Προσοχή: Βάρος
Ασήκωτο βάρος!
Σπάνια έχω βγει από τον κινηματογράφο με τέτοιο βάρος στην καρδιά!
Η τελευταία φορά, που συνέβη, ήταν στην ταινία Bad Guy.
Εκεί, όμως, υπήρχε η λύτρωση στο τέλος, υπήρχε ανάταση, φυγή, έστω και μέσα στην τόση απαισιοδοξία και στα λαβυρινθώδη αδιέξοδα του ανθρώπινου νου. Ο έρωτας, έστω και απελπισμένος, έστω και τραγικός, βρήκε μια άλλη δίοδο να διοχετευθεί, μια άλλη μορφή να προχωρήσει, ένα σχήμα, μια μέρα, ένα ποτάμι, που κυλά και κυλά και κυλά...
Εδώ, δεν ξέρω, ειλικρινά δεν ξέρω. Τόσος πόθος, τόσο πάθος, τόση λαγνεία, τόση ηδονή...και μετά πέφτεις στο κενό, μένεις ξεκρέμαστος, ψάχνεις ένα ίχνος, μια στάλα αγάπης, ένα συναίσθημα! Έστω μίσος!
Ούτε αυτό το βλέπεις, δεν σε αφήνει να το δεις ο Ang lee.
Μόνο απελπισμένο πάθος!
Ακράτητο πόθο!
Ποιός ξέρει, τι φαντάσματα εξόρκιζε κι αυτός...
Αυτή η ταινία με βούτηξε, όσο καμιά άλλη σε προσωπικές μου τραγωδίες. Όλοι έχουμε. Ή έστω, σε προσωπικά δράματα, για να το απαλύνω λίγο.
Σε προσωπικά πάθη, σε αναμνήσεις, που καίνε τα σπλάχνα.
Μπαίνει μέσα μου σαν φίδι, τού δίνομαι σαν σκλάβα, αλλά αυτός τρυπώνει στη καρδιά μου...
Σκοτώστε τον, πριν είναι πολύ αργά...
Βλέπω το αίμα του να με σκεπάζει....
Λόγια από την ταινία, αλλά λόγια δικά μας...λόγια δικά μας....
Η Γουάνγκ άλλα αισθάνεται, άλλα παραδέχεται κι άλλα λέει.
Ψέμματα! Ψέμματα στον εαυτό μας. Τα χειρότερα όλων. Τα πιο καταστροφικά. Τα πιο αναπόδραστα!
Τα πιο ανεπανόρθωτα!
Κάνε κάτι ανεπανόρθωτο...για μένα...
Τόση λαγνεία, τόση ηδονή, τόσος πόθος και τόσο Πάθος και στο τέλος ένα άδειο κρεββάτι...
Ποιός ξέρει...ποιός ξέρει τι φαντάσματα εξόρκιζε κι αυτός...ο Ang Lee....
Lucy 2007
16 comments:
Δυστυχώς για μένα δεν αντέχω την αίθουσα πια.
Κι επίσης δυστυχώς (πάλι για μένα) το κείμενό σου έρχεται να με λυπήσει που το έχασα όταν μπορούσα να το δω.
Εν αναμονή του dvd, λοιπόν.
Δεν πειράζει, που το έχασες,
Ηλία μου.
Πήρες μια μικρή παράταση από το αβάσταχτο βάρος, που φαντάζομαι θα δημιουργήσει και σε σένα...(εκ των συγγενών ψυχο-καταδύσεων, κρίνοντας...)
Θα βγει πολύ σύντομα σε dvd, φαντάζομαι.
eytixws pou den piga na to dw thelw elafry sinema kai bari theatro....
kisses
Καλημέρα, Δημήτριε!
Δεν κάνεις κι άσχημα!
Κι από βαρύ θέατρο, πάντως, εγώ δεν πάω πίσω...
Αρκεί να σού αναφέρω
Cleansed της Sarah Kane...
ήτις αυτοκτόνησε,
άστα σκέτη αρρώστια...
Αισθησιακή ταινία. τρυφερό το κείμενο. Καλημερα, καλή εβδομάδα.
Στο φεστιβάλ κόκκινων ταινιών πήγες;
ωραία ιδέα η μη εκπλήρωση του πόθου. θα το δω
@free μου,
αισθησιακή δεν θα πει τίποτα...
Οι πιο τολμηρές ερωτικές σκηνές, που έχω δει εδώ και πολύ καιρό!
Όχι, δεν πήγα ακόμα!
Πού χρόνος;
Εσύ;
Φιλιά!
@Μάρκο,
ο πόθος εκπληρώνεται, αλλά με τρόπο επώδυνο...και κάποια στιγμή μένει μετέωρος!
Να το δεις!
poy afougrazese tin outopia filtati desposini?
kali nixta
kisses
Συναρπαστικές μουσικές! Και ταινιάρα!
Και Λουσι-κές ευαισθησίες. Και ετοιμάζω ποστ από την βραδιά της γιορτής μου. Νταξ?
Μάκια.
@Δημήτριε,
καλησπέρα!
Αν πω, ότι κατάλαβα τι εννοείς,
θα πω ψέμματα!
Λίγη επεξήγηση;
Kisses!
@Μιχαήλ,
κατ' αρχήν ευχαριστώ πολύ!
Χαίρομαι, που σού άρεσαν οι όντως φοβερές μουσικές...(αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, κλπ...)
Μετά, στρώσου να γράψεις και κάτι!
Να αφήσουμε και καμιά μπλογκο-ευχή!
(Άσχετο αν τα είπαμε...!)
Φιλιά!
epexa ligo me tin perigrafi apo to profile sou ligo, tipote allo kalinixta ...
Καλά έκανες!
Το παιχνίδι επιβάλλεται!
Και τώρα η απάντηση:
Κάπου μέσα στο μυαλό μας
είναι όλα...
Καλή νύχτα!
This comment has been removed by the author.
Post a Comment