Sunday, November 16, 2008

Die Welle - Η Γερμανική Άνοιξη (του σινεμά)

Στα ηχεία μας σήμερα:
Κομμάτια από το soundtrack της ταινίας
και Clash!


Die Welle - Το Κύμα (2008)
directed by
Dennis Gansel

Jürgen Vogel ... Rainer Wenger
Max Riemelt ... Marco
Jennifer Ulrich ... Karo


"Είμαι 17άρης, σάς γαμώ τα Λύκεια..."

Όταν είσαι 17άρης, και τα Λύκεια γαμάς και ολόκληρη την κοινωνία μπορείς να γαμήσεις, και το πιο καταπληκτικό απ' όλα είναι, ότι μπορείς να το κάνεις με την αθωότητα, που έχουν απολέσει εντελώς οι "μεγάλοι", δηλαδή, μπορείς να έχεις τόσα ελαφρυντικά, τόσους σοβαρούς λόγους και τέτοια εσωτερική φλόγα, που μπροστά στο σαρωτικό σου ΚΥΜΑ, είναι ανήμποροι οι γραβατωμένοι γιάπηδες και οι ελευθεριάζοντες πολιτικοί!
Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν είσαι νέος,
και ζεις σε μια "φάση" καθόλα ισοπεδωτική, όταν είσαι σταγόνα, σταγονίτσα, σταγονίδιο (ας θυμηθούμε τα παροιμιώδη "σταγονίδια" του Ευάγγελου Αβέρωφ!!!)
και απεγνωσμένα αποζητάς να ταυτιστείς με άλλες σταγόνες;
Τι μπορεί να συμβεί, όταν ξαφνικά μέσα στην μακάρια νάρκη του καταναλωτισμού και της τεχνητής ευμάρειας, αποκτήσεις ένα λόγο ύπαρξης, ένα σκοπό, που σε εμπνέει,
μια ιδεολογία, που σε ενώνει και σε ταυτοποιεί, που σε εντάσσει σε ένα σύνολο,
που σού δίνει έναυσμα και κίνητρο, που σε κάνει να ξεχωρίσεις από το ανώνυμο, μουντό πλήθος;
Που σε κάνει να ΖΕΙΣ, να ΖΕΙΣ, να ΖΕΙΣ;;;
Τελικά αυτό είναι το βαθύτερο κίνητρο και το πιο εργονομικό!
Το πιο ακατανίκητο!
Το κίνητρο που σού δίνει ΖΩΗ!!!
Η ουσία στην οποίαν πατάνε γερά όλα τα καθεστώτα ανά τον κόσμο!
Και όχι μόνο τα καθεστώτα!
Αλλά και όλες οι αρχές!
(Άλλωστε είναι γνωστό, ότι όλα τα απολυταρχικά καθεστώτα βασίζονται κατ' επίφασιν, 
στην αρχή του αιτίου και αιτιατού)

Δίνουμε κίνητρο για ζωή στον άνθρωπο!
Και όσο πιο πολύ προχωρά η κοινωνία και εξελίσσεται ο άνθρωπος, βιολογικά, πολιτιστικά, οικονομικά, τόσο το κίνητρο για ζωή διαφοροποιείται!
Τόσο το κίνητρο για ζωή ισοπεδώνεται...
Ώσπου να γίνει ευτελές, τόσο δα μικρό, τόσο μηδαμινό, τόσο ανύπαρκτο, ώστε να συνοψίζεται σε μια άνευ ουσίας και κούφια, σαν "κύμβαλο αλλαλάζον" λέξη:
ΧΡΗΜΑ
Η παγκόσμια οικονομία καταρρέει!
Το Χρήμα και ο καταναλωτισμός κινδυνεύουν!
Μωρέ τι μάς λέτε;
Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος,
ή αλλιώς ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται!


Και αν ο ήδη πένης δεν φοβάται την φτώχεια, το σύστημα φοβάται το ΝΕΟ!
Ο οποίος νέος, έχει ανάγκη να πιστέψει σε κάτι!
Σε ένα όραμα, σε μια ιδεολογία, σε ένα σκοπό!
Σε αυτό, που θα τον βγάλει από το ΤΕΛΜΑ!
Τέλμα στο οποίο είναι βυθισμένη όλη η δυτική κοινωνία του λαίμαργου κεφαλαίου και του άπληστου ανθρώπου-εξουσιαστή!
Αυτόν τον ΝΕΟ, στρατολόγησε ο Χίτλερ, μετατρέποντας τον σε φρικτόν ΕςΕς (ανατριχιαστικό, αλλά πέρα για πέρα αληθινό και κατανοητό!)
Αυτόν τον Νέο, επικαλείται η ταινία Die Welle, για να διχοτομήσει τον ανθρώπινο εγκέφαλο,  ( των νέων αλλά και των μεγαλύτερων ), ώστε να καταδείξει τις επιπτώσεις ενός προπαγανδιστικού και κατασταλτικού μηχανισμού, μεταμφιεσμένου τον μανδύα της "δύναμης", της "ενότητας" της "αλληλεγγύης", αλλά και της απάλειψης της μοναξιάς!
Τελεσίδικα, τραγική λέξη η μοναξιά για την ταινία!
Η μοναξιά της πόλης, η μοναξιά της διαλυμένης οικογένειας, η μοναξιά του να είσαι διαφορετικός!




Χαμένοι μέσα σε ένα συνονθύλευμα ιδεών και κατευθύνσεων, μια τάξη νέων 17άρηδων, επιλέγουν το μάθημα της Απολυταρχίας, και κάτω από την επιρροή ενός γοητευτικού και χαρισματικού καθηγητή, που προσέρχεται στο μάθημα με T-shirts των Ramones και των Clash, επαναπροσδιορίζονται κοινωνικά και ταξικά, αποκτώντας ομαδική συνείδηση, που θα τούς οδηγήσει σε απολυταρχικές μεθόδους και φασιστική νοοτροπία!


Είναι γνωστό, πού βασίστηκε ο Χίτλερ για να δημιουργήσει τις ορδές των Αρίων του!
Είναι γνωστό, επίσης, πού βασίζονται όλα τα απολυταρχικά καθεστώτα, για να κρατούν τις μάζες καθηλωμένες!
Δίνουν λίγα προνόμια σε μερίδα πολιτών, και την ψευδαίσθηση, ότι είναι "ξεχωριστοί", με αποτέλεσμα αυτή η μερίδα να κρατά καλά το καμτσίκι εναντίον των μαζών!
Δεν χειραγωγεί ο "δικτάτορας" τους πολλούς!
Αρκεί να εκπαιδεύσει τους "λίγους" να κρατούν και να εκτοξεύουν όταν "πρέπει" το καμτσίκι!
Έτσι λειτουργούν όλα τα καθεστώτα, έτσι λειτουργεί το κεφάλαιο, έτσι παραμυθιάζονται κάποιοι, ότι είναι ξεχωριστοί, ακριβώς έτσι στρέφεται ο άνθρωπος εναντίον άλλου ανθρώπου, η θρησκεία εναντίον άλλης θρησκείας, ο πολιτισμός εναντίον άλλου πολιτισμού!
Το δίδαξαν και το πραγμάτωσαν πρώτοι οι αρχαίοι Ρωμαίοι, τέλεια!
Διαίρει και βασίλευε!
Έτσι ο φασισμός λειτουργεί υπογείως, ακόμα κι αν δεν φοράει πια το σήμα των ΕςΕς, ούτε λευκά πουκάμισα.
Ο φασισμός έχει πολλά πρόσωπα, είναι καλά κρυμμένος σε κάθε μας βήμα!
Γιαυτό πρόσεχέ τον!
Σε παραμονεύει να σε παρασύρει, χωρίς καν να το αντιληφθείς!
Έχει την μορφή δροσερής σταγόνας, που σύντομα μετατρέπεται σε ανεξέλεγκτο ΚΥΜΑ!
Που σε βυθίζει σαν δρόμος χωρίς επιστροφή στην βαθύτερη και πιο σκοτεινή άβυσσο!
Μην διερωτάσαι τι μάς ενδιαφέρουν εμάς όλα αυτά;
Γιατί το ΚΥΜΑ είναι εδώ!


Να δείτε την ταινία!
Δίνει μαθήματα πολιτικής, χωρίς καν να το προσπαθήσει!
Χωρίς καν να κοπιάσει!
Χωρίς καν να είναι μια μεγάλη καλλιτεχνικά ταινία!
Συγχρόνως δίνονται εξαιρετικές ερμηνείες!
Καθηλωτικά δυναμικό το σπιντάτο μοντάζ!


Highlight: Η σκηνή των μελών του "Κύματος", όταν γεμίζουν τη πόλη με συνθήματα!
Ένα πραγματικό πάρτυ του δρόμου!


Λ.Κ. 2008

Sunday, November 9, 2008

Κομμάτια γυαλιά

Στα ηχεία μας σήμερα:
Divine melancholic compilation
(Philip Glass and more...)



Αναπαριστώ τις ώρες που έφυγαν
σαν νάναι κομμάτια γυαλιά καρφωμένα στο χώμα
που ξεφεύγουν από όλες τις αισθήσεις
και συναντώνται με τον υπέρτατο πόνο
με κοιτούν μέσα από τις χλωμές ρυτίδες της απόγνωσης
κι αυθαδιάζουν στο γερτό καταλάγιασμα της παραφοράς
δεν πηγαίνουν πουθενά
τα κομμάτια
αυτά τα γυάλινα κομμάτια
τόσο διαφανή
τόσο μόνα
τόσο σπασμένα
σε πλήρη συντριβή
άραγε το ξέρουν;
το αισθάνονται;
γιατί σιωπούν όταν πέφτει η ομίχλη 
της συγκατάβασης
και της αποδοχής;
Δεν πηγαίνω πουθενά
άραγε το ξέρω;
άραγε το αισθάνομαι;
Κι εγώ σαν τα κομμάτια
τα γυάλινα κομμάτια
τόσο διαφανής
τόσο μόνη
άραγε κι εσύ το ξέρεις
ότι δεν πηγαίνουμε πουθενά
παρά μόνο ότι διαγράφουμε κύκλους
κάτω από την παραπλανητικά ιλαρή λάμψη
των γυάλινων κομματιών
το ξέρεις άραγε;
αληθινά το ξέρεις;
Δεν έχω πιο στυγνή ερώτηση
κι ούτε απάντηση έχω
ποτέ δεν είχα
σε ξεγέλασα
ποτέ δεν είχα
Α Π Α Ν Τ Η Σ Η...
μόνο γυαλιά
κομμάτια
συντρίμμια γυαλιά...

Λ.Κ. 2008


Thursday, November 6, 2008

The boss for Obama...

"...I want my country back
I want my dream back
I want my America back..."


Αγαπητέ μου Bruce, κι εσύ θέλεις το όνειρό σου πίσω, όπως και όλοι εμείς 
θέλουμε το όνειρό μας να ζωντανέψει...γιατί τώρα κείται νεκρό και αποσυντεθειμένο.
Εσείς εκεί, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ΑΠΟΔΕΙΞΑΤΕ, ότι όντως είστε ρηξικέλευθοι, ότι τολμάτε, ότι ακόμα μπορείτε να πιστεύετε...
Δεν είχαν άδικο αυτοί, που έχουν μιλήσει για το Αμερικανικό Όνειρο!
Ειλικρινά, δεν έχω ακούσει ποτέ για το Γαλλικό, ή το Βελγικό Όνειρο!
Μόνο για το αμερικανικό ακούω, η πτωχή πολίτις του κόσμου ετούτου...
Λέτε όντως να υπάρχει;
Μα, ναι!
Πώς αλλιώς θα γινόταν μια τέτοια ανατροπή;
Και δεν ξέρω αν ο Μπαράκ Ομπάμα, θελήσει ή μπορέσει να διαφοροποιήσει τις ευαίσθητες και κλονισμένες ισορροπίες του πλανήτη, σίγουρα όμως 
για την Αμερική ( "Αμερική-Αμερική, καλά μουλέγαν μερικοί, πως είσαι χώρα-χώρα μαγική....") θα πέσει, ή μάλλον έπεσε ήδη, σαν βροχή σε ξερή-κατάξερη γη!

Το όνειρο!
Χωρίς το όνειρο είμαστε νεκροί, νεκροζώντανοι, κινούμενα ζόμπι, καλοκουρδισμένα ρομποτάκια....
Το όνειρο!
Πώς μπορείς να το κρατήσεις ζωντανό, σε μια γη, που όλα γυρίζουν, εκσφενδονίζονται και εκτροχιάζονται, κάτω από την πίεση της τεράστιας μηχανής του κέρδους;
Δεν υπάρχει απάντηση άλλη, παρά μόνον αυτή!
Να πιστέψεις!
Να πιστέψεις στο Όνειρο!
Το όνειρο, αυτό σε κρατά, με κρατά, μάς κρατά ζωντανούς, δύσμοιρε πολίτη του πλανήτη, 
που είσαι ζεμένος στο κάρο, το σέρνεις καθημερινά, αγκομαχάς, εξευτελίζεσαι και είδηση δεν παίρνεις!
ΝΟΜΙΖΕΙΣ, ότι ζεις!
Δύσμοιρε πολίτη του πλανήτη...
Πλανάσαι πλάνην οικτράν...
Γιαυτό, αν μπορείς, αν ξέρεις, 
κράτα ζωντανό το όνειρο!
Είναι το μόνο, που σού απόμεινε....
Λ.Κ. 2008