Thursday, November 15, 2007

Graffiti Art To Die For...

.....


Το παιδί
που το γέννησε το μυαλό σου
χτες το βράδυ
σήμερα το βρήκαμε
στη μέση της ερήμου.
Στα χνάρια του
είχαν φυτρώσει
γαλάζια χορτάρια
στα χέρια του
είχαν φυτρώσει
γαλάζιες φτερούγες
και στην καρδιά του
είχε φυτρώσει
γαλάζιος
ΘΑΝΑΤΟΣ

Lucy 2005









8 comments:

Mr. Wrong Guy said...

τι τέλειες φωτο

τελικά το γκράφιτι είναι τέχνη!

Antoine said...

Από προσωπική προτίμηση μ' αρέσει η ποίηση που σχετίζεται και λίγο με το θάνατο. Είναι πιο αληθινή, ειδικά αν εξετάσσουμε ποιητές που βίωναν καταστάσεις εξορίας και λογοκρισίας. Είναι ένα θέμα που δε με ενοχλεί να διαβάζω και δε μπαίνω στη διαδικασία να αρνηθώ. Είναι πραγματικότητα!

Για τα graffiti δεν ανησυχώ... είναι μια λόξα που θα σου περάσει σε 2 - 3, άντε 4 μέρες... Περνάω και εγώ τέτοιες φάσεις και μην αρνηθείς ότι δεν περνάς και εσύ μία παρόμοια τώρα!

lucy of wild flowers said...

@mr. wrong guy,

χαίρομαι, που σού αρέσουν!
Και ναι! Συμφωνώ! Είναι τέχνη!
Μια επαναστατική και "αληθινή" τέχνη!

lucy of wild flowers said...

@Antoine,

υποθέτω, ότι η απαισιόδοξη ποίηση
δεν σε τρέπει σε φυγή...

Δεν είναι λόξα της στιγμής!
Πώς έβγαλες το συμπέρασμα αυτό;
Μού αρέσει πολύ η τέχνη του graffiti!
Eίναι τέχνη ζωντανή, απαιτεί φαντασία, τόλμη, ταλέντο και προ παντός μεράκι, αν σκεφτείς, ότι τα νέα παιδιά που ασχολούνται με αυτήν,
δεν αποσκοπούν στο κέρδος, αλλά γι' αυτούς είναι τρόπος έκφρασης...

Antoine said...

Κοίτα σύμπτωση... μόλις μπήκα στο blog σου και μόλις έχεις απαντήσει στο σχόλιο μου.

Πλάκα σου κάνω, βρε! Απλώς εννοώ ότι αν πάρω παράδειγμα τον εαυτό μου, για μικρά χρονικά διαστήμα έχουν μανία με κάτι. Π.χ. την προηγούμενη εβδομάδα είχα με τον Γκόγια. Τα αγόρια, μικρά και μεγάλα, το παθαίνουν συνεχώς αυτό. Ωστόσο, από αυτή την εβδομάδα δεν έπαψε να μου αρέσει λιγότερο ο Γκόγια, αλλά τον έβαλα στο πίσω μέρος του μυαλού μου και έχω με κάτι νέο να ασχοληθώ...

Ciao! Μάλλον θα απαντήσεις σύντομα...

lucy of wild flowers said...

@Antoine,

ναι, τώρα θα απαντήσω σχεδόν αμέσως, μια και "συναντηθήκαμε" εδώ!
Από μανίες και από "κολλήματα" άλλο τίποτα!
Τώρα έχω παιχνιδιάρικη διάθεση, μού βγαίνει κάτι χαρούμενο και ανάλαφρο!
Και πολλή όρεξη για διασκέδαση επίσης!

Σήμερα είδα ένα φοβερό γκραφίτι, αλλά δεν πρόλαβα να το φωτογραφίσω, ήμουν μέσα στην κίνηση!

Τι κόλλημα έχεις εσύ τώρα, εκτός από τον Γκόγια;
Εγώ με την Τέχνη, πάντως έχω μόνιμο κόλλημα!

Antoine said...

Τα σχόλια μας χαρακτηρίζονται απο μια ταχύτητα σήμερα!

Κοίτα... Χθες άρχισα να βλέπω Ντελακρουά και το απόγευμα μου έφερε για δώρο η μητέρα μου το υπέροχο λεύκωμα της Taschen για το Leonardo Da Vinci. Ωστόσο, λόγω υποχρεώσεων δεν μπόρεσα να το μελετήσω όσο θα ήθελα (είναι και 700 σελίδες). Χθες το βράδυ επίσης μου ήρθε ένα κόλλημα με το Γύζη που είχα πάθει τον Αύγουστο και θέλω τώρα - τώρα - τώρα να αποκτήσω το υπέροχο λεύκωμα της Νέλλης Μισιρλή για το Γύζη...

Βλέπεις ότι αλλάζω γνώμες πολύ γρήγορα!

Σήμερα πάλι ήρθε ένα κυριούλης στο σχολείο και του πήραμε συνέντευξη για τα χρόνια που πέρασε στη φυλακή κατά τη διάρκεια της χούντας. Εκπληκτική συνέντευξη!

Κατά τα άλλα βρέχει απόψε στη Θεσσαλονίκη και μας χάλασε τη βόλτα. Δεν πειράζει την επόμενη Παρασκευή (εμείς έχουμε καθιερώσει την Πρασκευή ως μέρα εξόδου).

lucy of wild flowers said...

Καλές βόλτες!

Με τη βροχή γίνονται οι πιο όμορφες και οι πιο ρομαντικές!

Ωραία, λοιπόν! να περιμένουμε όμορφα ποστς για τους ζωγράφους αυτούς!

Η Τέχνη είναι ατέλειωτη...

ΥΓ1. Δεν απάντησα και τόσο γρήγορα σε αυτό, γιατί βλέπω μια συμπαθητική ταινία στο Mega.

ΥΓ2. Περίμενα να γράψεις κάτι για τις καταλήψεις και για το Πολυτεχνείο, σαν μαθητής που είσαι...