Tuesday, February 6, 2007

Κινέζικο Bασανιστήριο









Ταπ ταπ ταπ ταπ…

Ταπ ταπ ταπ ταπ…

Η βρύση του μπάνιου στάζει. Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι και στην τρομαχτική σιωπή του σπιτιού

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Ο ήχος από τις σταγόνες ακούγεται σαν πολυβόλο στην αρχή και ύστερα σαν φρικιαστική ηχώ του μυαλού μου

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Οι σταγόνες χτυπούν στα τοιχώματα του κρανίου μου και εκτοξεύονται πολλαπλασιασμένες σε εκατοντάδες ντεσιμπέλ

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Είμαι ξαπλωμένη μέσα στην μπανιέρα και οι σταγόνες πέφτουν στο μέτωπό μου

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Μού τρυπούν το δέρμα και σφηνώνονται βαθιά στους σκοτεινούς λαβυρίνθους
Τα μάτια μου πονάνε

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Νομίζω ότι θα εκραγεί το κεφάλι μου

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Εστιάζω το πονεμένο βλέμμα στην σταγόνα, που πέφτει ανελέητη

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Την βλέπω

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Μια μικρή διάφανη κουκίδα που όλο μεγαλώνει λαμπυρίζοντας στο σκοτάδι

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Πέφτει με τρομακτική δύναμη στο μέτωπό μου κάνοντας εκκωφαντικό θόρυβο

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Μια τόσο δα μικρή διαφανής σταγόνα υγρού

Πέφτει σαν ριπή πολυβόλου και ρημάζει τα τύμπανα με το ωστικό της κύμα

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Εξαντλεί όλα τα αποθέματα αντίστασης

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Να ομολογήσω. Ναι!

Όχι άλλο μαρτύριο!

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Να δηλώσω ένοχη, να παραδεχτώ ό,τι θέλεις, μόνο να σταματήσει η σταγόνα

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Νε ξεριζώσω τη μπανιέρα από το πάτωμα

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Να καταστρέψω τις σωληνώσεις να ξεχυθεί όλο το νερό, να πάψει η σταγόνα να πυροβολεί

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Να γκρεμίσω το σπίτι και τα θεμέλια και να σκάψω με τα νύχια, να ματώσω τα χέρια μου
Μόνο να σταματήσει η σταγόνα

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Να πάψει το μικρό διάφανο υγρό να πέφτει στο κεφάλι μου και να πολλαπλασιάζεται σαν βόμβα μεγατόνων
μέσα στα μηνίγγια μου


Ταπ ταπ ταπ ταπ

ΟΧΙ! ΦΤΑΝΕΙ!

Πάρτε τη σταγόνα

Πάρτε τη σταγόνα

ΠΑΡΤΕ ΜΑΚΡΙΑ ΤΗ ΣΤΑΓΟΝΑΑΑΑΑΑ
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Πάρτε μακριά τη σταγ…………………………………………

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Ταπ ταπ ταπ ταπ

Ταπ ταπ ταπ ταπ

© Lucy 2007





Σε μια άλλη διάσταση…

Ένωσα τις χούφτες κάτω από την κρήνη που έτρεχε το παγωμένο, γάργαρο νερό και το μάζεψα με προσοχή, να μη γλιστρήσει και χαθεί μέσα απ’ τα χέρια μου. Έφερα τις χούφτες στα χείλη και ήπια το καθάριο κρύσταλλο. Δροσέρεψα και ξεδίψασα, σβήστηκε η φλόγα μέσα μου, προσωρινά μόνο, αλλά για την ώρα αυτό αρκούσε. Ένιωσα την ρευστή ευτυχία να κυλάει στο στόμα, να λύνει τον λάρυγγα και να ημερεύει τον οισοφάγο. Απαλή και ήμερη χαλαρότητα με διαπέρασε. Τα μέλη μου ζεστάθηκαν με την προσμονή....

© Lucy 2007




7 comments:

ΠΡΕΖΑ TV said...

Μαλλον εχεις φρικαρει λιγο παραπανω απ'οτι πρεπει...

lucy of wild flowers said...

Νίκο,
είναι απλά ένα κακό όνειρο, ένας εφιάλτης,
ίσως fiction!

Μην ανησυχείς...

:-)))

markos-the-gnostic said...

το τέλος καλό έστω και σε μια άλλη διάσταση

lucy of wild flowers said...

@Μάρκο,

πάντα υπάρχει και η άλλη διάσταση!
Πάντα πλάι στα σκοτάδια μου
υπάρχει και το φως!

:-)

nakupenda said...

Προσφέρω τη συμπόνια μου κ την κατανόηση...

lucy of wild flowers said...

@nakupenda,

ευχαριστώ, αλλά δεν τα ζήτησα!

Δεν θέλω να σε προσβάλλω, αλλά
το ποστ δεν έχει καμμία σχέση με αυτό, που ίσως νόμισες!

Μιχαήλ Angel said...

Τρομερό, άγριο, κινηματογραφικό. Πότε θα μου γράψεις ένα σενάριο??? :) Μάκια πολλά.