Αμάγαλμα Σιωπής

Το κάδρο ετοιμάζεται προσεκτικά
Γκρο πλάνο σε μάτια και στόμα
Η ψευδαίσθηση της οφθαλμαπάτης
Και η απουσία της αιτίας
Τυλίγεσαι στο σελιλόιντ
Σε περιδίνηση των αρμών

Τα φώτα της πόλης
Ξεμακραίνουν αδιάφορα
Ίσως και επιτηδευμένα
Οι κόχες των ματιών αδειανές
Από όνειρα
Από εφιάλτες
Τα χέρια γεμάτα
Από τρισδιάστατες απουσίες
Κι από παλιές λαβωματιές
Που αιμορραγούν πηχτό μελάνι

Σού γράφω
Όπως αναπνέω
Σού μιλώ
Όπως εξαϋλώνομαι
Μέσα στην ομίχλη σου
Και στο αμάλγαμα της σιωπής σου

Δεν βρέχει πια
Στον γκρίζο τούτο τόπο
Και η στέρνα που χρόνια τώρα καθρεφτίζει τη θλίψη μου
Γέμισε λειχήνες και έρπουσες σκιές.

Σε περιμένω
Όπως λιώνω
Κι όπως οι φωτοσκιάσεις
Ζωγραφίζουν στο πρόσωπό μου
Τη νύχτα

Lucy 2007