Πίνακας του
Giovanni Battista Tiepolo
(Born March 5, 1696, Venice [Italy]
Died March 27, 1770, Madrid, Spain)
Christ Carrying the Cross
1737-38
Oil on canvas, 450 x 517 cm
Sant'Alvise, Venice
Στα ραγισμένα μάτια σου
μια χαραμάδα φως
μια αχτίδα
που μετατρέπεται σε αστροπελέκι.
Βοά η σιγή
όπως μόνον αυτή γνωρίζει
διαλύοντας σε δάκρυα και αίμα
τα μέλη των αθώων αμνών.
Δεν πίστεψα
και στό είχα πει
Είμαι ο Θωμάς ή ο Ιούδας;
Μήπως ο Πόντιος Πιλάτος
που σχίζει τα ιμάτια
και τας χείρας νίπτει;
ακόμα και ο Καϊάφας;
Και τα δεσμά αυτά
μήπως είναι δικά μου;
Να εγκολπώνομαι
το σκότος
και να απεκδύομαι
το φως
κουράστηκα...
Δως μου μια ραγισματιά ελπίδας
και τους ακάνθους σου
με δάκρυα θ'ασπασθώ.
Κάτια Ξ. 2010
Στα ηχεία μας σήμερα:
J.S.Bach
Herz und Mund und Tata und Leben, BWV 147
Πίνακας του
Raffaello Sanzio da Urbino
(Born April 6, 1483, Urbino, Duchy of Urbino [Italy]-
Died April 6, 1520, Rome, Papal States [Italy])
Christ Falls on the Way to Calvary
1517
Oil on panel transferred to canvas, 318 x 229 cm
Museo del Prado, Madrid
Καυτά δάκρυα
για ποιό Πάθος;
Για ποια πάθη;
Για τα αργύρια
τριάκοντα τον αριθμόν
οι μάχες απωλέσθησαν
και οι νικητές ηττήθηκαν
σαν όφεις που άλλαξαν ιμάτια
ξεγυμνωμένοι πλέον
ενώπιον κορασίδος αγνής
που υφαίνει ιστόν αράχνης
τυλίγοντας τους γέρικους αιώνες
και εξορύοντας τους οφθαλμούς του Άδη.
Τα πάθη
και το Πάθος
ρούχο μου κουρελιασμένο
δάκρυ μου αστέγνωτο
χέρι μου από μάρμαρο
που αενάως αιμορραγεί.
Κάτια A.Ξ.
Μάρτιος 2010
Arthur Rackham The Ride Of The Valkyries 1911
William T. Maud
The Ride of the Valkyries
Μαύρη, δυσοίωνη προβάλλει η βουνοκορφή
απ' τον πυκνό κι αδιαπέραστο
μέλανα δρυμό.
Καταλαγιασμένες από την καταιγίδα αχτίδες
απλώνονται στις κορυφές των δέντρων
τρεμάμενα-δειλά φωτίζοντας
τους στερνούς κυματισμούς των φυλλωμάτων
που θροΐζουν βογγητά και κατάρες
εξιστορώντας γι' αλλη μια φορά
το αμάρτημα των ατσάλινων καρφιών.
Λυσσομανούν οι Βαλκυρίες
απ' τα βαριά τα σύννεφα ξεχύνονται
κραδαίνοντας τις αστραπές
εκτοξεύοντας τους κεραυνούς
ξερνώντας τις φοβερές ιαχές τους
με φλογισμένα μάτια και ακόντια
συντρίβουν - ανελέητες - τους άνδρες
στο άγριο πέρασμά τους.
Αντάρα και κουρνιαχτός
και αίμα
ποτάμια αίμα
στους χρόνους αυτούς τους σκοτεινούς
τους τρισκατάρατους
του ζόφου
και της μαύρης κοιλάδας των δακρύων
στους χρόνους του αποδεκατισμού
Μαύρη η κορυφή
κι απόψε
κι οι πορφυρές αχτίδες
στις δρυς και στις οξιές
αίμα αγνό που ξεδιψά
τις ξεραμένες ρίζες.
Κρυφτείτε, Βαλκυρίες της συμφοράς,
τούτη τη νύχτατ' ατσάλινα καρφιά
μονολογούν ιστορίες αμαρτωλές
που θα σάς πάρουν τη λαλιά...
Κάτια Α. 2010
Κι εδώ, ένα παλαιότερο γραπτό μου, με το ίδιο θέμα, από άλλη σκοπιά...
Πίνακας του
Raffaello Sanzio
Italian painter
(born 1483, Urbino,
died 1520, Roma)
Allegory (The Knight's Dream)
c. 1504
Oil on wood, 17 x 17 cm
National Gallery, London
Αειφόρος η Άνοιξη
υπαγορεύει όνειρα ανθοφορίας
εναποθέτοντας ανεμώνες και κυκλάμινα
στο μαξιλάρι μου
και ζωγραφίζει δάκρυα κρυστάλλων
~αόρατα στους κοινούς οφθαλμούς~
που ρυτιδώνουν
την μόνιμα ακίνητη λίμνη των ενοράσεων
του Θείου Πάθους.
Λαβωμένη η Άνοιξη
και το τόξο στα δικά μου χέρια
που προσφέρουν χυμούς και σπονδές
στον βυθισμένο σε βαθύ λήθαργο Απόλλωνα.
Ενύπνιον φωτός
στεφανωμένο από σκότος
ετούτη η Άνοιξη...
Κάτια Α.Ξ. 2010
