Διαβάζοντας μέσα στο Boudoir-Μπoρίς Βιάν

Μπορίς Βιάν

Πορνογραφικά Γραπτά

«…Κατ’ αρχήν λοιπόν, θα ‘πρεπε να προσπαθήσω να ορίσω την ερωτική λογοτεχνία, τα όρια της εφαρμογής αυτού του γενικού όρου καθώς και το τι εννοεί να προσδιορίζει. Μια τόσο επιτηδευμένη πρόθεση δεν μπορεί παρά να αποτύχει ταυτόχρονα με τη σύλληψή της. Διότι δεν θα ξέραμε να πούμε A PRIORI γιατί αυτό το λογοτεχνικό έργο είναι ερωτικό και γιατί κάποιο άλλο δεν είναι. Θα προσκρούαμε μεμιάς πάνω σε κολοσσούς όπως η Ιουστίνη του Σαντ ή οι 120 μέρες στα Σόδομα, που δεν θα μπορούσαμε να κατατάξουμε. Βέβαια, σε ό,τι αφορά στον Σαντ, δεν μπορώ να επιδοκιμάσω εντελώς τους συλλογισμούς της κυρίας Κλωντ-Εντμον Μανί, η οποία σε ένα άρθρο με τίτλο Σαντ, Ο Μάρτυρας Του Αθεϊσμού, μας εκμυστηρεύεται σε μια γοητευτική ανεμελιά τη σκέψη της…αλλά παραθέτω κατά λέξη την Κλωντ-Εντμόν:
«Δεν είναι τα’ ότι μερικές σκηνές των Ατυχιών της Αρετής δεν ασκούν πάνω στη φαντασία καμία υποβλητική κι αναμφισβήτητη δύναμη. Η αληθινή σημασία και το ενδιαφέρον του έργου βρίσκονται αλλού: Οι πλέον ανώμαλες σκηνές του Σαντ οφείλουν την αίσθησή και τη σπουδαιότητα τους μονάχα στη μεταφυσική που τις στηρίζει».

Μπορίς Βιάν

Δράκωλας – Αποσπάσματα από το ημερολόγιο
του David Benson

«…Πάνω στο τραπέζι, μαζί μ’ ένα πλούσιο γεύμα, ένα σημείωμα με πληροφορούσε πως ο ιδιοκτήτης έλειπε στο κυνήγι εδώ και δύο μέρες, πως μού ζητούσε συγγνώμη που με υποδεχόταν τόσο αναιδώς και με παρακαλούσε να βολευτώ όσο καλύτερα μπορούσα και να περιμένω την επιστροφή του.
Κατά περίεργο τρόπο, το μυστήριο της υποθέσεως, αντί να ενισχύσει τους φόβους μου, τους διέλυσε. Με την καρδιά γαληνεμένη δείπνησα με αρκετή όρεξη.
Έπειτα, καθώς η ζέστη ήταν πνιγηρή γδύθηκα τελείως και ξάπλωσα μπροστά στη φωτιά, πάνω σ’ ένα τεράστιο δέρμα μαύρης αρκούδας που διατηρούσε ακόμα μια ελαφριά μυρωδιά του άγριου ζώου, πράγμα που απέδωσα στα πρωτόγονα μέσα που χρησιμοποιούν οι κάτοικοι των ορεινών αυτών περιοχών στη συντήρησή του.

Βγήκα από τη νάρκη μου με μια αίσθηση ασφυξίας ενώ ταυτόχρονα κάτι άλλο, εντελώς άγνωστο, με κατέκλυζε. Το παρελθόν μου σαν συνεσταλμένου άγαμου, δεν μού είχε προσφέρει καμία παρόμοια εμπειρία. Αλλά την ίδια στιγμή που ένα βάρος, το οποίο μου φαινόταν αρκετά μεγάλο μού πλάκωνε το στήθος, είχα την αίσθηση ότι το φύλο μου ολόκληρο ήταν βυθισμένο σε ένα βαθούλωμα ζεστό και ιδιαίτερα ευκίνητο και πως αυτός ο πρωτόγνωρος ερεθισμός είχε σαν αποτέλεσμα μια εντελώς αφύσικη αύξηση της ρώμης και του μεγέθους του.
Όταν σιγά-σιγά άρχισα να συνέρχομαι, αισθάνθηκα ένα απαλό χνούδι να πιέζει τη μύτη και το στόμα μου. Μια ιδιαίτερη οσμή, που μού έφερνε μια ελαφριά ζάλη πλημμύριζε τα ρουθούνια μου και σηκώνοντας τα χέρια, άγγιξα δύο λεία κι απαλά στρογγυλά εξογκώματα που τρεμούλιασαν κι ανασηκώθηκαν λίγο στο άγγιγμά μου.

Ακριβώς τότε, αφού αντιλήφθηκα κάποια υγρασία στο πάνω χείλος μου, την έγλειψα και η γλώσσα μου χώθηκε σε μια σχισμή σαρκώδη και καυτή, που άρχισε εκείνη τη στιγμή να συσπάται ατέλειωτα. Ρούφηξα τον απολαυστικό χυμό, που τώρα κυλούσε μέσα στο στόμα μου και τότε μόνο συνειδητοποίησα ότι κάποιος βρισκόταν ξαπλωμένος ολόκληρος πάνω μου με το κεφάλι του στα πόδια μου και τα πόδια του στο κεφάλι μου, γλείφοντας λαίμαργα το όργανό μου, ενώ εγώ από τη μεριά μου, ανταπέδιδα την φιλοφρόνηση. Εγώ ο Ντέιβιντ Μπένσον τρυγούσα το όργανο ενός άγνωστου όντος και απολάμβανα από αυτό μια υπέρτατη ηδονή.
Η διαπίστωση αυτή ήρθε τη στιγμή ακριβώς που κυριευμένος από μια βίαιη παραφορά άφησα μια τεράστια ποσότητα σπέρματος να εκσφενδονιστεί, η οποία ρουφήχτηκε αμέσως. Την ίδια στιγμή τα μπούτια που έσφιγγαν το κεφάλι μου, τεντώθηκαν. Δυνάμωσα τις κινήσεις μου, βυθίζοντας τη γλώσσα μου όσο πιο βαθιά μπορούσα και τραβώντας την πίσω και ξανά το ίδιο, όσο πιο γρήγορα γινόταν και ρούφηξα ό,τι μπόρεσα από την αχαλίνωτη χοάνη που σπαρταρούσε πάνω στα χείλια μου.
Εν τω μεταξύ τα χέρια μου δεν έμεναν άπρακτα. Ψηλαφούσαν σε όλο της το μήκος τη μυρωδάτη σχισμή, μες την οποίαν χωμένη η μύτη μου άγρευε αρώματα μεθυστικά. Κατά διαστήματα τα δάχτυλά μου χώνονταν σ’ ένα κοίλωμα αλλιώτικο και πιο απόρθητο από το άλλο.
Πάω, χάθηκα, σκέφτηκα. Ο κόμης είναι βρυκόλακας κι αυτό το πλάσμα είναι στην υπηρεσία του. Και να που κι εγώ τώρα γίνομαι βρυκόλακας…
Την ώρα εκείνη το πλάσμα πίεσε ακόμα περισσότερο τα οπίσθιά του πάνω στη μύτη μου κι ένιωσα ένα εξόγκωμα τριχωτό και σκληρό να ακουμπάει στο πηγούνι μου. Ψηλαφώντας το διαπίστωσα ότι κατέληγε σε ένα μέλος άκαμπτο και φουσκωμένο που σφάδαζε για να χωθεί μέσα στο στόμα μου.
Ονειρεύομαι, σκέφτηκα. Δεν είναι δυνατόν και τα δύο φύλα να συνυπάρχουν στο ίδιο πλάσμα. Καθώς λοιπόν πρέπει να επωφελείται κανείς από τα όνειρά του, για να διευρύνει τις εμπειρίες του, άρχισα να ρουφάω αυτό το όργανο, όσο πιο δυνατά μπορούσα.
Τη γλώσσα μου την έφερα προς τον ουρανίσκο και διέτρεχα ολόκληρο το μικρό αυλάκι που χώριζε στα δυο τη βάλανο, θέλοντας να φτάσω στα άκρα τις ηδονικές αυτές αναζητήσεις. Σε αυτό το διάστημα, ο βρυκόλακας δεν είχε σταματήσει τη δράση του στην περιοχή του υπογαστρίου μου και χωρίς να αντιληφθώ πώς, μάλλον αλλάζοντας τη στάση μου, τον οδήγησα στα χείλη του πρωκτού μου, τα οποία κι έγλειφε τώρα με μια γλώσσα μυτερή κι ευκίνητη σαν κεφάλι φιδιού.
Με αυτήν την επαφή το ζαρωμένο μου πέος εκτινάχτηκε φουσκωμένο. Ένα έσχατο τάνυσμα του πέους, που άπληστα ρουφούσα μού προανήγγειλε την ξαφνική αλλαγή και το στόμα μου κατακλύστηκε από πέντε-έξι ριπές ενός απολαυστικού σπέρματος η αλκαλική γεύση του οποίου πολύ γρήγορα παραχώρησε τη θέση της στο διακριτικό άρωμα κάποιου μύκητα. Προτού προλάβω να το καταπιώ όλο, ο βρυκόλακας κάνοντας μια γρήγορη στροφή κόλλησε το στόμα του στο δικό μου, ψάχνοντας τα ελάχιστα υπολείμματα, που είχαν απομείνει στα ούλα και στο λαρύγγι μου.
Στο μεταξύ το πέος μου εισχωρούσε σε ένα στόμιο φλογερό και γεμάτο γλύκα, ενώ ένα χέρι απαλό, που είχε φτάσει μέχρι τα χείλη του πρωκτού μου, έχωνε μέσα στην τρύπα μου ένα φαλλό δειλό στην αρχή, που όμως από σπασμό σε σπασμό σκλήρυνε, προκαλώντας μου μια παραφορά τόσο βίαιη όσο και αναπάντεχη.
Στην προσπάθεια να ανακτήσω τη χαμένη μου συνείδηση, βρήκα το χρόνο να σκεφτώ πως δεν μπορεί παρά να ζούσα ένα όνειρο, αφού ο κόλπος που πριν δύο λεπτά ανοιγόταν ανάμεσα στον πρωκτό και τους όρχεις, βρισκόταν τώρα πάνω από το πέος κι εγώ συνέχιζα να τον τρυγώ. Το τέρας μου γέμιζε το πρόσωπο με απαλά και φευγαλέα γλειψίματα κοντά στα μάτια, στ’ αυτιά και στους κροτάφους, περιοχές που ποτέ πριν δεν θεωρούσα ερωτογενείς.
Μου ερχόταν η επιθυμία να αντικρύσω επιτέλους αυτό το πλάσμα, μα οι αμυδρές ανταύγειες της φωτιάς, μόλις που μου επέτρεπαν να διακρίνω ένα μέρος της σκιάς του που διαγραφόταν κόντρα στο μισοσβησμένο κόκκινο της εστίας.
Οι σκέψεις αυτές διακόπηκαν από ένα καινούργιο κύμα ηδονής που με συνεπήρε κι εκσφενδόνισα ποτάμι τους χυμούς μου στα βάθη της μέγγενης που έσφιγγε τον φαλλό μου, ενώ την ίδια στιγμή ένιωσα τα τρίσβαθα των σπλάχνων μου να πλημμυρίζουν από τα υγρά του εφιάλτη μου. Σφίγγοντας τα χέρια μου πάνω σε στήθη μυτερά και σκληρά, τόσο που ένιωθα τις ρώγες τους να τρυπάνε το κορμί μου, έχασα τις αισθήσεις μου, εξαντλημένος από εμπειρίες τόσο τρομερές και τόσο έντονες.

...............»

(Εκδόσεις Νεφέλη και Άγρα)