Wednesday, June 9, 2010

Ο κ. Γοδεφρίδος κι εγώ I

Πίνακας του
John William Waterhouse
English Pre-Raphaelite Painter
(1849 - 1917)


Ophelia


Μέρος 1ον.

"Αστειότητες, αγαπητή μου", είπε ο κ. Γοδεφρίδος κι ελαφροπατώντας, βγήκε από το δωμάτιο, κλείνοντας πίσω του απαλά την πόρτα, χωρίς να σταθεί ν' ακούσει έστω και μια λέξη μου.
Πήγα προς το παράθυρο, αφήνοντας έναν αναστεναγμό, όλο παράπονο, αλλά χαμογέλασα μόλις αντίκρισα τις χαρούμενες νιφάδες του χιονιού, που στροβιλίζονταν σιωπηλά και ξέγνοιαστα πριν πέσουν προσεκτικά στο αφράτο, λευκό στρώμα, που είχε απλωθεί έξω...
"Ω, φίλε μου", είπα στον απόντα κ. Γοδεφρίδο, -τού χρωστούσα την απάντηση!- "όλα είναι υπέροχα, όσο είναι αστειότητες, όπως τα αποκαλείτε! Μα τι γίνεται όταν πάψουν να είναι αστεία, ούτως ειπείν; Και τώρα, μα την αλήθεια, πολύ φοβούμαι, ότι έχουν πάψει..."
Το σκοτάδι άρχισε να απλώνεται στον μακρινό ορίζοντα, ενώ στο τζάκι, μια δυνατή κατακόκκινη φωτιά τριζοβολούσε παιχνιδιάρικα...

Συνεχίζεται...

Κάτια Α. Ξ. 2010