Sunday, April 6, 2008

Coming Home...

Στα ηχεία μας σήμερα:
Sonata Κ208
του
Domenico Scarlatti
(1685-1757)
και
An Old Epitaph,
Ave Verum Corpus Christi
( Canto Armonico,)
και
Pavan
του
William Byrd
(1543-1623)

Πίνακας του
Vincent van Gogh
(born March 30, 1853, Zundert, Netherlands,
died July 29, 1890, Auvers-sur-Oise, near Paris)



Still Life
Vase with Twelve Sunflowers



Τα χρυσαφένια στάχυα στο κρυστάλλινο βάζο
κι αυτό ακουμπισμένο με επιμέλεια
στο θόλο του παραθυριού

Χαϊδεύουν τη μνήμη
οι μεστοί καρποί τους,
αναδεύουν την παλιά δαντελένια κουρτίνα
μαζί με τη θαλασσινή αύρα
που έμπαινε στο σπίτι-αερικό
το κρεμασμένο στο ακρογιάλι
δροσίζοντας τα σκασμένα χείλη
ποτίζοντας την άνυδρη καρδιά

Ήχοι, γλυκοψιθυρίσματα, σκιές
βήματα στη σκάλα
βλέμματα υποσχετικά
χέρια πάνω στα δικά μου
όνειρα τρυπωμένα στον έναστρο θόλο
και μια θάλασσα
Α! Μια θάλασσα μεγαλόπρεπη
να αντανακλά το θλιμμένο φεγγάρι
να αντανακλά τα βήματά μας
τις φιγούρες μας
ίδια μάνα
ίδια τρυφερή αγκαλιά
ίδια η ίδια η Ζωή!

Θα γυρίσω
σού είχα πει
Θα γυρίσω...
Μα ακόμα σέρνομαι στα σκοτάδια
στους βαλτώδεις δρόμους
και στις σκονισμένες γωνιές
τα φαντάσματα
με στοιχειώνουν
και τα χείλη δεν λένε να ξεδιψάσουν
μεγάλωσαν οι νύχτες μου
και οι μέρες άδειες

Και μια πηγή
εκεί μακριά

Και μια θάλασσα
Αχ, μια θάλασσα
ίδια καθαρτήριο
ίδια η ίδια η ζωή!

Θα γυρίσω,
σού είχα πει...

Θα γυρίσω...

Λ.Κ. 2008

11 comments:

Antoine said...

Γλυκιά μου Lucy,

Δεν είχε επιλέξει ξανά Βαν Γκογκ για τις αναρτήσεις σου, τουλάχιστον αρκετά πρόσφατα, ώστε να το θυμάμαι. Βασικά, επιλέγεις τον αντίστοιχο πίνακα ανάλογα με το περιεχόμενο των γραπτών σου απ' ότι διαπιστώνω. Και διαλέγεις μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα να μη βάλεις μία ανθρώπινη μορφή αλλά ένα άψυχο βάζο.

Η εκλογή αντικειμένων συνδέεται με τις αναμνήσεις κάθε ανθρώπου. Ίσως η επιμελήτρια αυτού του ιστολογίου αναπολεί σκηνές από το παρελθόν...

Ελπίζω να κάνουμε chatting μια μέρα για να μου δώσεις πίστη και θάρρος...

Φιλιά από τον Antoine σου που μεγαλώνει...

lucy of wild flowers said...

Αντώνη μου,

όλα τα πράγματα έχουν ψυχή!

Για μένα αυτά τα στάχυα, που περιγράφω στο ποίημα, έχουν περισσότερη ψυχή, από πολλούς ανθρώπους!
Ο Βαν Γκογκ έβρισκε ψυχή ακόμα και στην πέτρα!
Είναι χαρακτηριστικό, ότι εμείς, στην γλώσσα μας, ερμηνεύουμε τους πίνακες χωρίς πρόσωπα σαν
ΝΕΚΡΗ ΦΥΣΗ,
ενώ οι "άλλοι" κάπου έξω,
σε άλλες χωρές, σαν
ΑΚΙΝΗΤΗ ΖΩΗ!

Προτιμώ λοιπόν τον όρο
ΑΚΙΝΗΤΗ ΖΩΗ!

Για το chat, καθώς και στην αλληλογραφία, όπως ξέρεις, είμαι pretty, pretty, pretty LOUSY!
Δλδ, η χειρότερη!
Αργώ να απαντήσω, δεν απαντώ καθόλου (ξεχνιέμαι!),
και δεν κάνω ποτέ τσατ!
Το απεχθάνομαι!
Σε εμψυχώνω από 'δω, αλλά ίσως σε πάρω κάποιο τηλεφωνάκι, κάποια στιγμή!

Φιλιά, μικρό μας!

Μιχαήλ Angel said...

Μελαγχολική μου Λούσυ, ένα στάχυ ώριμο, ξανθό σου προσφέρω.
Τι θλιμμένη σονάτα! Τι θλιμμένο ποιημα! :(

free_dober_man said...

Νοσταλγικό. Νόστιμον ήμαρ! Ή τόχει η εποχή ή εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος. Κι εγώ έχω νοσταλγία για διάφορα παρελθοντικά και το σπάσιμο είναι ότι ξέρω πως έχουν τελειώσει πια. Α, ρε Λούσυ. Γυρίζει πίσω ο χρόνος; Σε φιλώ.

kioy said...

Τόσα λιγοστά γνωρίζω από ζωγραφική. Με το απαίδευτό μάτι ενός ανθρώπου που εκτιμά τις Τέχνες και που ψάχνει το νόημα μέσα σε αυτές έχω βρει τον εαυτό μου να πλανιέται με αφορμή και εφαλτήριο αυτό το κάδρο, αυτή τη φωτογραφία της Νεκρής Φύσης. Όχι τόσο νεκρής, γιατί τα πάντα μέσα μου αλλόκοτα σαλεύουν. Και εσύ με αυτό το ποιήμα σου άνοιξες δρόμο, βρήκες λέξεις στις περιπλανήσεις μου και σου ωφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ!

stonnon said...

Πέρασα να πω την καλημέρα μου και βρήκα λόγια γλυκά και μια υποψία άνοιξης.
Λορελέυ, αν μπορείς να παραστείς σε μια εκδήλωση του ΠΑΜΕ, θα χαρώ να σε δω.
Στάθης Νονάκης

markos-the-gnostic said...

θάλασσα καθαρτήριο ε; αχ πώς την έχω πεθυμήσει...

Lucy of wild flowers said...

@Μιχαήλ μου,
το δέχομαι και σ'ευχαριστώ πολύ!
Μεγάλο φιλί!


@Free μου,
σαν τον Οδυσσέα κι εγώ...
Δεν γυρίζει ο άτιμος!
Φευ!
Θα το ξεπεράσουμε!
Φιλιά!

Lucy of wild flowers said...

@kioy,
με συγκίνησες!
Σ' ευχαριστώ πολύ.
Έτσι ακριβώς!
"Αλλόκοτα σαλεύουν..."
Χαίρομαι που ψάχνεις
μέσα στην Τέχνη! Δεν θα χάσεις, σίγουρα!
Φιλιά!


@Στάθη,
στηρίζουμε δημοκρατικές εκδηλώσεις!
Μπαίνει θριαμβευτική η Άνοιξη!
Αν είμαι έτοιμη, δεν ξέρω...
Φιλιά!


@Μάρκο,
κι εγώ...πολύ!
Καθαρτήριο και αγκαλιά!

Καλό σας βράδυ!
Λ.

"Δημήτριος ο Ταξιδευτής" said...

Και μια θάλασσα
Αχ, μια θάλασσα
ίδια καθαρτήριο
ίδια η ίδια η ζωή!

...η επιταση μεσα πο την υπερβολη!
μου αρεσει αυτο

Lucy of wild flowers said...

@Δημήτριε,
η θάλασσα...
αχ, η θάλασσα...