Saturday, March 10, 2007

Grand Guignol


Kρατάς το δρεπάνι
βουτηγμένος σε Grand Guignol φώτα
με ένα ψυχρό επίχρυσμα σκιάς
να σού θωπεύει την πρώιμη λαλιά

σε άγουρα χρόνια
και σαθρά λόγια

παραπαίει η άυλη μαρτυρία
της πίσω κάμαρας
όπου όλα άρχισαν

και όλα λαβώθηκαν βαριά


Μια ταπετσαρία
καμουφλάζ
και τα λευκά γύψινα σκαλίσματα

κι ο δράκος του λυγμού
αψηφάνε το κακό

και πελεκάνε το μυαλό

και στρώνουν νύχτες δύσκολες

Άυλη τα διαπερνώ
και σε ανταμώνω

σε ξύλινες ρωγμές
και
ξεχαρβαλωμένα έπιπλα
και σε κεντίδια που ύφαινε η Κλωθώ της οργής σου

Mε τι αντάλλαγμα εξαγοράζεις
τις νότες
και τις παύσεις;

Εγώ δεν θα μιλώ
θ' ακούς και την ανάσα μου ακόμα
μεσ' τη σιγή


Μα το δρεπάνι εσύ ακονίζεις

κι ανατριχιάζω
μεσ' την ακούσια θυσία
και στον θάνατον αυτόν
τον αργό
που για δείπνο ερωτικό με κερνάς

Nάμα
και δάκρυ
και σκουριά στα μάτια

κι ό,τι δικό μου
σε λάσπη και
και σε παλιές κατάρες
έχει ποτιστεί


Lucy 2007

2 comments:

foulianna said...

Καλογραμμενο και ατμοσφαιρικο!!! Θα με τιμησεις με την ανταποκριση σου στο καλεσμα? >>>
http://foulianna.wordpress.com/2007/03/11/scientists-and-hurricanes/

lucy of wild flowers said...

@foulianna μου,

πολύ ευχαρίστως!
Και σ' ευχαριστώ
πολύ για την πρόσκληση!
:-))