Ελλάδα, η χώρα των Desperados

Μια παλιά ανάρτησή μου, (May 10, 2008)
η οποία, σήμερα, με κάνει να ανατριχιάζω...

Πίνακες
του
William Turner
(born 1508?, Morpeth, Northumberland, Eng.
died July 7, 1568, London)

Στα ηχεία μας σήμερα:
Qui Tollis
του
Joseph Haydn
( born March 31, 1732, Rohrau, Austria
died May 31, 1809, Vienna)

Ο Έλληνας τα τελευταία χρόνια, ζει την κάθε του μέρα σαν να είναι η τελευταία του!
Σαν να μην υπάρχει μέλλον,
σαν να έχει διαγραφεί το "Αύριο" από την δική του πραγματικότητα!
Έτσι αισθάνεται, έτσι έχει μάθει να σκέπτεται, ή μάλλον έτσι τον έχουν "εκπαιδεύσει" να σκέπτεται. Με την απουσία ουσιαστικής σκέψης, με την απουσία ελπίδας.
Αλλιώς, πώς να εξηγήσει κανείς, ότι οδηγεί σαν ένας απελπισμένος κατάδικος, που μόλις δραπέτευσε από την φυλακή και ξέρει, ότι από στιγμή σε στιγμή θα τον ξαναρίξουν πίσω από τα σίδερα, οπότε ούτε η δική του ζωή, ούτε του συνανθρώπου του έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία.
Πώς να εξηγήσεις, ότι τεμπελιάζει ατέλειωτες ώρες στις καφετέριες, σαν να τού τέλειωσαν οι στιγμές απόλαυσης και χαλάρωσης, ότι ξενυχτάει στα σκυλάδικα, σαν να μην τού αρκεί η διάρκεια της ημέρας,
ότι υπερδανείζεται και υπερχρεώνεται, σαν να μην πρόκειται ποτέ να φτάσει η αποφράς ημέρα, που θα πρέπει να αρχίσει να ξεχρεώνει,
ότι δεν ενδιαφέρεται ούτε στο ελάχιστο για το μέλλον της χώρας του, με συνέπεια να μην συνδικαλίζεται, να απαξιώνει ένα κεκτημένο με αίμα, απαράβατο δικαίωμα και καθήκον του, αυτό της επιλογής των εκπροσώπων του στη Βουλή δια της ψήφου του.
Πώς να εξηγηθεί, ότι καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον, καίγοντάς το, καταπατώντας το, σαν να μην πρόκειται να το κληροδοτήσει σε κανένα, λες και είναι ο τελευταίος άνθρωπος επί γης;
Κι όμως!
Είναι ο ίδιος έλληνας πολίτης, που σε καιρούς κινδύνου επιδεικνύει ομοψυχία και εξαιρετικό ψυχικό σθένος.
Είναι ο ίδιος ευαισθητοποιημένος πολίτης, που προσφέρει από το υστέρημά του για την ανακούφιση αναξιοπαθούντων συνανθρώπων.
Είναι ο ίδιος, που προσφέρει πολύτιμη βοήθεια σε περιπτώσεις, που φυσικές καταστροφές έχουν πλήξει γείτονες λαούς!
Είναι ο ίδιος, που επέδειξε υποδειγματική ψυχραιμία, τάξη και λογική, όταν διεξάγονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας, με αποτέλεσμα, όλα να λειτουργούν σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι ακριβείας!
Είναι ο ίδιος πολίτης, που όταν έχει όραμα, έναν ανώτερο σκοπό, μπορεί να κάνει θαύματα!
Ποιός έχει στερήσει λοιπόν το όραμα από τον σύγχρονο Έλληνα;
Ποιός τον έχει κάνει να αισθάνεται σαν ένας άνθρωπος δίχως μέλλον;
Ποιός τον έχει οδηγήσει σε αυτήν την αυτοκαταστροφική μανία,
ώστε να συμπεριφέρεται και να λειτουργεί σαν ένας desperado μιας έρημης, καταδικασμένης, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς ελπίδα ανάνηψης, χώρας;
Πολλές οι ευθύνες και προς διαφορετικές κατευθύνσεις!
Το μεγάλο μυστικό, η κύρια αιτία, είναι οπωσδήποτε η κρίσιμη γεωγραφική θέση της Ελλάδας.
Μια θέση, που πολλοί λαχταρούν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους, ώστε να εξουσιάζουν τις οδούς και τις τύχες των τριών ηπείρων!
Μια χωροταξική θέση, που είναι συγχρόνως η ευλογία και η κατάρα μας.
Ολόκληρη η ιστορία του Ελληνικού έθνους, είναι η τρελλή κούρσα των μεγάλων δυνάμεων να αποκτήσουν πλήρη έλεγχο στην Μεσόγειο, με πρόσβαση στην Ασία και με δυνατότητα να καταστέλλουν, εν τη γενέσει τους, τα απελευθερωτικά κινήματα της Αφρικής!
Είναι τυχαίο το γεγονός, ότι οι μεγάλες δυνάμεις κρατούν την Αφρική σε κατάσταση ομηρείας, εναλλάσσοντας το ένα χουντικό καθεστώς μετά το άλλο στα πλέον πλούσια κράτη της μαύρης Ηπείρου; Φυσικά όχι!
Έτσι ελέγχεται πλήρως ο τεράστιος ορυκτός πλούτος της πιο πλούσιας ηπείρου του πλανήτη!

Επιστρέφοντας στους σύγχρονους desperados της Ελλάδας, η δραματική αλλαγή θα επέλθει, μόνον όταν αντιληφθούν/αντιληφθούμε την τεράστια δύναμή μας!
Τότε και μόνο τότε!
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, απλά θα ζούμε σαν να μην υπάρχει αύριο!
Τραγικοί desperados σε μια κακογραμμένη τραγωδία,
χωρίς κομμό και χορικό!

Κάτια Ξ. 2008

Η ατάκα της χρονιάς δια στόματος Woody Allen

Ή, ακριβέστερα, δια πένας Woody Allen, στο σενάριο της τελευταίας του ταινίας

"Whatever Works" (2009)

Λέει λοιπόν, ο φοβερά οξυδερκής Woody:

"Τι κι αν η Αμερική έβγαλε μαύρο πρόεδρο; Στη Νέα Υόρκη εξακολουθείς να μη βρίσκεις ταξί".

Επεκτείνοντας την ευφυέστατη ατάκα στα ελληνικά πράγματα, θα έλεγα: 

Τι κι αν η Ελλάδα εξέλεξε σοσιαλιστή πρωθυπουργό; Στους πεζόδρομους εξακολουθούν να παρκάρουν τροχοφόρα παντός είδους.

Θα ρωτούσε- και εύλογα- κάποιος: Μόνο αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει;

Φυσικά όχι!

Εξακολουθούν να υφίστανται ΟΛΑ ΤΑ ΔΕΙΝΑ!

Οπότε, πού καταλήγουμε; 

1ον. Ότι ο Woody Allen ήταν και παραμένει ο ακριβέστερος φακός αποτύπωσης των περί την ανθρώπινη ύπαρξη πραγμάτων.

2ον. Ότι ο καθένας από εμάς είναι αναγκαίο να πειθαρχήσει σε κανόνες και νόμους.

3ον. Ότι ειλικρινά, δεν με νοιάζει πλέον καθόλου, αν ο πρωθυπουργός είναι μαύρος, άσπρος, κίτρινος, κόκκινος ή πορτοκαλί, αν δεν μπορεί να μού κάνει την καθημερινότητά μου καλύτερη! Ποιοτική, βρε αδερφέ!

Δηλαδή, βαρέθηκα να μού πουλάνε φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες!

Καλές γιορτές!

Κάτια Α. 2009

Το πλιάτσικο είναι νέο φαινόμενο...

Και πολύ φοβάμαι, ότι δεν είναι ελληνικό, ούτε έργο αντιεξουσιαστών!
Δεν συνάδει με την έμφυτη περηφάνια και το πολιτιστικό κύτταρο του Έλληνα, ούτε με τους μακρόχρονους πολιτικούς αγώνες μας.
Είναι ΝΤΡΟΠΗ, που κάποιοι δεν περιφρούρησαν τις διαδηλώσεις και επέτρεψαν σε κάθε λογής κακοποιά στοιχεία να παρεισφρήσουν στο σώμα των εξεγερμένων νέων...


Εν τώ μεταξύ, οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι, φαίνονται ανίκανοι να αποκωδικοποιήσουν τα δραματικά γεγονότα!
Αγνοούν πλήρως, ότι μια νέα γενιά ανθρώπων, οι έφηβοι 15-19 ετών, διαμορφώθηκαν ενώ αυτοί κοιμόνταν!
Θεωρούσαν τα παιδιά αυτά ακίνδυνα, ανενεργά, παιδιά του υπολογιστή και των chat rooms!
Θεωρούσαν τα παιδιά αυτά "κοιμισμένα", έτσι όπως τους έστρωσαν το πουπουλένιο κρεβατάκι τους οι γονείς, αυτή η βολεμένη και πλήρως διαβρωμένη πια, "γενιά του Πολυτεχνείου"!
Πόσο λάθος μπορεί να κάνει κανείς, όταν αγνοεί την δύναμη των νέων!
Τον θυμό, την συσσωρευμένη οργή, το αίμα που βράζει!
Την αγωνία τους για το μέλλον, αλλά και και την ανάγκη για τη δική τους επανάσταση!
Την ανάγκη τους για μια νέα ολόδική τους ταυτότητα!
Για το δική τους εξέγερση και για την προσωπική τους επιλογή να διαμορφώσουν το αύριο!

Το πιο εύστοχο σχόλιο, που άκουσα αυτές τις ημέρες, ήταν από Ευρωπαϊκό δελτίο ειδήσεων, από το Παρίσι, νομίζω, όπου η δημοσιογράφος επισημαίνει, ότι στην Ευρώπη - με αφορμή την οικονομική κρίση - έχει ήδη αρχίσει ένας κύκλος βίας και επεισοδίων, ανάμεσα στον λαό και τις εξουσίες, που ευνοούν το μεγάλο κεφάλαιο!

Αυτή είναι μόνο η αρχή!

Οι Γάλλοι έχουν ήδη το παράδειγμα της πυρπόλησης του Παρισιού λίγα χρόνια πριν!
Οι Έλληνες πολιτικοί, όπως πάντα, με την δυσκαμψία μυαλού, που τούς διακρίνει, αρνούνται να "ανιχνεύσουν" και να αφουγκραστούν το κλίμα και την λαϊκή βούληση.
Έχουν ανοίξει οι ασκοί του Αιόλου,
οι πολιτικοί ξεροσταλιάζουν για τις καρέκλες και ο λαός είναι, 
όπως πάντα, αγανακτισμένος, αλλά η λύση θα έρθει από τους νέους!
Μόνο από αυτούς!
Έτσι γινόταν πάντα στην Ιστορία!
Έτσι θα γίνει και τώρα!

Λ.Κ. 2008

Αιδώς Αργείοι-Βοά το αίμα του 16χρονου...

Τα γεγονότα δραματικά και τα λόγια λίγα.

Σε προλαβαίνουν, σε αρπάζουν απ' το λαιμό, δεν σε αφήνουν να αναπνεύσεις.

Σφαίρα αστυνομικού, εν ώρα υπηρεσίας έριξε νεκρό 16χρονο παιδί!

Αδέσποτη σφαίρα,

Σφαίρα στοχεύσασα ίσια στην καρδιά...

Θα αποδοθούν ευθύνες, λένε οι παλιάτσοι...

Οι παλιάτσοι της αυλής, που είναι ταγμένοι να σού παίρνουν το χαμόγελο και να το μετατρέπουν σε γκριμάτσα πόνου.

Αν αποδίδονταν ευθύνες για τα όσα εγκλήματα έχουν διαπραχθεί τα τελευταία χρόνια της ελληνικής ιστορίας,

το 99% όλων αυτών των αστείων προσώπων, που "διανθίζουν" την καθημερινότητά μας με μεγαλοστομίες και έπεα πτερόεντα, θα έπρεπε να βρίσκονταν στην Κορσική και να ατενίζουν το πέλαγος, σαν τον Μέγα Ναπολέοντα!

Αντίθετα, αυτοί ακάθεκτοι και πιστοί στο motto
ΧΡΗΜΑ και ΔΟΞΑ, Über Alles,

βγαίνουν στα κανάλια, χωρίς αιδώ και αισχύνη,  

- Αιδώς Αργείοι! -

συνεχίζοντας να "παραμυθιάζουν" τον λαό!

Δείχνουν να μην έχουν καν συνείδηση των καυτών προβλημάτων, που ταλανίζουν την ελληνική κοινωνία!

Δείχνουν επίσης, να μην έχουν αντιληφθεί, ότι το καζάνι βράζει κι έχει αρχίσει ήδη να εκρήγνυται.

Ειλικρινά, είναι να απορεί κανείς!

Όλοι αυτοί οι ιθύνοντες νόες, δεν έχουν μάθει τίποτα από την ιστορία;

Δεν γνωρίζουν, ήδη, ότι αν αφαιρέσεις το ψωμί, την παιδεία και το δικαίωμα στην εργασία από τον λαό, αυτός θα γίνει θηλιά και θα σε πνίξει;

Και ας σταματήσει επιτέλους, αυτή η γελοία καραμέλα, ότι ο πλανήτης περνάει κρίση!

Αυτό το ξέρουμε!

Όπως ξέρουμε πολύ καλά, ποιοι τον οδήγησαν σε αυτήν την κρίση!

Με τη μόνη διαφορά, ότι στην Ευρωπαϊκή ζώνη, έχουν ληφθεί μέτρα για την αντιμετώπισή της!

Και εκεί δεν ισχύουν οι μισθοί της πείνας, αλλά κατώτατος μισθός, 3200 ευρώ!

Κατώτατη σύνταξη 2200 ευρώ!

Με τιμές στα καταναλωτικά αγαθά, πολύ χαμηλότερες από αυτές, που ισχύουν στην Ελλάδα!

Και μέσα σε όλον αυτόν τον κυκεώνα,

έχουμε τον ανύπαρκτο πρωθυπουργό!

Τον πρωθυπουργό φάντασμα!

Εδώ ο Καραμανλής, εκεί ο Καραμανλής, πουθενά ο Καραμανλής!

Τι να πω;

Να ξαναπώ ΟΥΣΤ;

Να ξαναπώ, Φτάνει Πια!

Μάλλον, δεν θα χρειαστεί να πούμε τίποτα!

Έχουμε μπει σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή!

Για την πολιτική ηγεσία του τόπου και την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της!

Γιατί το ΑΙΜΑ ΒΟΑ!!!

Λ.Κ. 2008

Hunger-Bobby Sands ( ΙRA )

Hunger (2008)
written by
Enda Walsh and Steve McQueen
Directed
by
Steve McQueen


Michael Fassbender as Bobby Sands

Η στεγνή, παγερά ανατριχιαστική και σχεδόν μηχανική φωνή της
Margaret Hilda Thatcher, πρωθυπουργού της Μ. Βρετανίας από την 4η Μαΐου, 1979 έως την 28η Νοεμβρίου του 1990, διατρέχει σαν φονικό εργαλείο
την ταινία Hunger, του Steve McQueen.

Το 1981 ήταν ο χρόνος, που ο πολιτικοποιημένος κόσμος του πλανήτη συγκλονίστηκε από την απεργία πείνας του Bobby Sands, (Robert Gerard Sands (Irish: Roibeard Gearóid Ó Seachnasaigh), (9 March 1954 – 5 May 1981), που διήρκεσε 66 ημέρες
και κατέληξε στον θάνατό του, στις φυλακές Maze (HM Prison),
14 χιλόμετρα έξω από το Belfast, στην Κομητεία Antrim, της Βόρειας Ιρλανδίας.

Ο Bobby Sands αρνήθηκε πεισματικά να λάβει ακόμα και νερό με ζάχαρη, κάτι με το οποίο επέζησαν πολλοί απεργοί πείνας, συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας, Μίκη Θεοδωράκη, στα χρόνια της χούντας.



Στην ίδια απεργία πείνας, που άρχισε τον Μάρτιο του 1981 και τερμαστίστηκε τον Οκτώβριο του ίδιου έτους πέθαναν άλλοι 9 απεργοί πείνας, όλοι μέλη του IRA και INLA.
Την κηδεία του Bobby Sands τίμησαν πάνω από 100.000 πολίτες, ενώ ο ίδιος είχε ήδη εκλεγεί μέλος του κοινοβουλίου!

Αλλά ας δούμε λίγο την μακάβρια ιστορία των κρατουμένων του IRA,
στις φυλακές H.M. P. Maze.

Οι πολιτικοί κρατούμενοι αντιμετωπίστηκαν από την κυβέρνηση Thatcher, ως κρατούμενοι του κοινού ποινικού δικαίου!
Οι ίδιοι αγωνίσθηκαν μέσα στην φυλακή για σεβασμό των δικαιωμάτων τους και αξίωναν να φορούν τα δικά τους ρούχα κι όχι τη φόρμα των ποινικών κρατουμένων.
Όσοι συλλαμβάνονταν απαιτούσαν να γίνει σεβαστό αυτό τους το δικαίωμα, κάτι το οποίο η αγγλική κυβέρνηση απέρριπτε.
Έτσι κατέληγαν στα κελιά "Blanket" and "Wash". Εντελώς γυμνοί, δηλαδή, με μια κουβέρτα μόνο, σε κελιά χωρίς τουαλέτα, όπου πασάλειβαν τις ακαθαρσίες τους στους τοίχους και άδειαζαν τα ούρα κάθε βράδυ στον διάδρομο.
Τα αποφάγια συσσωρεύονταν σε μια άκρη του κελιού, όπου σκουλήκιαζαν, ενώ πριν από κάθε επισκεπτήριο, πλένονταν με την βία, προσαγόμενοι με ξυλοδαρμούς στην αίθουσα του μπάνιου, όπου ο αρμόδιος δεσμοφύλακας τούς έκοβε τα μαλλιά, σαν να ήταν πρόβατα προς σφαγήν, τραυματίζοντάς τους και χτυπώντας τους ανελέητα.

Ο Bobby Sands απόφάσισε να φτάσει την απεργία πείνας μέχρι το τέλος, γνωρίζοντας, ότι μετά από κάθε θυσία έρχεται η δικαίωση.

Η ταινία είναι ωμή, ρεαλιστική, με εικόνες που σε κάνουν να μουδιάζεις!
Ο πολιτισμένος κόσμος της πάλαι ποτέ μεγάλης αυτοκρατορίας, της Μ. Βρετανίας,
και ο γελοίος ψυχισμός μιας Iron Lady, μιας στυγνής και ανέραστης ξεπερασμένης, grotesque προσωπικότητας, της Thatcher δηλαδή, αποτυπώνονται στην συγκλονιστική αυτήν ταινία, σχεδόν χωρίς διαλόγους, αλλά με την δύναμη των εικόνων, οι οποίες μιλούν πολύ πιο δραματικά, από όσο μπορούν να μιλήσουν χιλιάδες σελίδες διαλόγων...

Οι Φυλακές

Η ταινία σε κρατάει μέσα στα κελιά, να μυρίζεις τις ακαθαρσίες, τα ούρα
και το οξύ, με το οποίο ξεπλένονταν.
Συγκλονιστικά μοναδική η σκηνή, όπου ο δεσμοφύλακας ξεπλένει τον διάδρομο από τα ούρα, αφού έχει ρίξει πρώτα ισχυρό απορρυπαντικό!

Μη δείτε την ταινία, αν δεν αντέχετε...
θα σάς στοιχειώνει για πάρα πολλές νύχτες...
Λ.Κ. 2008

Μια και μοναδική φορά, που συμφωνώ με Αλογοσκούφη...

Στα ηχεία μας σήμερα:
Pink(fucking Grandiosi!!) Floyd
Greatest Group EVER!!!



Όχι, αγαπητοί μου!
Δεν έγινα άκρως φιλελεύθερη (με την τρέχουσα έννοια του όρου!).
Απελθέτω απ' εμού το πικρόν ποτήριον αυτής της άχαρης και επικίνδυνης (για την ορθολογίζουσα συνύπαρξη των ένθεν και ένθεν) ιδεολογικής κατεύθυνσης! 
Όμως καιρός ήταν, να τολμήσει κάποιος να "βάλει χέρι"
στην ΑΣΥΣΤΟΛΗ αυτή τάξη των μεταπρατών και αεριτζήδων στην ελληνική επικράτεια.

Απλά ελληνικά:
Καλείς ηλεκτρολόγο στο σπίτι σου, για να σού αλλάξει τα φώτα (εις γνώσιν σου βεβαίως!)
Για εργασία δέκα λεπτών σού ζητάει minimum 60 ευρώ!!
Τι-λε-ρε-φίλε;;;
Σοβαρά;
Θες δε θες, τα σκας!
Και σού λέει:
Χωρίς ΦΠΑ.
Αν θέλετε απόδειξη, θα πληρώσετε και το ΦΠΑ!
Θέλετε;
Και τού λες:
Ναι, ρε, θέλω! (ε, καλά, πιο κόσμια, βεβαίως!)
Και παίρνεις απόδειξη ΚΑΙ πληρώνεις ΕΣΥ το ΦΠΑ!

Αλλά η κ. Μελπομένη, που έχει μαγαζάκι με σέξυ εσώρουχα στη γωνία, θα τού πει:
Όχι, παλληκάρι μου, δεν θέλω απόδειξη, άντε στο καλό!

Καταλάβατε;
Φαύλος κύκλος!

Για μια και μοναδική φορά, λοιπόν, συμφωνώ με Αλογοσκούφη!
Πώς;;;
Γκρέμισαν 10 φούρνοι;
Oh, well, who gives a shit???!!!

L.K. 2008

Reality Really Bites!

Ακούμε: Edith Piaf
Non, Je Ne Regrette Rien

Πίνακες της τρομερής οικογένειας
των Φλαμανδών Ζωγράφων
Brueghel (Abraham-Jan)

Με αφορμή τα δυσάρεστα συμβάντα της Πρωτομαγιάς,
σε σχέση με το συνδικαλιστικό κίνημα,
κάποιων σχολίων, που είχα στην σχετική ανάρτησή μου
και 3 e-mails, που έλαβα,
τα οποία εξέφραζαν απαξιωτικές απόψεις για το αριστερό κίνημα στην χώρα,
έχω απλά να παρατηρήσω τα εξής:

Πέρα από τα, όντως, γλαφυρά και τραγελαφικά συμβάντα του παρόντος, η αριστερά στο σύνολό της έχει γράψει ένδοξη ιστορία στην Ελλάδα!
Την 1η του Μάη του '44, αριστεροί αγωνιστές, Ακροναυπλιώτες, ήταν οι 200, που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς SS και τους συνεργάτες τους, ταγματασφαλίτες!
Αριστεροί αγωνιστές σάπισαν στις φυλακές της Μακρονήσου και της Γυάρου στην διάρκεια της χούντας, όταν κάποιοι ισχυρίζονται, ότι "δεν είχαν ιδέα" τι συνέβαινε στα μπουντρούμια του ΕΑΤ-ΕΣΑ, δηλαδή κάτω από τη μύτη τους!
Αριστεροί αγωνιστές κατεβαίνουν, όπως ανέκαθεν κατέβαιναν, στους δρόμους για τίμιες και δίκαιες διεκδικήσεις, ισοτιμίας και ισοπολιτείας!

Ξέρετε τι είναι το πιο τραγικό απ' όλα;
Με αφορμή, ή με πρόφαση, αν θέλετε,
τα ατυχή γεγονότα του παρόντος, και την έκπτωση, όχι της αριστεράς στο σύνολό της, αλλά κάποιων βολεμένων, η βολεψάκηδων, να αμαυρώνεται ολόκληρο το κίνημα και να δίνεται βήμα σε κάποιες ακροδεξιές και φασιστικές κορώνες να ακουστούν!
Αυτό πραγματικά προκαλεί λύπη!

Ο γνήσιος Δημοκράτης, θλίβεται, λυπάται και θεωρεί καθήκον του να πάρει τις ευθύνες του και να σκύψει πάνω από το πρόβλημα, να δει τι φταίει και φτάσαμε σε αυτό το σημείο!

Χαιρεκακία δείχνουν μόνον οι ακροδεξιές φατρίες, που βρίσκουν πάτημα να αρθρώνουν τον ανύπαρκτο και άναρθρο λόγο τους!
Προσπαθώντας να πείσουν, ότι το άσπρο είναι μαύρο!
Και δυστυχώς από τέτοιου είδους φατρίες, το διαδίκτυο είναι πλούσιο!
Απογοητευτικά πλούσιο!

Λ.Κ. 2008

Όταν ο Δ. Δανίκας έπλεξε το εγκώμιο της Πέγκυ Ζήνα,

...παρομοιάζοντάς την μάλιστα με την Amy Winehouse, πέσαμε στα πατώματα και κρατούσαμε την κοιλιά μας από τα γέλια!
Α, στο καλό! Κι είχαμε ανάγκη να γελάσουμε!
Αν η Ζήνα είχε όλους τους παρατρεχάμενους και τους παραγωγούς, που έχουν οι αμερικανίδες καλλιτέχνιδες, θα τις κατατρόπωνε, λέει ο Δανίκας!
Τέτοια ταλεντάρα! Θα πήγαιναν να κρυφτούν, ρε παιδί μου, όλες, JLo, Amy κλπ κλπ
Πού να μπορέσουν να σταθούν μπροστά στο φαινόμενο Πέγκυ;

Εν τω μεταξύ, παραφράζοντας το τραγούδι του Νιόνιου,
στα σκυλάδικα η Ελλάδα αναστενάζει...
με ένα κοινό
με άδειες κρανιακές κάψες και την πλήρη αποχαύνωση στο μάτι, εκείνο το άδειο, το εντελώς κενό μάτι, ξέρεις, εκείνο το ακατοίκητο...;
Αυτό ακριβώς!
Αποθεώνοντας την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι της-παγκοσμίου-πρωτοτυπίας- κοσμοθεωρίας του ΓΑΒ ΓΑΒ!!!

Α, ρε Δημήτρη, α ρε Δημήτρη Δανίκα!

Λ.Κ. 2008

Ο κύριος Καψαμπέλης σε κατάσταση υστερίας

Δυστυχώς αυτή η εικόνα, που εμφανίστηκε απόψε, στο δελτίο ειδήσεων του Mega, του "δημοσιογράφου των πολιτών και της δημοσιογραφίας"
που εξασκεί μέσω του press.gr , μόνο αισθήματα ντροπής μπορεί να προκαλέσει!
Είστε επώνυμος δημοσιογράφος, κύριε, με βήμα σε εφημερίδα, που δεν σάς επιτρέπει να εκφραστείτε ελεύθερα;
Κάνετε μπλογκ, ουδεμία αντίρρηση, αλλά κάνετε τις τόσο "βαρύγδουπες" καταγγελίες σας ΕΠΩΝΥΜΑ!
Τελεία και παύλα!

Και πραγματικά, τι είδους ενημέρωση είναι αυτή;
Υβριστική και συκοφαντική;
Και γιατί η πλειονότητα των bloggres κόπτεται υπέρ της ενημέρωσης αυτού του είδους;

"Καθρέφτης σου είμαι κοινωνία και σού μοιάζω".

ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΣΕ ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ, αν δεν είσαι αρκετά συνειδητοποιημένος στο τι είσαι και τι ακριβώς θέλεις να κάνεις...

Λ.Κ 2008

Εντάξει! Ούτε εγώ θέλω να δω το DVD!

Δεν με ενδιαφέρουν, ούτε ποτέ με ενδιέφεραν οι ζωές των άλλων!
Αλλά...
Βλέπω τους πάντες να μιλούν, να σχολιάζουν και ασχολούνται με το DVD,
ενώ ουδείς ασχολείται με το
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ,
που πρέπει να πληρώσει η κυβέρνηση!
Εκτός, κυρίως, αλλά και εντός του διαδικτύου, γίνονται κινήσεις και σχόλια για την ροζ απόχρωση της υπόθεσης!

Για την ταμπακιέρα, όμως, όλοι κάνουν μόκο!

Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι στο απυρόβλητο!

Και ξαναλέω:
Το πολιτικό κόστος όλης αυτής της βρώμικης υπόθεσης, ποιός θα το πληρώσει;
Γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των ιστολόγων το βουλώνει, όσον αφορά σε αυτόν τον τομέα;
Θα σάς λύσω πάραυτα την απορία:
Απλά, επειδή ΚΑΙ η συντριπτική πλειοψηφία των bloggres, όπως και των υπόλοιπων ψηφοφόρων, έβαλε τα χέρια της και έβγαλε τα μάτια της!
Και μαζί με τα δικά τους, έβγαλαν και τα δικά μας!
Τουτέστιν έχουν, όπως και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, χεσμένη τη φωλιά τους!
Τουτέστιν, τούς ψήφισαν τους νεοδημοκράτες, με τιμές και με δόξες!
Τι μού λές, λοιπόν τώρα, ότι δεν θες να δεις το DVD?
Τούς ψήφισες;
Μα, ναι!!!
Ό,τι και να λες τώρα, η αξιοπιστία σου έχει πάει περίπατο!

Λ.Κ.2008

ΥΓ. Πάρε κι έναν Bob Dylan (διασκευή Νιόνιος-τραγούδι Κατσιμίχας)
να σού βρίσκεται!
Ο Παλιάτσος και ο Ληστής

Μέτρον Άριστον...

......

Πίνακας του William Blake
(b. 1757, London, d. 1827, London)

Όταν εκλείπει το Μέτρον, ο άνθρωπος εκπίπτει!
Και εκπίπτει ανεπανόρθωτα!
Όλοι μας έχουμε κατά καιρούς ξεπεράσει το μέτρο.
Ουδείς αλάνθαστος, ουδείς "αναμάρτητος", όχι με την ιερατική έννοια του όρου, αλλά με την ανθρωπιστική!
Κι εγώ έχω ξεφύγει πολλές φορές και αμέσως μόλις το αντιληφθώ, με επαναφέρω με "χαστούκια"!
Αλλά, όταν βλέπεις ανθρώπους να δείχνουν ασέβεια στον θάνατο ενός άλλου ανθρώπου, εύκολα αντιλαμβάνεσαι γιατί η ταλαίπωρος Ελλάς έχει φτάσει σε αυτά τα αξιοθρήνητα χάλια!

Οι αρχαίοι μας πρόγονοι, που φημίζονταν για την σατιρική - σκωπτική - ανατρεπτική τους διάθεση μέσω των γραπτών και των διαχρονικών τραγωδιών και κωμωδιών, που μάς κληροδότησαν, το πνεύμα, το φιλοσοφικό βάθος και την διαχρονικότητα των οποίων, ουδείς άνθρωπος των γραμμάτων δύναται να αμφισβητήσει, θεωρούσαν ως
το πλέον ανόσιο των ανοσίων
την "σύληση" επί των νεκρών!
Όσο κι αν έχει κάποιος διαφωνήσει μαζί τους.
Όσο κι αν έχει κανείς εντελώς διαφορετικές ιδεολογικές
ή φιλοσοφικές κατευθύνσεις!
Κρέοντες δεν είναι δυνατόν να γινόμαστε!

Αντί για αυτήν την ανόσια σύληση, θα μπορούσε να ασκηθεί μια κριτική με λόγο και επιχειρήματα, για τα πλεονεκτήματα, αλλά και τα αδιαμφισβήτητα μειονεκτήματα του ανδρός!
Αλλά στην Ελλάδα, τα πάντα τα έχουμε αναγάγει σε εξυπνακίστικες ατάκες!

Κάποιοι "ιστολόγοι" θεώρησαν, ότι κάνουν χιούμορ με ένα θάνατο!
Ότι είναι ανατρεπτικοί!
Ότι είναι "αιρετικοί"!
Ότι είναι πνευματώδεις!


Τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει!
Ανθρωπάρια είναι!

Όταν βλέπεις άνθρωπο να ασεβεί πάνω στον θάνατο κάποιου άλλου,
(εκτός αν αυτός ο άλλος είναι ο Χίτλερ, ο συνταγματάρχης Παπαδόπουλος,
ή κάποιος παρόμοιος)
τότε να τον φοβάσαι!
Διότι αυτός ο άνθρωπος δεν θα διστάσει, να ξεπουλήσει τα πάντα!
Δεν θα διστάσει να ξεπουλήσει και την μάνα του ακόμα, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός,
για αδιευκρίνιστους, στους υπόλοιπους, λόγους!
Μόνο ο ίδιος ξέρει το γιατί και τον κατατρώει...
Για να καλύψει την αφόρητη μικρότητα του είναι του...

Λ.Κ. 2008

Αστυνομοκρατούμενο κράτος (;)

.....

Λέμε, λέμε, λέμε, μπορεί να αποδίδουμε στον έλληνα τα μύρια όσα ελαττώματα,
αλλά, όλα κι όλα!
Να πούμε και του στραβού το δίκιο!
Ο Έλληνας από την φύση του, την πολλή αστυνομοκρατία δεν τη σηκώνει!
Μπορεί να πασχίζει η Ελληνική Δεξιά (να μη γνωρίζει η "Αριστερά" σου τι ποιεί η "Δεξιά" σου!) να δημιουργήσει την ίδια τρομολαγνεία στον Έλληνα, που έχει δημιουργήσει ο Μπους στον Αμερικανό, ή που δημιούργησε πριν από χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του '70 η τότε Γερμανική κυβέρνηση στον μέσο Γερμανό, ο οποίος ευχόταν να έχει τον αστυνόμο μέσα στην αυλή του ή και μέσα στο σπίτι του αν ήταν δυνατόν, κάτω από τον φόβο της RAF (Rote Armee Fraktion-Ομάδα Κόκκινος Στρατός) των Andreas Baader και Ulrike Meinhof,
αλλά του Έλληνα, κι αυτή είναι η αλήθεια, όσους Αλβανούς κι αν τού ρίξεις στην Ομόνοια, όσους αναρχικούς κουκουλοφόρους, όσους Ζωνιανούς χασισέμπορους, όσους ρακένδυτους τριτοκοσμικούς οικονομικούς μετανάστες κι αν τού σπείρεις στον δρόμο του, ποτέ δεν θα ευχηθεί να έχει τον μπάτσο στην αυλή του!
Στην ουσία στα "τέτοια του"!
Ο Έλληνας σαν λαός, είναι αλλέγκρος, είναι χαλαρός, είναι δεν βαριέσαι αδελφέ, όλοι θα ζήσουμε, είναι "ποιος είσαι εσύ, κύριε πολιτσμάνε, που θα μού κατσικωθείς στο σβέρκο", - άσχετα, που πάει μετά μόνος του και βγάζει τα μάτια του με τις επιλογές της ψήφου του - έτσι λοιπόν η τρομολαγνεία είναι γιαυτόν άγνωστη έννοια!
Και κάτι με αυτές τις διαολεμένες κάμερες δεν τού κάθεται!
Καθόλου δεν τού κάθεται του Έλληνα, αυτού του απείθαρχου Βαλκάνιου!
Ωρύεται η κυβέρνηση, ότι δεν θα φακελώσει τους συνδικαλιστές!
Σιγά και σάς πιστέψαμε!
Ωρύεται ο Μαγγίνας, (κάτι σαν Μέγγενη δεν σάς φέρνει στο νου αυτό το όνομα;)
ότι είναι αθώος, ωσάν λευκή περιστερά, - ποιόν πάς να κοροϊδέψεις, κύριος;
Σε τα μάς, πούχουμε φάει τα πεζοδρόμια με το κουτάλι;
Αναρωτιέται ο συνδικάλας Έλλην, που κάθε, που θα τον χρειαστεί το κίνημα, αυτός εκεί, μπροστάρης, με την σημαία του συνδικαλιστικού αγώνα υψωμένη!

Βλέπει λοιπόν η κυβέρνηση, ότι του συνδικάλα Έλληνα ο σβέρκος τον αστυνόμο δεν τον σηκώνει, και έρχεται η εντολή, καυτή σαν πρωτοχρονιάτικο ψωμάκι,
από του Μαξίμου!
Καλύψτε τον Μαγγίνα, να περάσει το ασφαλιστικό, γιατί χανόμαστε!
Να περάσει το ασφαλιστικό κι ύστερα οι κάμερες, κομμάτια να γίνουν!

Lucy 2007

...Όμως Μη Παραιτηθείς...

Στα ηχεία μας σήμερα
Stereo Nova
Το Δίκτυο
και
Πιούζι

Διάλεξε όποιο δρόμο θέλεις ΜΑ ΜΗ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ (Stereo Nova) Διάλεξε όποιο δρόμο θέλεις ΜΑ ΜΗ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ Διάλεξε όποιο δρόμο θέλεις ΜΑ ΜΗ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ Διάλεξε όποιο δρόμο θέλεις ΜΑ ΜΗ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ Διάλεξε όποιο δρόμο θέλεις ΜΑ ΜΗ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ Διάλεξε όποιο δρόμο θέλεις ΜΑ ΜΗ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ Διάλεξε όποιο δρόμο θέλεις ΜΑ ΜΗ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ Διάλεξε όποιο δρόμο θέλεις ΜΑ ΜΗ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΣ Ένα ποστ μου, από τα παλιά...

Τι πετάμε στα σκουπίδια, με ένα γερό Fuck Off!

Αυτή η χώρα δεν έχει ανάγκη από άλλη καφρίλα! Έγκωσε, μπούχτισε, πώς το λένε; Και άρχισε ήδη να ξερνάει! Σε κανένα τομέα του τόπου δεν εφαρμόζεται το προφανές, που είναι η επίδειξη κάποιας αξιοπρεπούς συμπεριφοράς! Να αναφέρουμε τήρηση νόμων και θεσμών; Αστεία πράγματα! Εδώ είναι ο τόπος του Ελληνάρα, ρε! Ξέρεις τι θα πει αυτό; Γαμάμε και δέρνουμε, επειδή μπορούμε, όσοι μπορούμε!

Διότι αυτή είναι η φιλοσοφία του σύγχρονου νεοβάρβαρου κατοίκου της ΕλλάδΟς (των ελλήνων χριστιανών της πατρίδΟς και της οικογενείας, βεβαίως-βεβαίως!)!

Έτσι λοιπόν, κι επειδή κύριοι κάφροι, ουδόλως μάς είστε χρήσιμοι, με την ξεπερασμένη και ωχαδερφίστικη νοοτροπία σας, ξεκουμπιστείτε, να δούμε κι εμείς τι θα γίνουμε.
Δεν χρειαζόμαστε πια:
Την νοοτροπία Ψωμί κι ελιά και Κώτσο βασιλιά!
Τους βολεψάκηδες
Τους ανέντιμους
Τους χαραμοφάηδες
Τους κάφρους των μίντια
Τους κάφρους της πολιτικής
Τους κάφρους της δημόσιας ζωής
Τους κάφρους επαναστάτες του καναπέ
Τους politically correct οικογενειάρχες πολιτικούς, που εκμεταλλεύονται τα δίδυμα,τα τρίδυμα, τον θείο από την Αμερική, την εξαδέλφη Μπέτυ και την γιαγιά τους αν ζει...
Τους καιροσκόπους
Τους τι θα φάμε τι θα πιούμε και τι θα αρπάξει ο κώλος μας!
Τους να τα αρπάξουμε τώρα, γιατί αύριο δεν ξέρεις τι γίνεται!
Τους μαλάκες παντός είδους!
Τους θεραπεύοντας πάσαν νόσον και πάσα μαλακίαν!
Τους απεργούμε σήμερα, γιατί μάς πείραξαν το αγγελιόσημο, αλλά όταν απεργούν άλλοι κλάδοι βγάζουμε αφρούς!
Τους βρίζοντες το κίνημα της νεολαίας
Τους συμπαθούντες τους βρίζοντες το κίνημα της νεολαίας
Τους αγνοούντες το τι εστί κίνημα, γενικά!
Τους αφ΄υψηλού αντιμετωπίζοντες τους λαϊκούς αγώνες!
Τους φαύλους! Των τραπεζικών συστημάτων, των δημοσίων υπηρεσιών, των γλειψιμάτων και όλους τους παρατρεχάμενούς τους!
Τους πωλώντες προστασία!
Τους πωλώντες ηθική!
Τους ηθικολόγους, που μόλις στρίψουν την γωνία, αλλάζουν προσωπείο!
Τους χαζοχαρούμενους!
Τους έλα μωρέ, καλά να περνάμε!
Τους απολίτιστους!
Τους ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟΥΣ!
ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟΥΣ!

ΟΥΣΤ!!!!!

Και μην εκτονώνεστε στα ιστολόγια,
κάποιοι από σάς, ρεεεεεε!!!!

Ζωνιανά και άλλα τραγελαφικά

Otto Dix

Το πώς βλέπουν αυτές οι αλληλοκαλυπτόμενες ειδήσεις το φως της δημοσιότητας είναι ένα θαύμα, ένα κόλπο γκρόσσο, ένα τρικ μάγων,
που εξαφανίζει όλα τα κακά !

Ο άσσος στο μανίκι των κυβερνώντων ήταν ανέκαθεν κάθε είδους επί μέρους σκάνδαλα και σκανδαλάκια, κρυμμένα στα συρταράκια…

Εν έτει 2007 και εν μηνί Νοεμβρίω, ο ασσούλης ο καλός, στο μανικάκι του κοντομάνικου σιελ πουκαμισακίου (sic!) του επιτελάρχη της ΝΔ ονομάζεται Ζωνιανά!

Τι ειν’ τούτο; Τρώγεται;

Όχι!

Μπας και πίνεται, τότε;

Ούτε!

Βρε μπας και δίνει αυξήσεις στους χαμηλόμισθους και στους συνταξιούχους;

Τιιιι; Κουνήσου από τη θέση σου, καλέ! Ανέκδοτα λες;

Ε, τότε τι είναι;

Τι είναι αυτό, που κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;

Η γάτα;

Και πάλι λάθος! Τα Ζωνιανά!

Δεν καταλαβαίνω Χριστό!

Ε, τότε άκου να ξεστραβώνεσαι, στραβάδι!

Μαζεύονται κάθε μέρα οι γαλάζιοι επιτελάρχες γύρο από την στρογγυλήν τράπεζα, που παρεμπιπτόντως είναι μακρόστενη και ξύνοντας την γκλάβα τους αναρωτιούνται:

Να τα βγάλουμε σήμερα τα Ζωνιανά στην δημοσιότητα, τώρα που έχουμε το ασφαλιστικό, να παραπλανήσουμε λίγο τα χαϊβάνια;

Μπαααα, άστο. Το έχουνε ήδη φάει το ασφαλιστικό. Άλλωστε, ποιός το χέζει; Οι υψηλόμισθοι; Στ’ αρχίδια τους! Οι μεγαλοκεφαλαιούχοι; Η καλύτερή τους! Τα ανθρωπάκια, που αγκομαχούν, να βγάλουν το μεροκάματο; Πού να τους μείνει χρόνος, να σκεφτούν;

Άστο για άλλη φορά!

…...

Να το βγάλουμε σήμερα, με τις διαδηλώσεις και την φοιτητική-μαθητική πορεία;
Τώρα, που σηκώσανε και τα μόμολα κεφάλι;

Μπα, άστο! Ούτε σήμερα! Θα ρίξουμε 2-3 κουκουλοφόρους, τους γνωστούς, ντε, και μη εξαιρετέους, να τα κάνουν λαμπόγυαλο στο κέντρο και άσε μετά, τους φιλήσυχους μαλακοπολίτες, να βρίζουν τους νέους…

Μπα, άστο και σήμερα…

……

Να το βγάλουμε σήμερα, που ακρίβυνε το πετρέλαιο και αυξάνονται και τα όρια συνταξιοδότησης; Που μπαίνουν έμμεσοι φόροι σε όλα τα καταναλωτικά αγαθά, που ανεβαίνουν τα επιτόκια, που…

Μπααα! Αστεία λες;

Τα χαϊβάνια δεν σκαμπάζουν από αυτά! Η λαμαρίνα να είναι καλά, και τα σκυλάδικα ανοιχτά! Άλλωστε το έχουν εμπεδώσει το μάθημα, ότι ελάχιστοι θα ζήσουν, για να πάρουν σύνταξη και ουδείς διαμαρτύρεται! Όσο για τα επιτόκια...σιγά μωρέ! Έχουν φάει πρόστιμα από την ΕΕ οι τράπεζες, ου! Στα τέτοια τους! Τι είναι μερικές χιλιάδες ευρώ, μπροστά στα εκατομμύρια της αισχροκέρδειας!

Ok, με έπεισες!

Κράτα τα Ζωνιανά για περίπτωση εκτάκτου ανάγκης…

Α, να μη ξεχάσω, κύριοι συνάδελφοι. Αύριο αρχίζουν την λειτουργία τους οι κάμερες παρακολούθησης των Πολιτών!

Αύριο; Και θα ανακοινωθεί; Και θα μας πιάσουν στο στοματάκι τους οι δικηγόροι και οι εφημερίδες;

Και θα ξυπνήσει ο αντιαμερικανισμός στα κοιμισμένα ζωντόβολα, που δεν έχει σχέση εδώ, βέβαια, αλλά όσο να πεις, βρίσκεται καταχωνιασμένος στο συλλογικό τους DNA, των ηλίθιων και ξυπνάει στις πιο μαλακισμένες περιπτώσεις. Και θα αρχίσουν πάλι τις ίδιες βλακείες, περί αστυνομοκρατίας και καταπάτησης των ατομικών ελευθεριών; Και η νεολαία θα αρχίσει να κατεβαίνει στους δρόμους;
Και θα μας αρχίσουν στα συνθήματα «Κάτω η αστυνομοκρατία της δεξιάς» και «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά»;

Τώρα θα γίνουν όλα αυτά;

Τώρα, που αυτο-εξαφανίστηκε με τρόπο μαγικό το ΠΑΣΟΚ και οι λοιπές πτέρυγες της βουλής ονειρεύονται ροζ συννεφάκια και ότι δήθεν κάνουν αντιπολίτευση;

Τώρα, που βρήκαμε την ησυχία μας, θα μάς ταράξουν;
Τώρα που θέσαμε σε εφαρμογή το Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δώστε...;

Μιλάτε σοβαρά;

ΤΩΡΑ;;;;;

Ε, βρε, βγάλτε το ρημάδι!
Κι αφήστε τους Κρητίκαρους, που ψηφίζουν και ΠΑΣΟΚ, να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους...

Βγάλτε το θέμα ΖΩΝΙΑΝΑ στη δημοσιότητα ΤΩΡΑ!!!!

Λ.Κ 2007

ΖωνΙανά
Αν του αλλάξεις όχι τα φώτα, αλλά το γΙώτα σε Ταυ
γίνεται
ΖωνΤανά...

Έρημη Χώρα

Για τι να πρωτοκλάψει κανείς...
Για τι να πρωτοθρηνήσει, για τι να πρωτο-οργιστεί...
Για τα ατέλειωτα, καμμένα στρέμματα εύφορης, καταπράσινης γης, που ερημώθηκαν,
για τον χαμό ανθρώπινων ζωών μέσα στην πύρινη λαίλαπα, για τους άλλους ανθρώπους, που είδαν το βιός τους να γίνεται παρανάλωμα της φωτιάς, για τις απέραντες εκτάσεις, που χάσκουν καρβουνιασμένες;
Για ποιό πράγμα να έχει κανείς το κουράγιο να φωνάξει, να διαμαρτυρηθεί, να πενθήσει;
Ποτέ δεν αισθάνθηκα πιο αδύναμη, πιο ανίκανη, πιο ένοχη, πιο πιόνι στη σκακιέρα, που έχουν στήσει, πιο το τελευταίο γρανάζι στη καλολαδωμένη fucking μηχανή τους, πιο άφωνη, πιο χαμένη μονάδα μέσα στο βουβό πλήθος...
Ποτέ δεν ήθελα να κραυγάσω δυνατώτερα, και να ζω τον εφιάλτη να μη βγαίνει ήχος...
Ποτέ δεν ήμουν πιο αδύναμη...

ΠΟΤΕ....

Lucy 2007

T.S ELIOT

THE WASTE LAND

THE BURIAL OF THE DEAD


APRIL is the cruellest month, breeding
Lilacs out of the dead land, mixing
Memory and desire, stirring
Dull roots with spring rain.
Winter kept us warm, covering
Earth in forgetful snow, feeding
A little life with dried tubers.
Summer surprised us, coming over the Starnbergersee
With a shower of rain; we stopped in the colonnade,
And went on in sunlight, into the Hofgarten,
And drank coffee, and talked for an hour.
Bin gar keine Russin, stamm' aus Litauen, echt deutsch.
And when we were children, staying at the archduke's,
My cousin's, he took me out on a sled,
And I was frightened. He said, Marie,
Marie, hold on tight. And down we went.
In the mountains, there you feel free.
I read, much of the night, and go south in the winter.

What are the roots that clutch, what branches grow
Out of this stony rubbish? Son of man,
You cannot say, or guess, for you know only
A heap of broken images, where the sun beats,
And the dead tree gives no shelter, the cricket no relief,
And the dry stone no sound of water. Only
There is shadow under this red rock,
(Come in under the shadow of this red rock),
And I will show you something different from either
Your shadow at morning striding behind you
Or your shadow at evening rising to meet you;
I will show you fear in a handful of dust.
Frisch weht der Wind
Der Heimat zu.
Mein Irisch Kind,
Wo weilest du?
'You gave me hyacinths first a year ago;
'They called me the hyacinth girl.'
—Yet when we came back, late, from the Hyacinth garden,
Your arms full, and your hair wet, I could not
Speak, and my eyes failed, I was neither
Living nor dead, and I knew nothing,
Looking into the heart of light, the silence.
Od' und leer das Meer.

ΔΑΣΚΑΛΕ!!!

Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρων οι κότες!

Μα καλά, τίποτα δεν μαθαίνουν αυτά τα παιδιά την σήμερον ημέραν;

Σοφό εκείνο το

"Γηράσκω αεί διδασκόμενος"

του ΔΑΣΚΑΛΟΥ!

Α, ρε, Δάσκαλε!
Όλα πρόλαβες και τα είπες, πια!
ΟΛΑ!!

Ω! Τι Κόσμος Μπαμπά!

ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ - ΔΕΝ ΕΧΩ ΗΧΟ (ΝΙΟΝΙΟΣ)
Download it
HERE


Ιστολόγος που διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για το γεγονός ότι βγήκαν φάτσα φόρα τα προσωπικά του δεδομένα (Ok ! Kακώς βγήκαν ερήμην του!)
πριν από αρκετό χρόνο, έβγαζε ο ίδιος στη φόρα προσωπικά δεδομένα άλλου blogger
(Prince of Dakar), ο οποίος στην τελική δεν είχε και τίποτα να κρύψει και τον λοιδωρούσε ανερυθρίαστα, κάνοντας ένα outing όχι απλά απαράδεκτο, αλλά άκρως φασιστικό!

Κόσμος και κοσμάκης - bloggers - την νήσσαν εποίησαν!
Ή μήπως όχι;

Τώρα πάλι, έχομεν νέο θέατρο σκιών!

Μού είπες, σού είπα, έγραψε έτσι, όχι δεν έγραψε αυτό, αλλά το άλλο, όμως εννοούσε το παράλλο, θα σού δείξω εγώ, να τι εστί blogger ελέυθερος κι ωραίος, βρε δεν τα λες εσύ καλά, τα λέει καλά ο γείτονας, και ποιός είναι ο γείτονας βρε, πού θα μού πεις εσύ ότι δεν τα λέω καλά, ο άλλος έγραψε τέρατα και σημεία στο editorial του, ναι αλλά ο άλλος έχει απωθημένα, καλά είστε όλοι για κλάματα, εγώ θα σάς πώ τι έπαιξε, ρε σεις εκείνος ο πιτσιρικάς τα θέλει όλα για την πάρτη του, άκου να δεις το υποκείμενο τι πάει και γράφει, ναι ρε βλήμα, πάω να εκδοθώ οσονούπω και θα μού τη χαλάσει τη δουλειά, πού θα εκδοθεις βρε συ, στη Συγγρού, όχι καλέ, ποια Συγγρού πολύ passe σε βρίσκω, στους εκδοτικούς θα εκδοθώ με δόξες και τιμές, άντε με το καλό βρε, και όταν γίνεις διάσημος πέτα κι από δω κανένα κοκαλάκι, της νυχτερίδας να πετάξω, ποιάς νυχτερίδας ρε, ά! μα πια δεν τρώγεσαι, της διασημότητας παιδί μου, της διασημότητας, διότι ως γνωστόν ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΠΟΛΛΟΙ ΕΜΙΣΗΣΑΝ ΤΗΝ ΔΟΞΑΝ ΟΥΔΕΙΣ, βρε δεν πας καλά, σε έκοψα εγώ από την αρχή, άκου το χρήμα εμίσησαν πολλοί, φέρε μου εμένα χρήμα μπόλικο να φύγω από την ελλαδάρα της λαμογιάς και να δεις για πότε θα σε λατρέψω!

Εν τω μεταξύ, στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει...(νιόνιος)

Στους δρόμους γίνεται της διεκδίκησης το πανηγύρι!

Ο κόσμος που έχει συνειδητοποιήσει το μαύρο χάλι του διαμαρτύρεται!
Φωνάζει!
Κλείνει δρόμους! Και καλά κάνει!
Σιγά μη ξεβολευτεί ο πολίτης, ο αδαής που τον έχουν ξεβολέψει χρόνια τώρα, αλλά δεν το έχει πάρει χαμπάρι!
Και εξακολουθεί να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου!
Του ποιού;
Δεν υπάρχει αθώος και άμοιρος ευθυνών στην εποχή μας!
Ο ΑΘΩΟΣ και "ΑΜΟΙΡΟΣ" ευθυνών πολίτης μάς ανοίγει κάθε μέρα τον τάφο!

Πάρτε το είδηση τελικά!

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ ΒΡΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!

Ω! Τι Κόσμος, Μπαμπά!

Πού μάς έφερες, μαμά και μπαμπά;;;;;