Στα ηχεία μας σήμερα:
Popol Vuh
και
Hans Zimmer
Opening credits of
Popol Vuh
και
Hans Zimmer
Opening credits of
Nosferatu (1979)
by
Werner Herzog
Στεγανοποιημένο το πηγάδι του διαβόλου
ριχτήκαμε νύχτα
χωρίς σκοινί και κουβά
κι όλο στενεύουν τα τοιχία του
και αναδεύουν οι λειχήνες
ασθμαίνοντας για δηλητηριώδεις εναγκαλισμούς
η πτώση αμείλικτα κάθετη
και σφοδρή
τα νύχια προσπαθούν να γαντζωθούν
μα γδέρνονται
σκίζονται και ματώνουν
κορμιά άψυχα στον πάτο
η κατακόμβη των ονείρων
τα ξερνάει σαν μιασμένα υπολείμματα
μιας ακίνητης
και μελαγχολικής αιμομιξίας
όταν η κατακλυσμιαία βροχή
δεν προμηνούσε άλλο
παρά τον θάνατο
© Λ.Κ. 2008
4 comments:
Είχες αρκετό καιρό να αναρτήσεις κάποιο έργο σου... μ'αρέσει αυτή σου η φρίκη! Την λατρεύω!
Φιλάκια πολλά!
Υ.Γ. Έχω καλό βιογραφικό παρά τη μικρή μου ηλικία! Και το ανανέωσα πρόσφατα ;-)
Η Catherine κάτι σου έγραψε στα σχόλια της Μαγδαληνής σου... χαχα! Το Σεπτέμβρη!
A! Εξαιρετικό κομμάτι αυτό Nicht Hoch Im Himmel!
Εξαιρετικός ο συνδυασμός σου εδώ...
Πάντα μου αρέσει ο τρόπος που συντροφεύεις τα ούτως ή άλλως πλούσια έργα σου...
Άραγε ο θάνατος γιατί πάντα να έχει δυο διαστάσεις;
Γιατί πάντα παραδινόμαστε στα πέπλα του πολύ πριν σωπάσουμε οριστικά;
Την καλημέρα μου, καταμεσήμερα(για να είναι πιο ζεστή), σου στέλνω!
@Antoine μου,
καλημέρα!
Εγώ θάθελα να την αφήσω κάπου μακριά μου, αλλά αυτή εξακολουθεί να με... ακολουθεί.
Ναι, το είδα το σχόλιο και σάς απάντησα εκεί!
Πανέμορφο κομμάτι, έτσι;
Φιλάκια!
@kioy
σε καλημερίζω!
Ήταν σίγουρο ότι θα σού "μίλαγε' λίγο περισσότερο ο συνδυασμός, ειδικά εσένα, που αγαπάς τόσο τον κινηματογράφο!
Είμαστε ομοιοπαθείς σε αυτό, άλλωστε!
Ευχαριστώ για τα ευγενικά σου λόγια!
Το σκοτάδι μάς γοητεύει για το μυστήριο, που κρύβει και γιατί μέσα μας γνωρίζουμε, ότι δεν θα το κατακτήσουμε ποτέ, εξ αιτίας του φόβου μας...
Σού εύχομαι μια ζεστή και χαρούμενη μέρα!
Post a Comment