Δημήτρης Δανίκας

Σε άμεση συνάρτηση με το προηγούμενο post,
να τι σημαίνει για μένα δημοσιογραφία-αρθρογραφία:
Σύντομη, εύστοχη, δηκτική, στηλιτεύουσα and
NOT BEATING AROUND THE BUSH!

ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ
Μπάτσοι

ΤΟ ΘΕΑΜΑ έμοιαζε με στιγμιότυπο από επιθεώρηση του Γιάννη Γκιωνάκη. Παραλήρημα αντί για ομιλία. Παραμίλημα αντί για επιχειρηματολογία. Σε κατάσταση υστερίας όταν διαφήμιζε την ιδιωτική Παιδεία. Ωραία, να συμφωνήσουμε στην απελευθέρωση της αγοράς, αφού προηγουμένως εσείς κυρα-Μαριέττα μου εξαφανίσετε τα φροντιστήρια και εξισώσετε τους μισθούς των εκπαιδευτικών με εκείνους των Ευρωπαίων λειτουργών. Μπούρδες θα μου πείτε. Βουλωμένα τ' αυτιά της κυρίας. Επομένως, τι; Να αφήσω τα παιδιά μου να τα κατσιάζει; Ούτε μία στις εκατό. Γι' αυτό σας λέω: το μόνο καλό που μπορείτε να κάνετε είναι να τα στείλετε για σπουδές και εργασία στο εξωτερικό, ώστε να μη γλείψετε κατουρημένες ποδιές βουλευτών, υπουργών και άλλων κομματικών. Κάποτε φεύγαμε για να γλιτώσουμε από τον μπάτσο της Ασφάλειας, τώρα φεύγουμε για να γλιτώσουμε από τους μπάτσους της Μαριέττας. Αυτή είναι η πρόοδος της ελληνικής Παιδείας από το 1960 μέχρι σήμερα!


ΤΑ ΝΕΑ , 29/09/2006