Wednesday, November 21, 2007

Bodas De Sangre - Federico García Lorca

Στα ηχεία μας σήμερα
Ματωμένος Γάμος
του Μάνου Χατζιδάκι

(Από την θεατρική παράσταση Ματωμένος Γάμος

του Federico Garcia Lorca)

Σε στίχους Νίκου Γκάτσου και

με την μαγευτική φωνή του Λάκη Παππά

Κατεβάστε το κομμάτι

Γύρνα φτερωτή Του Μύλου
Εδώ


Πίνακες των:
Julius Schnorr von Carolsfeld

( born March 26, 1794, Leipzig, Saxony, Germany
died May 24, 1872, Dresden, Germany )


Το νυφικό λάμπει
στο αίμα

Δέος
χαρά
γάμος στα ηλιοτρόπια
η νύφη σιγοτραγουδά
εκείνον περιμένει
ποιά εκκλησιά
ποιός βωμός
πόσα κεριά

Μάτωσαν οι παπαρούνες

σιγά
να μιλάς
άχνα μη βγάζεις
θα το ξυπνήσεις
το παλικάρι

Κοίτα!
Τι όμορφα κοιμάται!
Παραδομένο στα όνειρα του γάμου
στης νύφης την γλυκιά αγκαλιά
και τους θερμούς χυμούς της

Σσσσσσ
μη μιλάς, κοιμάται
το παλικάρι...
Με της νυφούλας του
τα δάκρυα στεφανωμένο
ντυμένο το αστραπόβροντο
και το σκοτάδι

© Lucy 2007



Antoine Wiertz

(born Dinant, 22 Feb 1806;
died Brussels, 18 June 1865)


8 comments:

ΨουΞ said...

ΝΥΦΗ-
Με τα δόντια με τα χέρια, οπως μπορείς,
βγάλε απ΄τον κοριτσίσιο μου λαιμό
την σιδερένια τούτη αλυσίδα, ....
Αχ, τι κακό, τι φωτιά,
το κεφάλι μου ανάβει!
Τι σπασμένα γυαλιά μου τρυπάνε τη γλώσσα!

Μιχαήλ Angel said...

Τι με κάνεις να ονειρεύομαι τώρα! Τι θα ήθελα πιο πολύ? Πόσες φορές έχω διαβάσει τους διαλόγους! Και της Γέρμας! Πόσες φορές έχω στήσει με μεγάλη κλίση τον καθρέφτη! Κι έχω καταρρεύσει!
Πολύ όμορφοι οι στίχοι σου!

lucy of wild flowers said...

@Ψουξ,

καλημέρα!

Ματωμένη νύφη, καταραμένη άραγε;
Να οδηγήσει δυο λεβέντες στον αιώνιο ύπνο!
Ή μήπως το πάθος, ο ανεξέλεγκτος έρωτας φταίνε;
Θύμα ή θύτης;
Η μοίρα; Υπάρχει τελικά;
Μπορείς να τής ξεφύγεις;
Απ' του έρωτα τα βάσανα δεν γλύτωσε κανείς!

Υπέροχο το απόσπασμα, που παρέθεσες...τραγικό στην απλότητά του...
Αυτός είναι ο Λόρκα...

lucy of wild flowers said...

@Μιχαήλ μου,

καλημέρα!
Μια φωτιά είναι αυτή, που καίει, ε;
Να μην σού ξεφύγει ούτε ραγισματιά, ούτε σπάσιμο, ούτε πετάρισμα, τίποτα, να τα συλλάβεις όλα!
Θάθελα να σε απολαύσω σε αυτό παραλήρημα(;)

Φιλιά!

"Δημήτριος ο Ταξιδευτής" said...

NICE AS ALWAYS AN KAI O LORKA MOU TIN SPAEI LIGAKI...
PANTWS TO GENIKO SETING AS ALWAYS !!
KISSES....

lucy of wild flowers said...

Καλημέρα, Δημήτριε!

Eυχαριστώ πολύ!
Γιατί σού την "σπάει";

Kisses!

"Δημήτριος ο Ταξιδευτής" said...

poli klama re lucy
poli klama kai poli antigrafi arxaioellinikou kai anagenisiakou ergou....den therw ta erga tou aftofota!!
kati san kiriakos mitsotakis...
gia na ginw pio safis
eterofotos....

lucy of wild flowers said...

Χμμμ, αιρετική άποψη!

Αλλά πάλι, θα έλεγα, γκουχ, γκουχ,
ότι όλα ή σχεδόν όλα έχουν ειπωθεί ήδη, από τους αρχαίους μας τραγωδούς (και κωμωδούς!) και ότι ως γνωστόν, παρθενογένεση στην Τέχνη δεν υπάρχει πλέον, εδώ και αιώνες ίσως.
Εκείνο που δονεί τον αναγνώστη, και που οι λογοτέχνες γνωρίζουν καλά, και για το οποίο οι ψευτο-λόγιοι στρουθοκαμηλίζουν, είναι η μαγεία της γλώσσας και η δύναμη της πλοκής!
Στοιχεία, που φυσικά χάνονται στην μετάφραση!
Το τραγικό στοιχείο, μπορεί να το προσδιορίσει και να το κοινωνήσει με τρόπο καταλυτικό, αυτός που θα χρησιμοποιήσει με δύναμη τα όποια εκφραστικά μέσα.
Γιαυτό και άλλοι συγγραφείς ή αντίστοιχα σκηνοθέτες, μουσουργοί κλπ είναι επιτυχημένοι και άλλοι αποτυχημένοι, ενώ μπορεί να έχουν καταπιαστεί με τα ίδια θέματα!

Κυκεώνας ζήτημα, καλά βέβαια που το άνοιξες, αλλά δεν εξαντλείται με μερικές αράδες...

Φιλιά!