Έδωσα μια κλωτσιά στην πόρτα και την έκανα να τρανταχτεί και να ανοίξει διάπλατα.
Ψαχουλεύοντας στα δεξιά μου, βρήκα τον διακόπτη και τον πίεσα. Η ασθενική η λάμπα, που άναψε, έριξε ένα άρρωστο,
υποτονικό φως στο άθλιο δωμάτιο.
Απόλυτη ακαταστασία και χάος επικρατούσε στον χώρο.
Αποτσίγαρα, εφημερίδες και άδεια κουτιά μπύρας ήταν σκορπισμένα παντού.
Το βλέμμα μου έπεσε πάνω σε έναν φάκελλο πράσινο, πεταμένο στο πάτωμα.
Έσκυψα και τον σήκωσα. Με εκνευρισμό, που δεν μπορούσα να εξηγήσω τον έσκισα και τράβηξα από μέσα το χαρτί. Έγραφε με δυσδιάκριτους χαρακτήρες:
"Παρακαλούμε να κατεβείτε στο 21ο υπόγειο στις 10:19 ακριβώς. Ούτε λεπτό νωρίτερα ή αργότερα"
Τον πέταξα στο τραπέζι και σωριάστηκα στην ξεχαρβαλωμένη δερμάτινη πολυθρόνα.
Το be continued...
Lucy 2007
5 comments:
Μου αρεσει η ατμοσφαιρα που περιγραφεις. Μην την καθυστερεις την συνεχεια!Εχεις ανυπομονους αναγνωστες... :)
Καλησπέρα Lucy loreley, ζωντανεύουν οι εικόνες στην περιγραφή! Άλλαξες ντεκόρ πάλι!
Καλημέρα!
@παρεισακτούλη,
κι εμένα με εξιτάρει μια τέτοια
παρακμιακή ατμόσφαιρα.
Δεν θα το καθυστερήσω, promise!
@Κατερίνα μου,
μού αρέσουν πολύ οι αλλαγές!
Ανάλογα και με τη διάθεση.
Μακάρι να ζωντανεύουν...
Σάς φιλώ!
:-))
Περιμένω τη συνέχεια ..
Καλη βδομάδα !
:)
@estrella μου,
καλησπέρα και καλή εβδομάδα!
Ήρθε η συνέχεια...
:-))
Post a Comment