Τώρα που ο ορίζοντας βυθίζεται στο πέλαγος
κι ο ήλιος φλογισμένος βουτάει να λουστεί, να ξεδιψάσει,
τώρα που τα γλαροπούλια, τρελλαμένα πετούν στον ουρανό,
ακολουθώντας του καραβιού τη ρότα,
τώρα, που αργοσβήνει το θρόισμα του κυμάτου
στην λαξεμένη ακρογιαλιά,
τώρα που το νησί φαντάζει αλαργινό και τόσο κοντινό
κι ο φάρος του με χίλια καλέσματα
στα αυτιά μου ψιθυρίζει,
τώρα που η πυξίδα της ψυχής μου δείχνει λυκαυγές
και το αστέρι το λαμπερό και το καθάριο,
τώρα το αστραφτοκόπι της καταιγίδας έχει κοπάσει
και στο πέλαγο αρμενίζει ψηλό κατάρτι με λευκό πανί.
Κι αν ποτέ σε στεριά, δεν πατήσεις
κι αν τα ιστία και τα κατάρτια τα ψηλά είναι η ζωή σου,
θαλασσινέ ταξιδευτή, το ίδιο με τα πριν στο όνειρο ανήκεις
και στις ονειροφαντασίες ανήκουν οι ψυχές,
εκεί γλυκαίνουν κι αρμενίζουν
σε τόπους μαγικούς και μεθυσμένους.
(Αύγουστος 2005) © Lucy
2 comments:
Καλως ηρθες lucy στο blogger.
Πολυ καλυτερα εισαι εδω. Τουλαχιστον μπορω να διαβασω αυτα που γραφεις!
Οι φωτογραφιες σου δεν κατεβαινουν.
Αυτο να κρατησεις. Απλά θελει δουλεια για να τα ανεβασεις ολα αυτα που ειχες στο pathfinder.
Καλησπέρα, dr. και σ' ευχαριστώ πολύ για το καλωσόρισμα! Όντως είναι καλά εδώ! Τις φωτό τις ανέβασα από άλλο url. O yahoo κάθε τόσο και εντελώς αυθαίρετα αλλάζει το url των αρχείων. Μεγάλη...πρωτοτυπία για ένα server! Pls πες μου αν τώρα κατεβαίνουν κανονικά.
Θα τα κρατήσω και τα δύο, σε αυτό δεν θα ανεβάσω τίποτα από το άλλο blog. Μόνο καινούργια πράγματα. Καλό σου βράδυ! :-)
Post a Comment