Ελλάδα, η χώρα των Desperados

Μια παλιά ανάρτησή μου, (May 10, 2008)
η οποία, σήμερα, με κάνει να ανατριχιάζω...

Πίνακες
του
William Turner
(born 1508?, Morpeth, Northumberland, Eng.
died July 7, 1568, London)

Στα ηχεία μας σήμερα:
Qui Tollis
του
Joseph Haydn
( born March 31, 1732, Rohrau, Austria
died May 31, 1809, Vienna)

Ο Έλληνας τα τελευταία χρόνια, ζει την κάθε του μέρα σαν να είναι η τελευταία του!
Σαν να μην υπάρχει μέλλον,
σαν να έχει διαγραφεί το "Αύριο" από την δική του πραγματικότητα!
Έτσι αισθάνεται, έτσι έχει μάθει να σκέπτεται, ή μάλλον έτσι τον έχουν "εκπαιδεύσει" να σκέπτεται. Με την απουσία ουσιαστικής σκέψης, με την απουσία ελπίδας.
Αλλιώς, πώς να εξηγήσει κανείς, ότι οδηγεί σαν ένας απελπισμένος κατάδικος, που μόλις δραπέτευσε από την φυλακή και ξέρει, ότι από στιγμή σε στιγμή θα τον ξαναρίξουν πίσω από τα σίδερα, οπότε ούτε η δική του ζωή, ούτε του συνανθρώπου του έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία.
Πώς να εξηγήσεις, ότι τεμπελιάζει ατέλειωτες ώρες στις καφετέριες, σαν να τού τέλειωσαν οι στιγμές απόλαυσης και χαλάρωσης, ότι ξενυχτάει στα σκυλάδικα, σαν να μην τού αρκεί η διάρκεια της ημέρας,
ότι υπερδανείζεται και υπερχρεώνεται, σαν να μην πρόκειται ποτέ να φτάσει η αποφράς ημέρα, που θα πρέπει να αρχίσει να ξεχρεώνει,
ότι δεν ενδιαφέρεται ούτε στο ελάχιστο για το μέλλον της χώρας του, με συνέπεια να μην συνδικαλίζεται, να απαξιώνει ένα κεκτημένο με αίμα, απαράβατο δικαίωμα και καθήκον του, αυτό της επιλογής των εκπροσώπων του στη Βουλή δια της ψήφου του.
Πώς να εξηγηθεί, ότι καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον, καίγοντάς το, καταπατώντας το, σαν να μην πρόκειται να το κληροδοτήσει σε κανένα, λες και είναι ο τελευταίος άνθρωπος επί γης;
Κι όμως!
Είναι ο ίδιος έλληνας πολίτης, που σε καιρούς κινδύνου επιδεικνύει ομοψυχία και εξαιρετικό ψυχικό σθένος.
Είναι ο ίδιος ευαισθητοποιημένος πολίτης, που προσφέρει από το υστέρημά του για την ανακούφιση αναξιοπαθούντων συνανθρώπων.
Είναι ο ίδιος, που προσφέρει πολύτιμη βοήθεια σε περιπτώσεις, που φυσικές καταστροφές έχουν πλήξει γείτονες λαούς!
Είναι ο ίδιος, που επέδειξε υποδειγματική ψυχραιμία, τάξη και λογική, όταν διεξάγονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας, με αποτέλεσμα, όλα να λειτουργούν σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι ακριβείας!
Είναι ο ίδιος πολίτης, που όταν έχει όραμα, έναν ανώτερο σκοπό, μπορεί να κάνει θαύματα!
Ποιός έχει στερήσει λοιπόν το όραμα από τον σύγχρονο Έλληνα;
Ποιός τον έχει κάνει να αισθάνεται σαν ένας άνθρωπος δίχως μέλλον;
Ποιός τον έχει οδηγήσει σε αυτήν την αυτοκαταστροφική μανία,
ώστε να συμπεριφέρεται και να λειτουργεί σαν ένας desperado μιας έρημης, καταδικασμένης, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς ελπίδα ανάνηψης, χώρας;
Πολλές οι ευθύνες και προς διαφορετικές κατευθύνσεις!
Το μεγάλο μυστικό, η κύρια αιτία, είναι οπωσδήποτε η κρίσιμη γεωγραφική θέση της Ελλάδας.
Μια θέση, που πολλοί λαχταρούν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους, ώστε να εξουσιάζουν τις οδούς και τις τύχες των τριών ηπείρων!
Μια χωροταξική θέση, που είναι συγχρόνως η ευλογία και η κατάρα μας.
Ολόκληρη η ιστορία του Ελληνικού έθνους, είναι η τρελλή κούρσα των μεγάλων δυνάμεων να αποκτήσουν πλήρη έλεγχο στην Μεσόγειο, με πρόσβαση στην Ασία και με δυνατότητα να καταστέλλουν, εν τη γενέσει τους, τα απελευθερωτικά κινήματα της Αφρικής!
Είναι τυχαίο το γεγονός, ότι οι μεγάλες δυνάμεις κρατούν την Αφρική σε κατάσταση ομηρείας, εναλλάσσοντας το ένα χουντικό καθεστώς μετά το άλλο στα πλέον πλούσια κράτη της μαύρης Ηπείρου; Φυσικά όχι!
Έτσι ελέγχεται πλήρως ο τεράστιος ορυκτός πλούτος της πιο πλούσιας ηπείρου του πλανήτη!

Επιστρέφοντας στους σύγχρονους desperados της Ελλάδας, η δραματική αλλαγή θα επέλθει, μόνον όταν αντιληφθούν/αντιληφθούμε την τεράστια δύναμή μας!
Τότε και μόνο τότε!
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, απλά θα ζούμε σαν να μην υπάρχει αύριο!
Τραγικοί desperados σε μια κακογραμμένη τραγωδία,
χωρίς κομμό και χορικό!

Κάτια Ξ. 2008

Ελληνική νοοτροπία και Ευρώπη

Θέλουμε να είμαστε Ευρωπαίοι, αλλά με ελληναράδικη νοοτροπία.
Να μη ξεβολευτούμε από τον μακάριο λήθαργό μας. Να μην κουνήσουμε το δαχτυλάκι μας, να αφήνουμε μονίμως τους μισθωτούς και συνταξιούχους να σηκώνουν τα βάρη της εφορίας και εμείς να παρασιτούμε εις βάρος άλλων!
Και όπως πάντα ο Δ. Δανίκας, ως νέος Αίσωπος, τα είπε όλα αυτά σε λίγε γραμμές:

[ ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ ]
Χοιροστάσιο
Δημήτρης Δανίκας ddanikas@dolnet.gr
14608565
ΤΟ ΤΕΡΑΤΩΔΕΣ και ακούνητο πρόβλημα αυτού του δύσμοιρου τόπου είναι το Κράτος. Διεφθαρμένο, σπάταλο, διαπλεκόμενο, καθυστερημένο, εχθρικό, παμφάγο, πελατειακό. Σαν το τυμπανιαίο πτώμα Σουλτάνου να έχει μετατρέψει τη χώρα σε προσωπικό του πτυελοδοχείο. Αυτό το παχύδερμο προκαλεί φοροδιαφυγή. Από εκεί η ταφή του πλούτου. Από εκεί το αραλίκι, η πελατεία, ο παρασιτισμός, η καθυστέρηση και η χρεοκοπία. Το στοιχειώδες κάθε κυβερνήτη είναι να ανοίξει χαντάκι και να χώσει στα τάρταρα αυτόν τον ταριχευμένο χοίρο που κοπρίζει ασυστόλως πάνω στους πολίτες. Αυτή η αισιοδοξία μεταδόθηκε από την εκλογική νίκη του Γιώργου. Αυτό το πρώτο, αυθόρμητο χαμόγελο εκατομμυρίων πολιτών. Όμως κάθε μέρα και ένα βήμα όπισθεν στη διαχείριση των ίδιων χωματερών. Η δυσοσμία του χοιροστασίου προκαλεί κοινωνική, οικονομική, υπαρξιακή ασφυξία. Μέχρι στιγμής δεν αλλάζουμε. Δυστυχώς βουλιάζουμε. Επειγόντως το κτήνος πρέπει να πεθάνει εδώ και τώρα!

Τόχω ξαναπεί πολλές φορές!
Να αγιάσει το στόμα σου, αγόρι μου!


Κάτια Α.

Η ατάκα της χρονιάς δια στόματος Woody Allen

Ή, ακριβέστερα, δια πένας Woody Allen, στο σενάριο της τελευταίας του ταινίας

"Whatever Works" (2009)

Λέει λοιπόν, ο φοβερά οξυδερκής Woody:

"Τι κι αν η Αμερική έβγαλε μαύρο πρόεδρο; Στη Νέα Υόρκη εξακολουθείς να μη βρίσκεις ταξί".

Επεκτείνοντας την ευφυέστατη ατάκα στα ελληνικά πράγματα, θα έλεγα: 

Τι κι αν η Ελλάδα εξέλεξε σοσιαλιστή πρωθυπουργό; Στους πεζόδρομους εξακολουθούν να παρκάρουν τροχοφόρα παντός είδους.

Θα ρωτούσε- και εύλογα- κάποιος: Μόνο αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει;

Φυσικά όχι!

Εξακολουθούν να υφίστανται ΟΛΑ ΤΑ ΔΕΙΝΑ!

Οπότε, πού καταλήγουμε; 

1ον. Ότι ο Woody Allen ήταν και παραμένει ο ακριβέστερος φακός αποτύπωσης των περί την ανθρώπινη ύπαρξη πραγμάτων.

2ον. Ότι ο καθένας από εμάς είναι αναγκαίο να πειθαρχήσει σε κανόνες και νόμους.

3ον. Ότι ειλικρινά, δεν με νοιάζει πλέον καθόλου, αν ο πρωθυπουργός είναι μαύρος, άσπρος, κίτρινος, κόκκινος ή πορτοκαλί, αν δεν μπορεί να μού κάνει την καθημερινότητά μου καλύτερη! Ποιοτική, βρε αδερφέ!

Δηλαδή, βαρέθηκα να μού πουλάνε φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες!

Καλές γιορτές!

Κάτια Α. 2009

Τα παιδιά που έγιναν έφηβοι, ενώ εσύ κοιμόσουν...

Δεν συγκρατούνται πια!

Άπαξ και αφυπνίστηκαν,

τα πράγματα μπορούν να γίνουν άκρως επικίνδυνα για τις εξουσίες...

Και θα είναι πολύ δύσκολο να τούς ευνουχίσεις όλους αυτούς, όπως ευνούχισες την "γενιά του Πολυτεχνείου" μετατρέποντάς την σε λαίμαργους και χοντροκώληδες καταναλωτές, ω! Εταιρεία! (μεγάλο κεφάλαιο)

Λ.Κ. 2008

Σωπάστε, βρε παιδιά! Αποφάσισαν να ξεκουνηθούν οι γαλάζιοι συνδικαλιστές!

Τα 41 μέτρα, λέει, θα αποδώσουν καρπούς!
θα πατάξουν την ακρίβεια!
Τι πλάκα!
Ούτε οι ίδιοι το πιστεύουν!
Εν τω μεταξύ, οι γαλάζιοι συνδικαλιστές αποφάσισαν να ασκήσουν κριτική, αφού η ακρίβεια αγγίζει και τα δικά τους βαλάντια!
Κάλλιο αργά, παρά ποτέ!
Μέχρι και ο κ. Δούκας διερωτάται, πώς μπορεί να ζήσει κάποιος στην Ελλάδα με 800-1000 ευρώ!
Μα πού ζούσατε, κύριοι, τόσο καιρό;

Μήπως ζούσατε στο Beverly Hills?

Η διαδρομή Εκάλη-Βουλή, Βουλή-Εκάλη, όπως φαίνεται, βλάπτει σοβαρά την ικανότητα του οράν και του κρίνειν!
Η πραγματικότητα είναι μία και είναι ηλίου φαεινότερη:
Όσο υπάρχει ΔΡΑΣΗ (= ασφυκτική πίεση της άκρατης, φιλελεύθερης πολιτικής ενάντια στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών),
τόσο θα εντείνεται και η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ!
Απλός νόμος της φυσικής, που οι εκάστοτε κρατούντες τείνουν να αγνοούν ή να στρουθοκαμηλίζουν ότι δεν θα συμβεί!
Αυτό είναι αδύνατον, φυσικά!

Δράση--->Αντίδραση
Τόσο απλά!

Η κατάσταση βράζει. Όχι, μόνο στην Ελλάδα, αλλά παγκοσμίως!
Είναι εμφανής η πτώση της περίφημης αφθονίας των δυτικών κοινωνιών.
Και μέχρι τώρα, ελάχιστοι νοιάζονταν για την πείνα και την εξαθλίωση, που χτυπάει εδώ και πολλές δεκαετίες τις χώρες του Γ' κόσμου!
Αλλά, φευ! Η ανέχεια και η οικονομική ένδεια άρχισε να χτυπάει τις πόρτες των
"καλομαθημένων" χωρών της Ευρώπης και της Αμερικής!

Ας μην ξεχνάμε, ότι το οικονομικό ΚΡΑΧ (Financial CRASH)του 1929, οδήγησε, μαζί με άλλες συγκυρίες, σε δραματικά γεγονότα, που κορυφώθηκαν με τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο!

Αν διδασκόμαστε κάτι πολύ σημαντικό από την ιστορία, αυτό είναι ένα και μοναδικό!
Ότι τα γεγονότα ανακυκλώνονται!

Λ. Κ. 2008

Ένα σκανδαλώδες ποσοστό 47%...

στην Ελλάδα, είναι ελεύθεροι επαγγελματίες!
Το αντίστοιχο ποσοστό στις χώρες της ΕΕ είναι μόλις 25%!

Αν αφαιρέσουμε και ένα ικανό ποσοστό δημοσίων υπαλλήλων και κρατικών λειτουργών,
το ποσοστό εργαζομένων, που απομένει για την παραγωγική διαδικασία, (βιομηχανική και αγροτική) είναι ελάχιστο!
Έτσι εξηγείται η αισχροκέρδεια στην Ελλάδα!
Κάθε φορά, που τα πράγματα ζορίζουν, όλοι αυτοί οι ελεύθεροι επαγγελματίες μετακυλίουν το πρόβλημα στους καταναλωτές, ανεβάζοντας τις τιμές!
Για να μη μιλήσουν για το "μαύρο" χρήμα! Τις τεράστιες και προκλητικές φοροδιαφυγές!
Γιατί, νομίζετε, η κυβέρνηση φοροαπαλλάσσει τις δαπάνες για ταβέρνες, εστιατόρια κλπ
και τις δαπάνες από κάποια συγκεκριμένη δέσμη παροχής υπηρεσιών;
Διότι ξέρει τα τεράστια διαφυγόντα κέρδη και με τον τρόπο αυτόν, έμμεσα δηλώνει την αδυναμία της να ελέγξει συγκεκριμένες ομάδες εργαζομένων!

Αυτό το ανησυχητικό ποσοστό του 47%, λοιπόν, είναι που διαμορφώνει τους κανόνες της αγοράς, γιατί δεν αρκείται σε ένα λογικό κέρδος, σε βάθος χρόνου!

Θέλει να πλουτίσει ΕΔΩ και ΤΩΡΑ!

Είναι τυχαίο, ότι όλοι οι έμποροι κυκλοφορούν τα πλέον ακριβά αυτοκίνητα και είναι η πιστοί θαμώνες των σκυλάδικων;

Για να αναφερθούμε σε συγκεκριμένα παραδείγματα:
Κατάστημα, που μέχρι τον Δεκέμβριο του 2007 πουλούσε γυναικεία ρούχα σε αρκετά λογικές τιμές, στην ανοιξιάτικη βιτρίνα του έχει μακό μπλουζάκια με κατώτερη τιμή 25.90 ευρώ.
Καπαρντίνα 129.00, παντελόνια 69-109 ευρώ και πάει λέγοντας...

Πακέτα διακοπών σε Ευρωπαϊκούς προορισμούς, που έως πέρυσι κόστιζαν 750-900 ευρώ, με τις σημερινές τιμές κοστίζουν 1200!
Συγκεκριμένα, πενθήμερο ταξίδι στην Μάλτα, που πριν την ισχύ του ευρώ κόστιζε 120.000 δρχ και έως πέρυσι στοίχιζε 300-380 ευρώ, με τις σημερινές τιμές δεν στοιχίζει κάτω από 450-500 ευρώ!
Όλα τα ενοικιαζόμενα δωμάτια στα νησιά κοστίζουν πολύ ακριβότερα εφέτος, ενώ παρέχουν ακριβώς τις ίδιες υπηρεσίες και ευκολίες!
Το ίδιο ισχύει και για τα ξενοδοχεία,
τα εστιατόρια, τις ταβέρνες, τις καφετέριες, κλπ κλπ

Όλοι αυτοί οι μεταπράτες, εισαγωγείς, καταστηματάρχες και ο λοιπός συρφετός, (για μένα είναι και πολύ επιεικής ο όρος!), αν δεν έχουν συνείδηση, της οποίας συνήθως στερούνται, ανεβάζουν ανεξέλεγκτα τις τιμές των προσφερόμενων υπηρεσιών τους, χωρίς να υφίστανται σε κανενός είδους έλεγχο!

Αν μιλήσουμε, βέβαια, για τους λογής τεχνικούς, όπως υδραυλικούς, ηλεκτρολόγους, πλακάδες, ψυκτικούς και όλους τους υπόλοιπους, πρέπει να τούς χρυσοπληρώσουμε για δουλειά ελάχιστης χρονικής διάρκειας και αμφίβολης ποιότητας!

Όλοι αυτοί, λοιπόν απαρτίζουν και διαμορφώνουν τον ιστό του Ελληνικού κράτους!
Αυτό το τεράστιο ποσοστό του 47%!

Αν αυτοί κρίνουν, ότι δεν μπαίνουν αρκετά χρήματα στον οικογενειακό τους κορβανά,
την αμέσως επόμενη μέρα, ανεβάζουν τις τιμές τους!
Και όμηροι όλου αυτού του ανώμαλου οικονομικού-κοινωνικού γίγνεσθαι είναι οι μισθωτοί και συνταξιούχοι, που είναι η μόνη κοινωνική ομάδα που πληρώνει τους φόρους της και στην ουσία συντηρεί το κράτος!

Αυτό το άχρηστο 47% πρέπει να διοχετευθεί στην παραγωγική διαδικασία!
Μόνο τότε θα δει προκοπή αυτός ο τόπος!

Όταν πάψει ο ψωροφαντασμένος Έλληνας να θέλει να είναι αφεντικό!
Διότι και σαν αφεντικό έχει αποτύχει οικτρά!

Λ.Κ. 2008

Το Μποϋκοτάζ πέτυχε!

Κάναμε μια βόλτα σε μεγάλες αλυσίδες σούπερ-μάρκετ
και με ιδιαίτερη ικανοποίηση διαπιστώσαμε, ότι ήταν σχεδόν άδεια!
Σε κάποιο, πολύ γνωστής αλυσίδας μάλιστα, από τα οκτώ ταμεία, λειτουργούσε μόνον το ένα!
Όταν ρωτήσαμε την πωλήτρια στην μαναβική για την κίνηση της ημέρας, μάς είπε, πως από το πρωί υπάρχει "νέκρα"!
Αυτά είναι πολύ ελπιδοφόρα νέα!
Αν το υιοθετούσαμε μια φορά την εβδομάδα συντονισμένα, σίγουρα θα είχαμε θεαματικά αποτελέσματα!
Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε την δύναμή μας και μπορούμε να κάνουμε θαύματα!

Λ.Κ. 2008

Ελλάδα, η χώρα των Desperados

Πίνακες
του
William Turner
(born 1508?, Morpeth, Northumberland, Eng.
died July 7, 1568, London)

Στα ηχεία μας σήμερα:
Qui Tollis
του
Joseph Haydn
( born March 31, 1732, Rohrau, Austria
died May 31, 1809, Vienna)

Ο Έλληνας τα τελευταία χρόνια, ζει την κάθε του μέρα σαν να είναι η τελευταία του!
Σαν να μην υπάρχει μέλλον,
σαν να έχει διαγραφεί το "Αύριο" από την δική του πραγματικότητα!
Έτσι αισθάνεται, έτσι έχει μάθει να σκέπτεται, ή μάλλον έτσι τον έχουν "εκπαιδεύσει" να σκέπτεται. Με την απουσία ουσιαστικής σκέψης, με την απουσία ελπίδας.
Αλλιώς, πώς να εξηγήσει κανείς, ότι οδηγεί σαν ένας απελπισμένος κατάδικος, που μόλις δραπέτευσε από την φυλακή και ξέρει, ότι από στιγμή σε στιγμή θα τον ξαναρίξουν πίσω από τα σίδερα, οπότε ούτε η δική του ζωή, ούτε του συνανθρώπου του έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία.
Πώς να εξηγήσεις, ότι τεμπελιάζει ατέλειωτες ώρες στις καφετέριες, σαν να τού τέλειωσαν οι στιγμές απόλαυσης και χαλάρωσης, ότι ξενυχτάει στα σκυλάδικα, σαν να μην τού αρκεί η διάρκεια της ημέρας,
ότι υπερδανείζεται και υπερχρεώνεται, σαν να μην πρόκειται ποτέ να φτάσει η αποφράς ημέρα, που θα πρέπει να αρχίσει να ξεχρεώνει,
ότι δεν ενδιαφέρεται ούτε στο ελάχιστο για το μέλλον της χώρας του, με συνέπεια να μην συνδικαλίζεται, να απαξιώνει ένα κεκτημένο με αίμα, απαράβατο δικαίωμα και καθήκον του, αυτό της επιλογής των εκπροσώπων του στη Βουλή δια της ψήφου του.
Πώς να εξηγηθεί, ότι καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον, καίγοντάς το, καταπατώντας το, σαν να μην πρόκειται να το κληροδοτήσει σε κανένα, λες και είναι ο τελευταίος άνθρωπος επί γης;
Κι όμως!
Είναι ο ίδιος έλληνας πολίτης, που σε καιρούς κινδύνου επιδεικνύει ομοψυχία και εξαιρετικό ψυχικό σθένος.
Είναι ο ίδιος ευαισθητοποιημένος πολίτης, που προσφέρει από το υστέρημά του για την ανακούφιση αναξιοπαθούντων συνανθρώπων.
Είναι ο ίδιος, που προσφέρει πολύτιμη βοήθεια σε περιπτώσεις, που φυσικές καταστροφές έχουν πλήξει γείτονες λαούς!
Είναι ο ίδιος, που επέδειξε υποδειγματική ψυχραιμία, τάξη και λογική, όταν διεξάγονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας, με αποτέλεσμα, όλα να λειτουργούν σαν ένα καλοκουρδισμένο ρολόι ακριβείας!
Είναι ο ίδιος πολίτης, που όταν έχει όραμα, έναν ανώτερο σκοπό, μπορεί να κάνει θαύματα!
Ποιός έχει στερήσει λοιπόν το όραμα από τον σύγχρονο Έλληνα;
Ποιός τον έχει κάνει να αισθάνεται σαν ένας άνθρωπος δίχως μέλλον;
Ποιός τον έχει οδηγήσει σε αυτήν την αυτοκαταστροφική μανία,
ώστε να συμπεριφέρεται και να λειτουργεί σαν ένας desperado μιας έρημης, καταδικασμένης, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς ελπίδα ανάνηψης, χώρας;
Πολλές οι ευθύνες και προς διαφορετικές κατευθύνσεις!
Το μεγάλο μυστικό, η κύρια αιτία, είναι οπωσδήποτε η κρίσιμη γεωγραφική θέση της Ελλάδας.
Μια θέση, που πολλοί λαχταρούν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους, ώστε να εξουσιάζουν τις οδούς και τις τύχες των τριών ηπείρων!
Μια χωροταξική θέση, που είναι συγχρόνως η ευλογία και η κατάρα μας.
Ολόκληρη η ιστορία του Ελληνικού έθνους, είναι η τρελλή κούρσα των μεγάλων δυνάμεων να αποκτήσουν πλήρη έλεγχο στην Μεσόγειο, με πρόσβαση στην Ασία και με δυνατότητα να καταστέλλουν, εν τη γενέσει τους, τα απελευθερωτικά κινήματα της Αφρικής!
Είναι τυχαίο το γεγονός, ότι οι μεγάλες δυνάμεις κρατούν την Αφρική σε κατάσταση ομηρείας, εναλλάσσοντας το ένα χουντικό καθεστώς μετά το άλλο στα πλέον πλούσια κράτη της μαύρης Ηπείρου; Φυσικά όχι!
Έτσι ελέγχεται πλήρως ο τεράστιος ορυκτός πλούτος της πιο πλούσιας ηπείρου του πλανήτη!

Επιστρέφοντας στους σύγχρονους desperados της Ελλάδας, η δραματική αλλαγή θα επέλθει, μόνον όταν αντιληφθούν/αντιληφθούμε την τεράστια δύναμή μας!
Τότε και μόνο τότε!
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, απλά θα ζούμε σαν να μην υπάρχει αύριο!
Τραγικοί desperados σε μια κακογραμμένη τραγωδία,
χωρίς κομμό και χορικό!

Λ.Κ. 2008

ΚιΛεΛεΡ

6 Μαρτίου 1910
επέτειος της αγροτικής εξέγερσης ενάντια στους μεγαλοτσιφλικάδες της Θεσσαλίας.

Στα ηχεία μας σήμερα:
Διονύσης Σαββόπουλος

Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας
και
Έλσα σε φοβάμαι

(Έλσα σε φοβάμαι
για όσα μ' αναγκάζεις
γιαυτό το αίμα
για αυτές εδώ τις φράσεις...)

US puts tobacco giants on trial

Και για του λόγου το αληθές, δηλαδή
για την απείρως πιο εξελιγμένη πολιτική ωριμότητα
των ΗΠΑ, (Προσοχή: Όχι του Bush
και του επιτελείου του!)
διαβάστε αυτό το άρθρο
και αναλογιστείτε ΑΝ κάτι τέτοιο
θα ήταν ποτέ δυνατόν να διεξαχθεί
στο Ελληνικό Κράτος (λέμε τώρα!!!)

Εφημερίδα:
GUARDIAN
Tuesday September 21, 2004

The largest civil suit in US history begins today, pitting the justice department against America's tobacco giants in a $280bn (£156bn) case.

In what the industry's top lawyer calls "the mother of all trials", the government is accusing tobacco companies of deceiving the American public about the health effects of smoking, of consistently denying that smoking causes diseases and of repeatedly denying that cigarettes are addictive. The tobacco companies are also accused of marketing "low-tar" cigarettes as healthier, even though they are no less hazardous than normal cigarettes.

The justice department is seeking $280bn in "ill-gotten gains" to cover the health costs for past and future victims of tobacco-related illnesses. According to the US government, smoking is the largest preventable cause of premature death in the US, killing more than 400,000 each year.

Filed by the Clinton administration in 1999, the trial is expected to last six months and feature testimony from more than 100 witnesses. Even before it began, the two sides exchanged nearly 120m documents.

Government lawyers will begin presenting their case today in the courtroom of US district judge Gladys Kessler in Washington but both sides appeared equally confident before the trial.

"The government has provided extensive evidence to support our case. We look forward to presenting it in court," said Peter Keisler, assistant attorney general in the department's civil division.

"We do not have any plans to settle this case. We're focused on going to trial, defending ourselves," said Peggy Roberts, a spokeswoman for Philip Morris.

Alongside Philip Morris and its parent company, Altria Group, the other defendants are R J Reynolds, Brown & Williamson, British American Tobacco, Lorillard. Liggett, counsel for Tobacco Research USA and the Tobacco Institute.

The companies deny any wrongdoing and say they have substantially changed their marketing practices since 1998, when they signed a $246bn landmark agreement with state attorney generals which severely restricted marketing and subjected cigarette makers to oversight.

David Bernick, attorney for Brown & Williamson, says the government's case ignores those reforms.

"It blinks away the reality of the profound changes that have taken place both within the tobacco industry and in how tobacco is perceived by people outside the industry," Mr Bernick said.

Like some individual states, the government initially sued to recover the cost of treating sick smokers. Judge Kessler ruled the government could not do that but did allow the justice department to sue under the racketeer influenced and corrupt organisations act.

RICO, originally drawn up to fight the Mafia, is designed to seek remedies where there has been a group effort to violate fraud statutes.

But anti-tobacco groups fear that if the Bush administration, which has never hidden its dislike of the case, wins a second term it will drop the suit or settle it on terms favourable to the tobacco companies. Another question mark over the case is an appeal by the industry challenging whether the government has the legal authority to pursue the $280bn penalty.

In May, Judge Kessler ruled against the tobacco companies, concluding that the government was within its rights to seek "disgorgement" of past profits. But the appeals court is scheduled to hear arguments in November and if it overrules Judge Kessler, the biggest sanction will be off the table.

114

Άρθρο 120 του Ελληνικού Συντάγματος, πρώην Άρθρο 114:

Λοιπόν: Άρθρο 120 παράγραφος 4
"Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία".

Πώς το Άρθρο του Συντάγματος σχετίζεται με την υπόθεση του κ. Τσιπρόπουλου!;
Στο γεγονός ότι είναι απαραίτητο να γνωστοποιηθεί πλήρως το νομικό πλαίσιο στο οποίο βασίστηκε η κατηγορία.
Αν τελικά οι κατηγορίες έχουν νομική στήριξη, τότε ο κ. Α. Τσιπρόπουλος ευθύνεται για άγνοια της σχετικής νομοθεσίας!
Κάτι τέτοιο είναι απαράδεκτο, δεδομένου ότι δεν είναι δυνατόν να επαφίεσαι στον "πατριωτισμό" ήτοι στην καλή προαίρεση του άλλου, ούτε στη λογική του για να μη σε μηνύσει!
Αν ο άλλος είναι παράλογος, είτε εκδικητικός ή ο,τιδήποτε άλλο, εσύ οφείλεις να προβλέψεις όλες τις πιθανότητες και να λάβεις υπ' όψιν όλες τις παραμέτρους!
Διαφορετικά είναι πολύ πιθανόν να καταλήξεις στον ΓΥΨΟ, όπως κατέληξε η άμοιρη Ελλάς επί επτά συναπτά έτη, διότι οι συνταγματάρχες δεν είχαν ούτε την πολιτική σκέψη, ούτε την λογική, ούτε την ευαισθησία να μην το πράξουν αυτό που τελικά έπραξαν!
Με άλλα λόγια, όπως λέει και η σοφή λαϊκή ρήση:
"Φύλαγε τα ρούχα σου, νάχεις τα μισά!"
Στην προκειμένη περίπτωση, γνώριζε το νόμο που σε καλύπτει, ΑΝ σε καλύπτει, όταν διατηρείς υπεύθυνο ιστοχώρο.

Ιδού Η Ρόδος

Ιδού Και Το Πήδημα!!!

Κάποιος φίλος, μού έστειλε e-mail, για να με ρωτήσει "γιατί απείχα από τις διαμαρτυρίες σχετικά με την σύλληψη του κ. Α. Τσιπρόπουλου". "Εσύ, μάλιστα (γράφει) που στηλιτεύεις κάποιες πολιτικές ενίοτε και πρόσωπα..."

Και απαντώ εδώ:
Φυσικά θεωρώ την σύλληψη πράξη κατάφωρης παραβίασης της ελευθερίας του λόγου.
Και επίσης αναντίρρητα βρίσκω την όλη κατάσταση εντελώς γελοία,
όπως επεσήμανε και ο The Return!
Αντί να κινηθεί η όποια διαδικασία (πράγμα κι αυτό απαράδεκτο!),
εναντίον του φέροντα και συντάσσοντα τις συγκεκριμένες ιδέες και απόψεις, κινείται διαδικασία εναντίον αυτού που φιλοξενεί στο site του απόψεις όλων των ειδών και αποχρώσεων!
Μόνο που:
Εγώ προσωπικά, όπως επανειλημμένα έχω τονίσει και επισημάνει,
δεν πιστεύω στην επανάσταση του καναπέ και του πληκτρολογίου!
Η διαμαρτυρία για να έχει αποτέλεσμα και να είναι πραγματικά διαδραστική,
οφείλει να βγει από τα pixels και να πάρει μορφή συγκέντρωσης, με πλακάτ, πανώ, να γίνει πικετοφορία!
Το άτομο, που πραγματικά θεωρεί, ότι θίγονται οι όποιες ελευθερίες και τα όποια απαράβατα δικαιώματά του, οφείλει να πάρει τα ρίσκα του στην real life, αν όντως θέλει να ακουστεί η φωνή του!
Μπορείς να πάρεις προσωπικό ρίσκο, να εξέλθεις από την ασφαλή ανωνυμία,
να βγεις στον δρόμο, να συγκεντρωθείς με άλλους έστω έξω από την ΓΑΔΑ και να πικετοφορήσεις διαμαρτυρόμενος κατά αυτού, που θεωρείς βάρβαρη παραβίαση του δικαιώματός σου για ελέυθερη έκφραση;
Μπορείς να πάς έξω από το ξενοδοχείο, όπου θα διεξέγεται
το 1ο Παγκόσμιο Φόρουμ
για την Διακυβέρνηση στο Ίντερνετ στην Αθήνα

και να κάνεις έστω βουβή διαμαρτυρία, απλά και μόνον με πανώ να δηλώσεις την αγανάκτησή σου, ώστε να σε υπολογίσουν τα media και να αναμεταδώσουν τη φωνή σου;
Σε κάποιο blog διάβασα, ότι τα media δεν ασχολήθηκαν καθόλου με το θέμα!
Μα, απορώ! Είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι οι εφημερίδες ασχολούνται με τα blogs;
Όσοι θεωρούν ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο, ας με συγχωρήσουν, αλλά είναι μακριά νυχτωμένοι!
Ο δημοσιογράφος έχει να προλάβει καυτή εσωτερική και εξωτερική πολιτική είδηση!
Αν δεν τού δώσεις εσύ το θέμα, μην περιμένεις να διαβάσει το blog σου για να ενημερωθεί!
Και σίγουρα στην ΕΛΛΑΔΑ, θέμα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ό,τι συμβαίνει στα blogs!
Στις ΗΠΑ, που η πολιτική ωριμότητα έχει κατακτήσει υψηλά επίπεδα (κι ας προπαγανδίζεται τεχνηέντως το αντίθετο!!!),
τα ιστολόγια έχουν δύναμη να κρίνουν πολιτικά πράγματα!
Εδώ όχι!
Ή τουλάχιστον δεν ήγγικεν ακόμα ο καιρός!

Λοιπόν, blogger και επαναστάτη του πληκτρολογίου,
το συνέδριο είναι προ των πυλών, το ξενοδοχείο στο οποίο θα διεξαχθεί είναι προσβάσιμο, φτιάξε τα πανώ σου, πάρε και τη φραπεδιά μαζί, και πήγαινε κατσικώσου απ' έξω να διαμαρτυρηθείς!
Να δεις άμεση ανταπόκριση από τα media, τότε!
Μπορείς, έχεις τα κότσια να ρισκάρεις, να βάλεις στον ντορβά την ανωνυμία σου και την πιξελική ασφάλειά σου;
Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα!

Ή μήπως τελικά η όλη διαμαρτυρία ήταν ακόμα ένα μπαλόνι που άρχισε ήδη να ξεφουσκώνει;;;

WaterlOO

Κάθε άνθρωπος, κάθε εξουσία
και φυσικά κάθε κυβέρνηση
έχει το ΒΑΤΕΡΛΩ που τής αξίζει!

Να υποθέσουμε ότι το ΒΑΤΕΡΛΩ
της "παρούσης κυβερνήσεως"
θα είναι το αναβράζον καζάνι της ΠΑΙΔΕΙΑΣ;

Είδωμεν...

Παις, Παιδεύω, Εκπαιδεύω, Παιδεία
Πεπαιδευμένος, Απαίδευτος,
Παίδα, Παίδεμα, Παιδεμένος...

Όταν το χιούμορ ( μου)

χτυπάει κόκκινο!

Σήμερα τσίμπησα αυτή τη μπλούζα, με κορώνα, θυρεούς,
God save the queen και δεν συμμαζεύεται!

Και βέβαια, δεν είμαι βασιλικιά (Βασιλική δεν είμαι ούτως ή άλλως!),
ούτε καν δεξιά (απελθέτω απ' εμού το "προτέρημα" τούτο)!

Και φυσικά θα την φορέσω με τζιν φούστα και μαύρο κολάν
και δεν θέλω ΟΥ! Δεν θέλω ΟΥ!!!

Αν με δείτε στο δρόμο, παρακαλώ μη μού πετάξετε ντομάτες,
αυγά, γιαούρτια, αν και τώρα που το σκέφτομαι
με ένα γιαούρτωμα γίνεσαι celebrity!

Και οπωσδήποτε δηλώνω την βδελυγμία μου δια τους εστεμμένους
ελέω θεού!

Θα το γλιτώσω το γιαουρτάκι, τι λέτε;
Ειδικά αφού σκέφτομαι να γράψω και στη φουστίτσα

Long live the rest of SEX PISTOLS!!!


God Save The Queen
by
SeX PiSToLS

No Room

No Room At The Inn
by
Mahalia Jackson

Για τον Suigenerisav
και το συγκινητικό post του

Προβλήματα Πολυτελείας

Αγαπημένοι μου φίλοι, καλησπέρα!

(Την απάντησή μου στα σχόλιά σας
αποφάσισα να την κάνω ποστ).

Όλα τα σχόλιά σας είναι απλά υπέροχα και καλύτερα από το ίδιο το ποστ!

Όλοι έχετε γράψει κάτι με το οποίο συμφωνώ και κάτι με το οποίο διαφωνώ!

Φυσικά δεν συμφώνησα να πεθάνει το blogging, blogger και η ίδια γαρ!

Για την lifo (καλό εγχείρημα το free press), έχω την γνώμη, ότι είναι ικανοποιητική για κάποιο συγκεκριμένο target group,
σίγουρα όχι για μένα!
Αλλά την ξεφυλλίζω, όταν την πετύχω!

Με την ευκαιρία να πω, ότι η περίοδος της δημοσιογραφίας- χιουμοριστική-ατάκα-στυλ-Ακρίτα είναι πλέον παρωχημένη.
Φάγαμε στη μάπα πολλά ακριτάκια και
πολλούς τσαγκαρουσιάνους-νενεδες κλπ στον τύπο free ή μη,
ακόμα και μέσα στα μπλογκς!
Τεράστια κείμενα-εξυπνακίστικες ατάκες-ουσία καμία
δεν ανήκουν στην δημοσιογραφία του 21ου αι.
Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε, τόσο το καλύτερο!

Το ίδιο συμβαίνει και στην αλλοδαπήν και η στροφή πλέον εκεί είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική ανάγκη!

Η δημοσιογραφία πρέπει να είναι σαφής, οξυδερκής, εύστοχη με συγκεκριμένο στόχο και αντικείμενο.
Να παίρνει σαφή θέση απέναντι στα πολιτικά δρώμενα κι όχι να τυρβάζει περί τα κάλλη του Jared, ή ποιάν/oν πήδηξε ο Κeanu!

Νομίζω, ότι το μήνυμα του Leto ήταν ακριβώς αυτό, να μη γίνει ο καθένας δημοσιογράφος στην θέση του δημοσιογράφου!

Κι αν δεν ήταν το δικό του μήνυμα αυτό, εν τοιαύτη περιπτώσει είναι το δικό μου μήνυμα αυτού του ποστ!

Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ, πως η πραγματικότητα για τον καθένα είναι ένα προσωπικό ζήτημα, και πως υπάρχουν τόσες πραγατικότητες όσοι είναι οι άνθρωποι!

Υπάρχει όμως, πέρα από την φιλοσοφική διάσταση του πράγματος, και η ύπαρξη της αδιαμφισβήτητης αντικειμενικής πραγματικότητας, αυτής δλδ της πείνας, της φτώχειας, της μάστιγας του AIDS, των παιδιών που πεθαίνουν με πρησμένες κοιλιές στην ΑΦΡΙΚΉ, οι ζοφερές φωτογραφίες των οποίων, μέσα στις μυίγες και στην βρωμιά, κάνουν το γύρο του κόσμου για να τις βλέπουμε εμείς οι ταχτοποιημένοι, ευημερούντες δυτικοί και να αισθανόμαστε τις προσκαιρες τύψεις και ενοχές μας, και να διακαιώνεται στιγμιαία ο υποτιθέμενος ουμανισμός μας!

Μετά γυρνάμε φυσικά το βλέμμα αλλού και σκεφτόμαστε κάτι άλλο!
Δε βαριέσαι ρε, το παιδί μου είναι?

Για να μη μιλήσουμε για Guadanamo κλπ.

Θέλετε να σάς πω και το άλλο;
Θεωρώ ότι τα προβλήματα των ανθρώπων χωρίζονται σε προβλήματα ζωτικής ανάγκης, προβλήματα ζωής και θανάτου (πόλεμοι, aids, Αfrica,
πείνα-θάνατος)
και προβλήματα πολυτελείας!

Τα δικά μας προβλήματα λοιπόν, αυτά με τα οποία ασχολούμαστε στα blogs μας είναι πέρα από κάθε αμφιβολία προβλήματα πολυτελείας!

Φυσικά απ' την στιγμή που μάς απσχολούν και μάς ταλανίζουν, δεν παύουν να είναι θέματα καυτά και ζωτικής σημασίας για μας!

Συγκρινόμενα όμως με τα προβλήματα-παιδιά που πεθαίνουν από πείνα και έλλειψη νερού-φαρμάκων-υγιεινής,

ΕΠΙΜΕΝΩ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΠΙΜΕΝΩ,

είναι προβλήματα ήσσονος, πολύ ήσσονος σημασίας!


Σάς φιλώ όλους γλυκά!
(όπως λέει και η lady lilith!)

Αποχαύνωση

Περιδιαβάζοντας στα posts της ημέρας έπεσα πάνω σ' αυτό το post από το blog vita moderna, το οποίο βρήκα πολύ ουσιαστικό και από το οποίο ανακύπτει η εξής κρίσιμη ερώτηση:

Είναι τα blogs γενικά, ικανά για ουσιαστική ενημέρωση;

Την απάντηση (την οποίαν είδα εντελώς τυχαία στο σημερινό φύλλο της LIFO) σε αυτό το ερώτημα την δίνει ο Jared Leto, ως εξής: " Κάθε άσχετος που έχει ένα κινητό, το παίζει στην εποχή μας παπαράτσι (σημ. δική μου: παπαράτσ-ο είναι το σωστό, ενικός αριθμός δλδ) -ρεπόρτερ,
και μετά "δημοσιεύει" το υλικό του σε blog του διαδικτύου.
Εύχομαι ξαφνικό θάνατο σε όλη την κουλτούρα του blogging, γιατί πρόκειται για εντελώς ψευδή αντίληψη περί πραγματικότητας".

Αν συμφωνώ ΕΝΤΕΛΩΣ σε κάτι είναι το: "πρόκειται για εντελώς ψευδή αντίληψη περί πραγματικότητας".
Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο και φυσικά οι ελάχιστες εξαιρέσεις- κι αυτές στο εξωτερικό-
απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα!

Η ζωή είναι εκεί έξω!
Η πραγματικότητα και η πάλη είναι εκεί έξω!
Αλλά ποιός μπορεί να ξυπνήσει από το λήθαργο της αποχαύνωσης, ε;
Πες μου κι εσύ ρε Jared!

RSS

My R eally S imple S yndication
Sucks!
No Feed at all the last 24 hours.
On the other hand
my blog may suck
because of all the useless and
meaningless stuff
I've loaded.

Σού ανήκω

I WhO HaVe NoTHInG
By
Tom Jones


Όταν αγαπάς συγχωρείς. Και όταν σε αγαπούν σε συγχωρούν.
Τι θα πει είμαι δικός σου, μού ανήκεις, σού ανήκω; Πώς είναι δυνατόν ένα ανθρώπινο πλάσμα να ανήκει σε ένα άλλο ανθρώπινο πλάσμα; Πώς είναι δυνατόν κάποιος να οικειοποιηθεί μια ανθρώπινη ψυχή;
Τι παπαριές είναι αυτές;
Η φύση είναι σοφή!
Τα ζώα συμβιώνουν αρμονικά, όσα ζουν σε κοπάδια ή αγέλες, αλλά δεν ανήκουν το ένα στο άλλο! Κατακτούν το ένα το άλλο όσο διαρκεί η αναπαραγωγική διαδικασία!
Και μετά τίποτα. Απλή συμβίωση προς όφελος της ομάδας-αγέλης-κοπαδιού κλπ.
Ο άνθρωπος θέλει να του ανήκεις! Λες και είναι ποτέ δυνατόν κάτι τέτοιο!
Βέβαια το ξέρει εκ των προτέρων, ότι όταν αρθρώνει αυτές τι ς ακατάληπτες έννοιες, κάνει λάθος, λέει μεγαλοπρεπείς ανοησίες, ξέρει ότι ποτέ κανείς δεν είναι δυνατόν να ανήκει σε κανένα, παρά μόνο στον ίδιο του τον εαυτό!
Απλά θέλει να το λέει για να πείσει τον εαυτόν του, γιατί χωρίς την επίφαση του «ανήκω» αισθάνεται ότι δεν υπάρχει!
Κάθε ανθρώπινο όν δικαιώνεται και νοιώθει ότι υπάρχει μόνο μέσα από την ύπαρξη και τα μάτια του άλλου. Χωρίς τον άλλον είμαστε ανύπαρκτοι.
Αλλά καλό είναι να το ξέρουμε και να γνωρίζουμε ακριβώς τι εννοούμε όταν λέμε «μού ανήκεις, σού ανήκω». Δεν μού ανήκεις, ούτε με σφαίρες, ούτε και θέλεις στην ουσία να σού ανήκω και να μού ανήκεις, γιατί όταν με βαρεθείς ή σε βαρεθώ τι θα με κάνεις και τι θα σε κάνω;
Χωρισμοί, κλάματα, με πρόδωσες και άλλα τέτοια φαιδρά.
Μού είχες υποσχεθεί να με αγαπάς αιώνια λέει!
Λες και είναι δυνατόν να κατευθύνεις το συναίσθημα, πολύ δε περισσότερο το αιώνια, το για πάντα!

Κανείς δεν ανήκει σε κανένα! Το να θέλεις να οικειοποιηθείς έναν άνθρωπο να τον έχεις δικό σου είναι ό,τι πιο αφύσικο υπάρχει!
Στην ουσία την ζωή την ίδια θέλεις να οικειοποιηθείς, να ξεφύγεις από το μοιραίο, όλα όσα γίνονται πάνω σε αυτόν τον πλανήτη είναι για να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση ότι το μοιραίο, δηλαδή ο θάνατος δεν υπάρχει, δεν θα μας συμβεί.
‘Όλα όσα γίνονται είναι για να αγοραστεί ακόμα μια επίφαση ελπίδας ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτό το ταξίδι, του οποίου την κατάληξη όλοι γνωρίζουμε.
Κατά βάση ο άνθρωπος είναι τραγικό ον, γιατί ακριβώς γνωρίζει το τέλος! Όσο κι αν προσπαθεί να το αποφύγει, αυτό είναι εκεί και περιμένει αμείλικτο! Δεν είναι δυνατόν να το αποφύγει κανείς μας!
Σαν άλλοι Οιδίποδες, είμαστε τραγικά όντα επειδή γνωρίζουμε αυτήν τη συγκεκριμένη αλήθεια μας και δεν ξέρουμε πώς να την διαχειριστούμε! Η τραγικότητα του Οιδίποδα έγκειται στο γεγονός ότι έμαθε την τρομερή αλήθεια για τον πατέρα του, που ο ίδιος είχε εν αγνοία του δολοφονήσει και για την μητέρα του την Ιοκάστη της οποίας την κλίνη μοιραζόταν, πάλι εν αγνοία του.
Δεν μπόρεσε να διαχειριστεί αυτήν την αλήθεια, εξόρυξε τους οφθαλμούς του και τυφλός αυτοεξορίστηκε.
Εμείς δεν εξορύουμε τους οφθαλμούς μας, αλλά ανήκουμε. Θέλουμε να ανήκουμε και να μας ανήκουν!
Πράγματα, αγαθά, γη, χώρες, λαοί, εξουσία, ανθρώπινες ψυχές!
Λες και μ’ αυτόν τον τρόπο θα ξεχάσουμε πού οδηγεί η πορεία μας πάνω στη γη.
Κάνουμε πολέμους, δολοφονούμε, βιάζουμε, παραβιάζουμε, και προ πάντων ΑΝΗΚΟΥΜΕ και ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ!
Ε, λοιπόν όχι!
Δεν σού ανήκω. Σιγά μη! Αντιμετώπισέ το! Η ζωή είναι μια μοναχική πορεία!
Συναισθήματα όπως θλίψη, μελαγχολία, κατάθλιψη, απογοήτευση είναι καταστάσεις που από όλο το ζωικό βασίλειο μόνο ο άνθρωπος βιώνει. Και μού ασκείς συναισθηματικό εκβιασμό, πατάς πάνω στις πιο ευαίσθητες χορδές μου, ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ για αυτό που κάνεις για να πετύχεις κάτι που είναι φυσικά αδύνατον! Να σού ανήκει ένα ανθρώπινο ον!
What the fuck?
Μυαλό δεν έχεις να σκεφτείς;
Αλλά όχι! Για να ικανοποιήσεις τον αδύναμο και φοβισμένο εαυτούλη σου, ιδεολογικοποιείς την αδυναμία σου! Ό, τι σιχαίνομαι περισσότερο!

ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΟΥΤΕ ΘΕΛΩ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ!
Ευτυχώς έχω αυτήν τη δύναμη!

Archive - System

(Σχέδιο δικό μου)

The SyStEM MakeS Me HuRt YoU

Ένα υπέροχο κομμάτι και καταπληκτικό clip