Wednesday, February 28, 2007

Εντός σου θα κατοικώ


Εκεί που σε άφησα, εκεί θα σε βρω
Με την εκθαμβωτική γύμνια
Να μού κόβει την ανάσα
Με το σπέρμα και τον ιδρώτα
Να βάφουν τα σεντόνια πορφυρά
Με τον πόθο
Και την μέθη να καίγονται
Σε φλογισμένη σάρκα
Εκεί που σε φίλησα
Εκεί που σού δάγκωσα τα χείλη
Και έσφιξα μέσ’ τα χέρια μου
Τους αλαβάστρινους μηρούς
Εκεί θα σε αφήσω να λιώνεις
Με στεναγμούς και βογγητά
Και λιγωμένη ηδονή
Από οργασμούς εαρινούς
Και ψιθυρίσματα εωθινά

Στόμα με στόμα

Πνοή με πνοή

Σάρκα με σάρκα

Εκεί κι οι δύο θα κυλιστούμε

Κορμιά μπλεγμένα

Σε κρεβάτια εραστών αμαρτωλών

Που όπως εμείς

Το ασίγαστο πάθος τους

Έχουν βυθίσει βαθιά

Ο ένας στο σώμα του άλλου

Εκεί θα σε ανταμώσω

Μέσα στο σώμα σου

Μέσα στο σώμα μου

Μέσα στο είναι σου

Μέσα στο είναι μου

Εντός σου πια θα κατοικώ

Κι ας γίνει το δικό μου το κορμί

Ο άμβωνάς σου

Ο βυθός σου

Η ζωή σου

Ο θάνατός σου

Και η λαχτάρα σου

Lucy 2007

5 comments:

s.frang said...

:-)

lucy of wild flowers said...

Στέλιο μου,
φιλί!
:-)))

ismini said...

Πολύ μου άρεσε

πολύ ερωτικό !

virtual said...

Είναι αρκετά όμορφο..Έχεις εκστασιάσει τις αισθήσεις με έναν πολύ μοναδικό τρόπο..Τον δικό σου..

lucy of wild flowers said...

@Ismini,

καλησπέρα και
ευχαριστώ πολύ.
Ένιωθα ερωτικά, όταν το έγραφα.
Να είσαι καλά!
:-)))

@virtual,
καλησπέρα.

Έκσταση είναι μια υπέροχη λέξη!
Πόσο μάλλον κατάσταση του νου, της ψυχής και του σαρκίου.

Ευχαριστώ πολύ!
:-)))