Reality Really Bites!

Ακούμε: Edith Piaf
Non, Je Ne Regrette Rien

Πίνακες της τρομερής οικογένειας
των Φλαμανδών Ζωγράφων
Brueghel (Abraham-Jan)

Με αφορμή τα δυσάρεστα συμβάντα της Πρωτομαγιάς,
σε σχέση με το συνδικαλιστικό κίνημα,
κάποιων σχολίων, που είχα στην σχετική ανάρτησή μου
και 3 e-mails, που έλαβα,
τα οποία εξέφραζαν απαξιωτικές απόψεις για το αριστερό κίνημα στην χώρα,
έχω απλά να παρατηρήσω τα εξής:

Πέρα από τα, όντως, γλαφυρά και τραγελαφικά συμβάντα του παρόντος, η αριστερά στο σύνολό της έχει γράψει ένδοξη ιστορία στην Ελλάδα!
Την 1η του Μάη του '44, αριστεροί αγωνιστές, Ακροναυπλιώτες, ήταν οι 200, που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς SS και τους συνεργάτες τους, ταγματασφαλίτες!
Αριστεροί αγωνιστές σάπισαν στις φυλακές της Μακρονήσου και της Γυάρου στην διάρκεια της χούντας, όταν κάποιοι ισχυρίζονται, ότι "δεν είχαν ιδέα" τι συνέβαινε στα μπουντρούμια του ΕΑΤ-ΕΣΑ, δηλαδή κάτω από τη μύτη τους!
Αριστεροί αγωνιστές κατεβαίνουν, όπως ανέκαθεν κατέβαιναν, στους δρόμους για τίμιες και δίκαιες διεκδικήσεις, ισοτιμίας και ισοπολιτείας!

Ξέρετε τι είναι το πιο τραγικό απ' όλα;
Με αφορμή, ή με πρόφαση, αν θέλετε,
τα ατυχή γεγονότα του παρόντος, και την έκπτωση, όχι της αριστεράς στο σύνολό της, αλλά κάποιων βολεμένων, η βολεψάκηδων, να αμαυρώνεται ολόκληρο το κίνημα και να δίνεται βήμα σε κάποιες ακροδεξιές και φασιστικές κορώνες να ακουστούν!
Αυτό πραγματικά προκαλεί λύπη!

Ο γνήσιος Δημοκράτης, θλίβεται, λυπάται και θεωρεί καθήκον του να πάρει τις ευθύνες του και να σκύψει πάνω από το πρόβλημα, να δει τι φταίει και φτάσαμε σε αυτό το σημείο!

Χαιρεκακία δείχνουν μόνον οι ακροδεξιές φατρίες, που βρίσκουν πάτημα να αρθρώνουν τον ανύπαρκτο και άναρθρο λόγο τους!
Προσπαθώντας να πείσουν, ότι το άσπρο είναι μαύρο!
Και δυστυχώς από τέτοιου είδους φατρίες, το διαδίκτυο είναι πλούσιο!
Απογοητευτικά πλούσιο!

Λ.Κ. 2008