικό, όλες τις πράξεις και τις επιθυμίες του απόλυτα φυσικού ανθρώπου και δεν θα βρείτε παρά τη φρίκη. Ό,τι είναι ωραίο και ευγενικό είναι αποτέλεσμα της λογικής και του στοχασμού. Το έγκλημα, που το ανθρώπινο ζώο πρωτοδοκίμασε τη γεύση του στη μήτρα της μάνας του, είναι πρωταρχικά φυσικό. Απεναντίας, η αρετή είναι τεχνητή, υπερφυσική, αφού χρειάστηκαν – σ’ όλες τις εποχές και σ’ όλα τα έθνη – θεοί και προφήτες για να διδάξουν στην αποκτηνωμένη ανθρωπότητα, και αφού ο άνθρωπος από μόνος του στάθηκε ανίκανος να την ανακαλύψει. Το κακό γίνεται χωρίς προσπάθεια, φυσικά, μοιραία. Το καλό είναι πάντα το προϊόν μιας τέχνης.

Όλα όσα λέω για τη φύση, ως κακή σύμβουλο σε ό,τι αφορά στην ηθική και ό,τι λέω για τη λογική ως πραγματική πηγή λύτρωσης και αναμόρφωσης, είναι δυνατόν νεα μεταφερθούν στην περιοχή του ωραίου. Οδηγούμαι έτσι να θεωρήσω τον καλλωπισμό σαν ένα δείγμα πρωτόγονης ευγένειας της ανθρώπινης ψυχής.
Οι φυλές που ο πολιτισμός μας, μέσα στη σύγχυση και στη διαφθορά του χαρακτηρίζει άγριες, με μια αλαζονεία και μια αυταρέσκεια που είναι εντελώς κωμικές, καταλαβαίνουν, όπως ακριβώς και το παιδί, την υψηλή πνευματικότητα του καλλωπισμού. Ο άγριος και το βρέφος με τον αφελή τους πόθο για ό,τι λάμπει, για τα πολύχρωμα φτερά, τα υφάσματα που παιχνιδίζουν, για το υπέροχο μεγαλείο των τεχνητών σχημάτων, μαρτυρούν την απέχθειά τους για το πραγματικό και επιδεικνύουν έτσι, άθελά τους, την πνευματικότητα της ψυχής τους.
Αλλοίμονο σ’ αυτόν, που, σαν τον Λουδοβίκο τον ΙΕ’ (που δεν υπήρξε το προϊόν ενός πραγματικού πολιτισμού, αλλά μιας επανόδου στην βαρβαρότητα), προάγει τη διαφθορά ως το σημείο να μη γεύεται πια παρά μόνο την απόλυτη φυσικότητα! Η μόδα, λοιπόν, πρέπει να θεωρηθεί σαν ένα σύμπτωμα της τάσης προς το ιδεώδες, που επικαλύπτει μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο ό,τι αισχρό, γήινο κι ακάθαρτο συσσωρεύει η φυσική ζωή – σαν μια έξοχη παραμόρφωση της φύσης ή μάλλον σαν αδιάκοπες και αλλεπάλληλες προσπάθειες αναμόρφωσής της.
Σωστά επίσης, παρατηρήθηκε (χωρίς όμως να ανακαλυφθεί ο λόγος) ότι όλες οι μόδες είναι γοητευτικές, δηλαδή σχετικά γοητευτικές, επειδή η καθεμιά τους είναι μια καινούρια προσπάθεια, περισσότερο ή λιγότερο επιτυχημένη, προς το ωραίο, κάποια προσέγγιση ενός ιδανικού που η επιθυμία του ερεθίζει συνεχώς το ανικανοποίητο ανθρώπινο πνεύμα. Αλλά οι μόδες, αν θέλουμε να τις εκτιμήσουμε σωστά, δεν πρέπει να θεωρηθούν πράγμα νεκρό. Θα ήταν σαν να θαυμάζαμε τα κρεμασμένα κουρέλια, βουβά κι άδεια όπως το δέρμα του Αγίου Βαρθολομαίου μέσα στο ντουλάπι ενός παλαιοπώλη.
Πρέπει να τις φανταστούμε ζωντανεμένες από τις ωραίες γυναίκες που τις φόρεσαν. Μόνο έτσι θα συλλάβουμε το νόημα και το πνεύμα τους. Αν λοιπόν ο αφορισμός: Όλες οι μόδες είναι γοητευτικές, σάς ενοχλεί ως υπερβολικά απόλυτος, μπορείτε να πείτε, και θα είστε βέβαιοι πως δεν κάνετε λάθος: Όλες οι μόδες είναι θεμιτό να θεωρούνται γοητευτικές.
Η γυναίκα έχει το απαράγραπτο δικαίωμα και μάλιστα εκπληρώνει ένα είδος χρέους όταν προσπαθεί να φανεί μαγική και εξωπραγματική. Πρέπει να εκπλήσσει, να γοητεύει. Ως είδωλο πρέπει να χρυσώνεται για να γίνεται αντικείμενο λατρείας. Πρέπει, λοιπόν, να δανείζεται απ’ όλες τις τέχνες τα μέσα για να υψωθεί πάνω απ’ τη φύση, ώστε να σκλαβώνει καλύτερα τις καρδιές και να συναρπάζει τα πνεύματα. Δεν πειράζει διόλου αν η απάτη και το τέχνασμα είναι γνωστά σε όλους, όταν η επιτυχία τους είναι εξασφαλισμένη και το αποτέλεσμα πάντα ακατανίκητο.

Μέσα σ’ αυτές τις σκέψεις, ο καλλιτέχνης φιλόσοφος θα βρει εύκολα τη δικαίωση όλων των μέσων που χρησιμοποίησαν οι γυναίκες σ’ όλες τις εποχές για να εδραιώσουν και να αποθεώσουν, αν μπορεί να ειπωθεί έτσι, την εύθραυστη ομορφιά τους. Η απαρίθμησή τους δεν θα ΄χε τέλος. Αλλά, για να περιοριστούμε σ’ αυτό που η εποχή μας ονομάζει κοινώς μακιγιάζ, ποιός δεν βλέπει ότι η χρήση της πούδρας από ρύζι – τόσο ανόητα αναθεματισμένη από τους αφελείς φιλόσοφους – έχει σκοπό και αποτέλεσμα να εξαφανίζει από το δέρμα όλους τους λεκέδες που η φύση σκόρπισε τόσο προσβλητικά…”

Εκδόσεις ΑΓΡΑ
Μετάφραση: Μαργαρίτα Καραπάνου

Το Απόκληρο Σκυλί Του Άδη

Κατακλυσμιαία η έκπτωση

Ανδροειδή σε ορδές
σπέρνουν αντάρα
και όξινες εκκρίσεις
αποδεκατίζοντας
τους μαλακούς εγκεφάλους
των υπόγεια εγκλεισμένων

διαβρώνοντας τη σάρκα
των κίτρινων φαντασμάτων του έλους
βυθίζοντας σκουριασμένα κοπίδια
στις οφθαλμικές κόχες
των επιτελαρχών του σκότους


Εσύ, όμως, να εμμένεις
κι εγώ απόψε θα ξεθάψω
το θανατερό μου χαμόγελο
και τα ραδιενεργά μου φίδια


Εσύ, όμως, να επιμένεις
κι εγώ τις λάμες μου θα ακονίσω

Εσύ, όμως, να ανατείλεις
κι εγώ το σάβανο των κρύων αγαλμάτων
θα σκίσω με τα δόντια
θα τα ζεστάνω με αίμα καυτό

Και θα χαϊδέψω
αυτό το απόκληρο σκυλί του Άδη
που επιμένει να μού γλείφει
τις πληγές μου

Λ.Κ.. 2008