 Σκίζει τα σωθικά της η γη ο τοκετός είναι δύσκολος όπως δύσκολο είναι το πέρασμά του Άδη βραδυφλεγές και αδόμητο το βεληνεκές του κόσμου Ο Άδμητος, ο ηγεμών προτείνει να γίνει ο βοηθός της της Γης σε αυτήν την γέννα Μα είναι κι αυτός προσπελάσιμος και ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΣ όπως όλοι οι ηγεμόνες της ασύμμετρης παραφωνίας Μη περιμένεις λόγια αγάπης από μένα η Γη γεννάει ΦΩΣ και ΣΚΟΤΟΣ κι εγώ επεξεργάζομαι αναλώσιμα υλικά ΥΛΙΚΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗΣ και θρέφω τα άλογα του Αδμήτου Συναντώ τον Ύπνο σε Λήμνια πεδιάδα και θυσιάζομαι για σένα εγώ τις πύλες να περάσω αντί για εσέ Μην την πιστεύεις ωστόσο τη θυσία μου θα σε παραπλανήσει ψεύτικη είναι εκτρέφω τους ίππους σου για να σε εξευμενίσω τους Κύκλωπες εφόνευσα ΘΥΜΑΣΑΙ; Lucy 2006 |
Sunday, December 10, 2006
Apollo
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
Τι να πω τωρα εγω,ο θνητος,γι'αυτο;
Απλα καλημερα...
Καλημέρα και σένα Νίκο!
Η καλημέρα σου τα λέει όλα!
Και τώρα αντιλαμβάνομαι ότι είμαι ασυγχώρητη.
Χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα για τη γιορτή σου!
Πολύ ετεροχρονισμένα και συγγνώμη.
:-)
Kαλημέρα τρυφερή μου φίλη, "φως και σκότος", υλικά δημιουργίας και όχι κατεδάφισης..
αν είναι ψεύτικη η θυσία τότε ψεύτικα είναι όλα...
@katerina μου,
καλησπέρα!
Έτσι είναι, αλλά αυτόν τον καιρό έχω ανάγκη για νέα ξεκινήματα.
Ίσως η κατεδάφιση είναι μια κάποια λύση, που λέει κι ο αγαπημένος ποιητής.
Φιλια!
@markos,
καλησπέρα.
Λες; Να είναι ψεύτικα όλα;
Εγώ τις πιστεύω τις θυσίες. Όλες!
Post a Comment