Tarantino-Μια υπερεκτιμημένη πατάτα!

Death Proof
The Vanishing Point

A 1970 Dodge Challenger

Είσαι κακομούτσουνος με ψιλοαπαίσια, σεξοδιαστροφική φάτσα, ζεις στην χώρα της αφθονίας και του ονείρου-easily-come-true, κυκλοφορείς στις δυτικές ακτές, ενώ δίπλα σου περνάνε δίμετρες, ξανθιές, ηλιοκαμένες θεές, αλλά λόγω της ασχημόφατσάς σου και του χαμηλού IQ σου (ε, δεν είσαι και Woodie Allen, πώς να το κάνουμε;), δεν σού κάθεται καμία, και είσαι μόνιμα μεσ' την μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα και στο τι κάνουμε ρε mother fucker, να τσιμπήσουμε κάνα decent γκομενάκι;
Και μια ωραία μέρα, ξυπνάς και σε βαράει η επιφοίτηση του πνεύματος των σεξο-διαστροφικών-φατσόνων και σού ψιθυρίζει γλυκά στο αυτάκι: Ρε μαλάκα, δεν γίνεσαι σκηνοθέτης, να πηδάς όποια γουστάρεις και να τα κονομήσεις κιόλας;
Διότι, αγαπητοί μου, το έχουν παραδεχτεί και οι μεγαλύτεροι rock και pop stars, ότι έγιναν, ό,τι έγιναν για να πηδάνε ωραίες γκομένες!
Μιλάμε για πρώτα ονόματα τώρα, κι όχι καν και καν....
Έτσι και ο κύριος Quentin, από τα αζήτητα, έφτασε να κυκλοφορεί δίμετρες κουκλάρες και να πουλάει μούρη στα κατά τόπους cult festivals!
Τι μούρη να πουλήσεις βρε κακομοίρη, άντε να έρθει η άλλη μαζί σου 2-3 μήνες για να τής κάτσει ο ρόλος στις πατάτες, που γυρίζεις και που οι ανά τον κόσμο αδαείς έχουν αναγάγει σε θρησκεία!
Καλά, είχες κι εσύ σαν παιδί κάποιες αναλαμπές και γύρισες σε στιγμές, που ήσουν στα μεγάλα σου κέφια και σε ευνοούσε και ο Άρης στην Παρθένο, ένα Resrvoir Dogs, (ας μην ήταν ο Tim Roth, με την φοβερή περσόνα του και σούλεγα 'γω!)
και ένα Pulp Fiction (ας μην ήταν ο Travolta και σούλεγα 'γω!), αλλά μετά έπεσε η μαύρη επανάληψη και τα καρακλισέ του kill bill (kill them all, revenge, ρεεεε, αμάρτησα για το παιδί μου, αλά Μάρθα Βούρτση με σπαθί, ένα πράγμα!)
για να φτάσεις το 2007, (δεν είναι η χρονιά σου πουλάκι μου, τι το παιδεύεις;),
στην κατάντια του καρακιτσάτου Death Proof, (αν είναι αυτό death proof, κι όχι ξέρασμα, εμένα να μού τρυπήσεις τη μύτη!) με έναν Kurt Russell σε κατάσταση σχιζοειδούς βαρεμάρας,
(κρίμα τα γαλάζια σου ματάκια, αγόρι μου και την δόξα σου από το all time classic, πλέον Escape from New York, του ΠΟΛΥ Carpenter!), που κοιμάται όρθιος και ονειρεύεται ότι είναι stuntman, ο καράβλαχος από το Texas, κι έχει μετατρέψει τις μαύρες λαμαρίνες με τιμόνι, σε φονικό όργανο, ξεπαστρεύοντας αιθέριες (ε, καλά όχι και τόσο αιθέριες, η κυτταρίτιδα πάει σύννεφο, στα μπούτια της πρώτης ομάδας κοριτσιών !) υπάρξεις, είτε τρακάροντάς τις στα δικά τους αμάξια, είτε παγιδεύοντάς τις στην θέση του συνοδηγού στο δικό του βλαχο-κούτι!
Ο Quentin παίρνει εκδίκηση για όλα τα χρόνια που ζαχάρωνε μικρούλες κι έτρωγε πόρτα!
Kωλοκόριτσα, έτσι είστε;
Kαθήστε να βάλω τον Kurt, που κοντεύει να βγει στη σύνταξη και δεν σταυρώνει ρόλο της προκοπής, να σάς ξεπαστρεύει! Αμέ! Nα μάθετε εσείς, πουτανάκια, που μού θέλετε και σορτς!

Αλλά είπαμε, διαθέτει μεν σεξοδιαστροφική φάτσα, αλλά και παμπόνηρο μυαλό, (όχι , αυτό δεν είναι συνώνυμο του ταλέντου!!!),
και σού λέει ο τύπος:
Aν με πιάσουν στο στοματάκι τους οι Όπρες και λοιπές, δεν με ξεπλένει ούτε ο Μισισίπι, γιαυτό θα το γυρίσω στο φεμινιστικό!
Ρίχνει, λοιπόν στον δεύτερο γύρο 3-4 τύπισσες, εμφανώς πιο νόστιμες, όχι μπάζα σαν τις πρώτες, και πωρωμένες με την ταχύτητα και τα επικίνδυνα κόλπα, και σού τον κάνουν τον τύπο, τον Kurt τον stuntman, του αλατιού!
Πού σε πονεί και πού σε σφάζει!
Αυτοτιμωρία, απεφάνθη η Λούσυ! Ναι, εγώ ντε!
Σού λέει ο τύπος, ο Quentin ντε! Βρε δεν πα' νάγινα σκηνοθετάρα και πρώτη μούρη στην πιάτσα (όχι Ντ' Eσπάνια, του Χόλιγουντ), οι γκόμενες σκέτη εκμετάλλευση είναι!
Μόλις πάρουν τον ρόλο γίνονται Λούης!
Ακόμα δεν μπορώ να σταυρώσω μία για πάνω από 3-4 μήνες! Φτού! Γαμώ τη φάτσα μου και την γκαντεμιά μου, μέσα!
Κι ας κυκλοφορώ και την Vanishing point!
Κατά τα άλλα, αραδιάζονται ένα κάρο μάρκες ποτών (γκρίιιιζα διαφήμιση!),
μεταξύ των οποίων και το περίφημο, γαλλικό λικέρ
Σαρτρέζ (Chartreuse),
που έχει το υψηλότερο ποσοστό αλκοόλης από όλα τα λικέρ, - ψαγμένος ο τύπος όσον αφορά στα ποτά, δεν λέω, - και εμμέσως, πλην σαφώς, πλέκει το εγκώμιο
των stuntmen και stuntwomen,
που βγάζουν όλη τη βρωμοδουλειά στις ταινίες δράσης!
Έχει κλέψει κάτι από Crash, κάτι από Easy Rider, κάτι από 'δω, κάτι από 'κει,
προσπαθεί να κάνει σινεφιλικές αναφορές,
(ε, ρε κόλλημα με το Vanishing Point και τις Dodge Challenger),
επιστρατεύει την κόρη του Sydney Poitier, (Guess Who's Coming To Dinner), Sydney Tamiia Poitier, αλλά το σουφλέ κάθεται, αν φούσκωσε και καθόλου, δηλαδή!!!
Είναι και ανάλατο, είναι και μπαγιάτικο!

Τι τόθελες, αγόρι μου το σκηνοθετιλίκι; Επειδή ο μπαμπάς ήταν μπλεγμένος με την ηθοποιία, νόμιζες ότι θα σού κάτσει κι εσένα η κυρία, η 7η;
Αμ δε!
Δεν γινόσουν σουβλατζής στην Αστόρια, που είναι και πιο σικ;
Lucy 2007