Εν όψει του παγωμένου Χειμώνα,
ας αναπολήσουμε τις μαγεμένες ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές νύχτες...
Κλωθογυρίζοντας του θέρους τις ανέμες
μεταξωτά τα νήματα σε ντελικάτα δάχτυλα
λιναριού κόμποι σε βρεγμένα χείλια
σαλιωμένη ρόκα με ακίδες που τρυπούν
σιωπές σε ανήλιαγες κάμαρες
με αψίδες χαμηλωμένες να χαϊδεύουν
και να γητεύουν τις μοίρες
η Κλωθώ σιγομουρμουρίζει
και η Λάχεσις λαγοκοιμάται
η Άτροπος υφαίνει
και η Βαλπουργιανή επιβλέπει
τα έργα τα συντελεσθέντα
σε υψιπύργια σιωπηλά
δεμένοι σε πλεξούδες χρυσαφιές
είναι οι κρίνοι του κήπου σου
του μυστικού
με ατραπούς του Μέλανος Δρυμού
και φθόγγους πνιγμένους
και σε ήχους πλάγιους παιγμένους
κλωθογυρίζω
και γυρίζω
πλέκω και περιπλέκω
τα νήματά σου στην καρδιά μου
την ηδονή σου
στο κορμί μου
σε μυστικά περάσματα
και σε φιλήματα
γίνομαι η Λάχεσις
και η Κλωθώ
και η Άτροπός σου
και σε τυλίγω
σε ιστό της
Βαλπουργίας
μαγικό
Κάτια Ξ. Δεκέμβριος 2011
(Loreley Lucy © 2006)
Σημ.Η Φωτογραφία τραβήχτηκε
από εμένα στις 10/7/06 15:42μμ
στο Lindau- Germany
2 comments:
Έι... Δεν είναι δίκαιο!
(Πολύ ωραίο το ποίημά σου όμως :-) )
Τι δεν είναι δίκαιο?
Ευχαριστώ πολύ!
Post a Comment