The Loreley Legend

St. Goarshausen am Rhein
Η LoreleY στον Ρήνο

Η Φωτογραφία τραβήχτηκε από μένα
στις 12/7/2006

Cocteau Twins - Lorelei

The Lorelei
by
Heinrich Heine, 1823

1. Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,
Daß ich so traurig bin,
Ein Märchen aus uralten Zeiten,
Das kommt mir nicht aus dem Sinn.
Die Luft ist kühl und es dunkelt,
Und ruhig fließt der Rhein;
Der Gipfel des Berges funkelt,
Im Abendsonnenschein.

2. Die schönste Jungfrau sitzet
Dort oben wunderbar,
Ihr gold'nes Geschmeide blitzet,
Sie kämmt ihr goldenes Haar,
Sie kämmt es mit goldenem Kamme,
Und singt ein Lied dabei;
Das hat eine wundersame,
Gewalt'ge Melodei.

3. Den Schiffer im kleinen Schiffe,
Ergreift es mit wildem Weh;
Er schaut nicht die Felsenriffe,
Er schaut nur hinauf in die Höh'.
Ich glaube, die Wellen verschlingen
Am Ende Schiffer und Kahn,
Und das hat mit ihrem Singen,
Die Loreley getan.


The Lorelei
by
Heinrich Heine
Translated
by
Aaron Kramer

I cannot explain the sadness
That's fallen on my breast.
An old, old fable haunts me,
And will not let me rest.

The air grows cool in the twilight,
And softly the Rhine flows on;
The peak of a mountain sparkles
Beneath the setting sun.

More lovely than a vision,
A girl sits high up there;
Her golden jewelry glistens,
She combs her golden hair.

With a comb of gold she combs it,
And sings an evensong;
The wonderful melody reaches
A boat, as it sails along.

The boatman hears, with an anguish
More wild than was ever known;
He's blind to the rocks around him;
His eyes are for her alone.

--At last the waves devoured
The boat, and the boatman's cry;
And this did with her singing,
The golden Lorelei.


The Loreley
Translated
by
Mark Twain 1880


I cannot divine what it meaneth
This haunting nameless pain:
A tale of the bygone ages
Weeps brooding through my brain.
The faint air cools in the gloaming,
And peaceful flows the Rhine,
The thirsty summits are drinking
The sunset´s flooding wine.

The loviest maiden is sitting
High-thrones in yon blue air,
Her golden jewels are shining
She combs her golden hair;
She combs with a comb that is golden,
And sings a weerd refrain;
That sleeps in a deadly enchantment
The listener´s ravished brain.

The doomed in his drifting shallop
Is tranced with the sad sweet tone,
He sees not the yawning breakers.
He sees but the maid alone.
The pittiless billows engulf him!
So perish sailor and bark,
And this, with her baleful singing,
Is the Loreley´s grusome work.


Η Λόρελάι

Δεν μπορώ τη θλίψη να εξηγήσω
Που το στήθος μου πλακώνει
Ένας θρύλος παμπάλαιος με στοιχειώνει
Και δεν μ’ αφήνει να ηρεμήσω

Ο αέρας δροσίζει στο λυκόφως
Και ο Ρήνος συνέχεια αργοκυλάει
Η κορφή του βουνού λαμποκοπάει
Κάτω από το βασίλεμα του ήλιου

Πιο όμορφη κι από οπτασία
Μία κοπέλα καθισμένη εκεί ψηλά
Τα χρυσά στολίδια της αστράφτουν
Χτενίζει τα χρυσά μαλλιά

Με ένα χτένι από χρυσάφι τα χτενίζει
Και γλυκοτραγουδεί
Η πανώρια μελώδια φτάνει
Στο πλοιάριο που προσεγγίζει

Ο ναύτης αφουγκράζεται με πιότερη αγωνία
Απ’ όση μέχρι τώρα έχει νιώσει
Είν’ τυφλωμένος και τα βράχια τονε ζώνουν
Τα μάτια του τα κάλλη της θαμπώνουν

Τα κύματα στο τέλος καταπίνουν
Το πλοίο και του ναύτη την κραυγή
Κι αυτό έργο της Λορελάι της χρυσής εγίνη
Από του γλυκού τραγουδιού της τη σαγήνη

(απόδοση στα ελληνικά από Loreley-Lucy)



RoBERT - Le chant de Lorelei




The Rock of Lorelei by the Rhine


The Loreley (also written as Lorelei) is a rock on the eastern bank of the Rhine near St. Goarshausen, which soars some 120 meters above the water line. It marks the narrowest part of the river between Switzerland and the North Sea. A very strong current and rocks below the waterline have caused many boat accidents there.

Loreley is also the name of one of the beautiful Rhine Maidens who lured navigators of this river to their dooms with their alluring singing, much as the ancient Greek Sirens did.

The name comes from the old German words "lureln" (Rhine dialect for "murmuring") and "ley" (rock). The translation of the name would therefore be: "murmur rock" or "murmuring rock". The heavy currents, and a small waterfall in the area (still visible in the early 19th century) created a murmuring sound, and this combined with the special echo the rock produces which acted as a sort of amplifier, then gave name to the rock itself.

Ο Βράχος της Lorelei στον Ρήνο.

Η Loreley (γράφεται επίσης και Lorelei) είναι ένας βράχος στην ανατολική όχθη του Ρήνου, κοντά στο St. Goarshausen, ο οποίος υψώνεται περίπου 120 μέτρα, πάνω από την επιφάνεια του νερού. Σηματοδοτεί το στενότερο πέρασμα του ποταμού, ανάμεσα στην Ελβετία και την Βόρεια Θάλασσα. Ένα πολύ ισχυρό ρεύμα και βράχοι κάτω από την επιφάνεια του ποταμού, έχουν προκαλέσει πολλά ναυάγια εκεί.

Loreley είναι επίσης το όνομα μιας από τις όμορφες παρθένες του Ρήνου, οι οποίες παρέσυραν τους ναυτικούς του ποταμού στον θάνατο, με το σαγηνευτικό τραγούδι τους, ακριβώς όπως έκαναν και οι σειρήνες στην Αρχαία Eλλάδα.

Το όνομα προέρχεται από τις αρχαϊκές Γερμανικές λέξεις «lureln» (διάλεκτος του Ρήνου για τη λέξη «μουρμουρητό») και «ley» (βράχος). Η μετάφραση του ονόματος λοιπόν είναι: «Το μουρμουρητό του βράχου» ή «ο βράχος που μουρμουρίζει» ή ψιθυρίζει. Τα δυνατά ρεύματα και ένας μικρός καταρράκτης στην περιοχή (ορατός μέχρι τις αρχές του 19ου αι.) δημιουργούσαν ένα ήχο μουρμουρίσματος ή ψιθυρίσματος, και αυτός σε συνδυασμό με τον ειδικό αντίλαλο που ο βράχος δημιουργεί και ο οποίος ενεργούσε σαν ένα είδος ενισχυτή, έδωσαν την ονομασία στον ίδιο τον βράχο.

(Απόδοση στα ελληνικά από Loreley-Lucy)



Mercury Rev - Black Forest (Lorelei)





Theatre of Tragedy-Lorelei