"...I want my country back
I want my dream back
I want my dream back
I want my America back..."
Αγαπητέ μου Bruce, κι εσύ θέλεις το όνειρό σου πίσω, όπως και όλοι εμείς
θέλουμε το όνειρό μας να ζωντανέψει...γιατί τώρα κείται νεκρό και αποσυντεθειμένο.
Εσείς εκεί, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ΑΠΟΔΕΙΞΑΤΕ, ότι όντως είστε ρηξικέλευθοι, ότι τολμάτε, ότι ακόμα μπορείτε να πιστεύετε...
Δεν είχαν άδικο αυτοί, που έχουν μιλήσει για το Αμερικανικό Όνειρο!
Ειλικρινά, δεν έχω ακούσει ποτέ για το Γαλλικό, ή το Βελγικό Όνειρο!
Μόνο για το αμερικανικό ακούω, η πτωχή πολίτις του κόσμου ετούτου...
Λέτε όντως να υπάρχει;
Μα, ναι!
Πώς αλλιώς θα γινόταν μια τέτοια ανατροπή;
Και δεν ξέρω αν ο Μπαράκ Ομπάμα, θελήσει ή μπορέσει να διαφοροποιήσει τις ευαίσθητες και κλονισμένες ισορροπίες του πλανήτη, σίγουρα όμως
για την Αμερική ( "Αμερική-Αμερική, καλά μουλέγαν μερικοί, πως είσαι χώρα-χώρα μαγική....") θα πέσει, ή μάλλον έπεσε ήδη, σαν βροχή σε ξερή-κατάξερη γη!
Το όνειρο!
Χωρίς το όνειρο είμαστε νεκροί, νεκροζώντανοι, κινούμενα ζόμπι, καλοκουρδισμένα ρομποτάκια....
Το όνειρο!
Πώς μπορείς να το κρατήσεις ζωντανό, σε μια γη, που όλα γυρίζουν, εκσφενδονίζονται και εκτροχιάζονται, κάτω από την πίεση της τεράστιας μηχανής του κέρδους;
Δεν υπάρχει απάντηση άλλη, παρά μόνον αυτή!
Να πιστέψεις!
Να πιστέψεις στο Όνειρο!
Το όνειρο, αυτό σε κρατά, με κρατά, μάς κρατά ζωντανούς, δύσμοιρε πολίτη του πλανήτη,
που είσαι ζεμένος στο κάρο, το σέρνεις καθημερινά, αγκομαχάς, εξευτελίζεσαι και είδηση δεν παίρνεις!
ΝΟΜΙΖΕΙΣ, ότι ζεις!
Δύσμοιρε πολίτη του πλανήτη...
Πλανάσαι πλάνην οικτράν...
Γιαυτό, αν μπορείς, αν ξέρεις,
κράτα ζωντανό το όνειρο!
Είναι το μόνο, που σού απόμεινε....
Λ.Κ. 2008
3 comments:
ας συνεχίσουμε λοιπόν να πιστεύουμε στο όνειρο και στα όνειρα κι ας τα διηγούμαστε...
Have a nice weekend with an old song from Demi Roussos
It's five o'clock
and I walk through the empty streets
thoughts fill my head
but then still
No one speaks to me
My mind takes me back
to the years that have passed me by
(interlude)
It is so hard to believe
That it's me
that I see
in the window pane
it is so hard to believe
that all this is the way
that is has to be
It's five o'click
and I walk through the empty streets
The night is my friend
And in him
I find sympathy
And so I go back to the years that have to past me by
(interlude)
It is so hard to believe
That it's me
that I see
in the window pane
it is so hard to believe
that all this is the way
that is has to be
It's five o'click
and I walk through the empty streets
The night is my friend
And in him I find sympathy
He gives, gives me day
gives me hope
and a little dream too
@Μάρκο,
Ποιός πίστεψε στο όνειρο και δεν εξαπατήθηκε...;
Αλλά ας...
@Δημήτριε,
ομολογουμένως πολύ καλό!
Και το αγνοούσα...
Thanks!!!
Post a Comment