Πίνακας
του
Nicolas Poussin
( born June 1594, Les Andelys, Normandy [now France]
died November 19, 1665, Rome, Papal States [now Italy]
( Winter )
Στα ηχεία μας σήμερα:
String quartet No 3
Adagio - attacca; Moderato - Adagio
του
Dmitri Shostakovich
(1906-1975)
του
Nicolas Poussin
( born June 1594, Les Andelys, Normandy [now France]
died November 19, 1665, Rome, Papal States [now Italy]
( Winter )
Στα ηχεία μας σήμερα:
String quartet No 3
Adagio - attacca; Moderato - Adagio
του
Dmitri Shostakovich
(1906-1975)
WinterΦίλα τα παγωμένα χείλη μου
να τα ζεστάνεις
μόλις γύρισα από τη λευκή χώρα
όπου τα πλάσματα ντύνονται στο χιόνι
και χορεύουν τρελά τα μεσάνυχτα
Κράτα τα ξυλιασμένα χέρια μου
να τα θερμάνεις με τη καυτή ανάσα σου
θα φύγω πάλι
θα ταξιδέψω ανάμεσα στα κίτρινα φύλλα
και πλάι στα αφρισμένα ποτάμια
ο άνεμος θα λυσσομανάει στα μαλλιά μου
και στις ξερές λεύκες
θα ξεριζώσει κάθε φύλλο από τα φτωχά δέντρα
και θα ξεφτίσει την κάπα μου
Δώσε μου φιλιά πολλά
λαίμαργη είμαι
για τα παγωμένα φιλιά σου
για τα κρυσταλλωμένα χείλη σου
Το χιόνι πέφτει απαλά
σαν τρυφερό υφάδι
σε λίγο θα μάς σκεπάσει
κι εμείς
παγωμένα φιλιά
θα δαγκώνουμε
ο ένας στα χείλη του άλλου
μέσ' στην κατάλευκη νύχτα
Lucy 2008
να τα ζεστάνεις
μόλις γύρισα από τη λευκή χώρα
όπου τα πλάσματα ντύνονται στο χιόνι
και χορεύουν τρελά τα μεσάνυχτα
Κράτα τα ξυλιασμένα χέρια μου
να τα θερμάνεις με τη καυτή ανάσα σου
θα φύγω πάλι
θα ταξιδέψω ανάμεσα στα κίτρινα φύλλα
και πλάι στα αφρισμένα ποτάμια
ο άνεμος θα λυσσομανάει στα μαλλιά μου
και στις ξερές λεύκες
θα ξεριζώσει κάθε φύλλο από τα φτωχά δέντρα
και θα ξεφτίσει την κάπα μου
Δώσε μου φιλιά πολλά
λαίμαργη είμαι
για τα παγωμένα φιλιά σου
για τα κρυσταλλωμένα χείλη σου
Το χιόνι πέφτει απαλά
σαν τρυφερό υφάδι
σε λίγο θα μάς σκεπάσει
κι εμείς
παγωμένα φιλιά
θα δαγκώνουμε
ο ένας στα χείλη του άλλου
μέσ' στην κατάλευκη νύχτα
Lucy 2008
9 comments:
poussin αγαπημενος....
η μουσικη οπως παντα ο συνονοματος
απο το ζεστο στο κρυο και απο το κρυο στο ζεστο...
οπως και οι στιχοι σου κρυσταλλινοι μα και λαβροι..
καλημερα παγωμενη νυμφη...
υγ.
μολις γυρισα απο μια βολτα στο χιονι, με τα ποδια....μεχρι στη παραλια στο φαληρο το εχει στρωσει..!!
Καυτά παγωμένο! Φιλιά γλυκιά μου.:)
Καλησπέρα, Δημήτριε!
Κι εγώ έκανα βολτούλες στα χιονισμένα πάρκα!
Υπέροχα είναι!
Χαίρομαι, που σού άρεσε η ανάρτηση!
"...κρυσταλλινοι μα και λαβροι.."
Πόσο μού άρεσε αυτό!
Φιλιά παγωμένα...!
Free μου,
αυτό ακριβώς ήθελα!
Το πέτυχα, ε;
Αν κρίνω από τα σχόλιά σας!
Φιλιά!
κι εμείς
παγωμένα φιλιά
θα δαγκώνουμε
ο ένας στα χείλη του άλλου
μέσ' στην κατάλευκη νύχτα
lucy 2008
πολλά υποσχόμενη χρονιά .....
@ψουξ,
λες, ε;
Παγωμένα φιλιά!
Ααααα! Εδώ είναι οι βολτάρηδες του άσπρου.
Χάρμα.
Εγώ όμως εδώ ήλθα τώρα να αφήσω τα σέβη μου στον πολύ αγαπημένο αυτόν ζωγράφο.
Και στην υπεύθυνη της ωραιότερης μουσογκαλερίστας (sic) της "περιοχής" μας.
Ηλία μου, εδώ βολτάρουμε...
Στα λευκά...
Τα σέβη σου δεκτά από τον αγαπημένο (μας) ζωγράφο, φαντάζομαι με μεγάλη χαρά!
Δεν μπορεί παρά κάπου να τριγυρίζουν αυτά τα αθάνατα πνεύματα και να χορεύουν τις νύχτες μαζί με τις απαλές νιφάδες.
Όσο για την "υπεύθυνη της ωραιότερης μουσογκαλερίστας",
σε ευχαριστεί θερμά για την τόση εκτίμηση!
Κατάλευκα φιλιά!
Πολύ αισθησιακοί στίχοι μέσα στην παγωμένη ατμόσφαιρα που δημιουργούν. :)
Post a Comment