Monday, February 5, 2007

Πόρπη σε Εσθήτα









Στα φύλλα που παρασύρει

ο άνεμος

τρίζει η σπατάλη

του χρόνου μου

διπλοκουμπωμένη

σαν πόρπη


σε εσθήτα

ηδονική

που πρόκειται

στα μάρμαρα να σωριαστεί

και την αλαβάστρινη

γύμνια

να αποκαλύψει

Lucy 2007





3 comments:

estrella_ said...

Κάποια όνειρα τα αρπάζει η ονειροπαγίδα, χωρίς να είναι εφιάλτες. Με συγκίνησες..
Καλημέρα !

lucy of wild flowers said...

Καλό απόγευμα,
estrella μου!

Πολύ όμορφο το σχόλιό σου!
Οι ονειροπαγίδες μας είναι οι απελπισμένες προσπάθειές μας,
να διώξουμε μακριά τη σκληρή πραγματικότητα!
:-))

Μιχαήλ Angel said...

Εγώ έχω εμμονή με την αλαβάστρινη γύμνια. Πάντα! :)Μάκια γλυκά.