Confessions...

Πίνακας
(with details)
του
Quentin Massys
( Born c. 1465, /66, Louvain, Brabant [now in Belgium]
Died 1530, Antwerp )

Πάει καιρός τώρα, που τα ιστολόγια δεν με εμπνέουν
για κανενός είδους εξομολόγηση!

Όμως, θα κάνω το χατήρι στον φίλο Θ. και παρ' ό,τι,
όχι εξομολογητικά, θα απαντήσω, στο τι θα άλλαζα,
αν μπορούσα, από το παρελθόν μου...
Τις οπισθοχωρήσεις μου!
H καθημερινότητα, per se, είναι διαβρωτική. Όμως
η αντίσταση στην διάβρωση είναι (προσωπική) νίκη!
Αυτό λοιπόν θα άλλαζα! Τίποτα άλλο!
Lucy 2007 (still!)

Ατελέσφορη Συγκομιδή

......

Πίνακες του
Georges de La Tour,

(Born , March 19, 1593, Vic-sur-Seille, Lorraine, Fr.
Died January 30, 1652, Lunéville),

του Γάλλου Εραστή των Φωτοσκιάσεων

( Στα ηχεία μας σήμερα
"Wir setzen uns mit Tränen nieder"
και
"Glorie, Lob, Ehr und Herrlichkeit"
του
J. S. Bach )

Φως
Σκότος
Φωτοσκιάσεις

Στην λάμψη των κεριών
λάμπει η φευγαλέα σου ανάσα
διαφανείς ανταύγειες
από προπατορικό ανόμημα

Λάβα
και Στάχτη
στο πετρωμένο, σεπτό σώμα
του αθώου αμνού

Ο μέγας Μάγιστρος
κεντάει με βελόνες
τα δάχτυλα του βρέφους
και η Mητέρα τα σφραγίζει
με βουλοκέρι
και ασπασμό

Φως
Σκότος
Αέναη πάλη

Αιώνιοι, αδέκαστοι κριτές
του εξ' ορισμού τετελεσμένου
της ατελέσφορης συγκομιδής
Ψυχών

Lucy 2007

Τα Εκτυφλωτικά Ignudi του Michelangelo!

....

Πολλοί ζωγράφοι θεωρούνται - και δικαίως - σπουδαίοι, μεγάλοι,
εμβληματικοί, ανεπανάληπτοι!
Όμως ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΙ είναι λίγοι!
Ο πιο συγκλονιστικός από όλους είναι ο Michelangelo!
Ολοκληρωμένος καλλιτέχνης, ζωγράφος, γλύπτης, αρχιτέκτονας,
δεν επεδίωξε τίποτα λιγότερο από την τελειότητα!
Τα frescoes του (νωπογραφίες, ή όπως επικρατεί, τοιχογραφίες), στην Cappella Sistina, η οποία πήρε το όνομά της από τον Πάπα Sixtus IV (1471-84),
είναι ένα τέλειο δημιούργημα από ανθρώπινο χέρι,
με Θεία Ψυχή και Έμπνευση!
Τα Ignudi του, τα ανδρικά γυμνά, που διακοσμούν τις κεντρικές του συνθέσεις στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, προκάλεσαν την μήνιν των ποντιφικών, οι οποίοι τα θεώρησαν άσεμνα και με σαφείς σεξουαλικές αναφορές!
(Ο Michelangelo διακόσμησε αρκετά από τα γυμνά του
με καρπούς βελανιδιάς,
οι οποίοι έχουν πολύ ιδιαίτερο σχήμα!)
Αλλά, πόσο άσεμνο μπορεί να είναι το τέλειο γυμνό ανθρώπινο κορμί,
όταν μάλιστα στεφανώνεται από την μοναδική λάμψη,
που ο χρωστήρας αυτού του Αγγέλου επί της Γης, προσέδωσε
στην φθαρτή Σάρκα, καθιστώντας την Αθάνατη
στην Αιωνιότητα!;


Τα IGNUDI (Nudes)
Γυμνά, μοναδικής Τέχνης και Αισθητικής Τελειότητας
Του Michelangelo Buonarroti !

( Στα ηχεία μας
Et In Terra Pax
και
Ruhet wohl, ihr heiligen Gebeine
του
Johann Sebastian Bach )

To My Beloved...

Merry Christmas!!
To
My Beloved Ones
and
to
My dearest blog-friends!!
(They Know

who I am referring to... )

Ευτυχία, υγεία και αγάπη
σε όλους!

Πίνακες του
Francisco de Zurbarán
(November 7, 1598 – August 27, 1664)

Το Σκοτεινό Μυστικό Της Ζωής

Πίνακες
του
Jean Désiré Gustave Courbet
(10 June 1819 – 31 December 1877)


“I am fifty years old and I have always lived in freedom; let me end my life free; when I am dead let this be said of me: ”He belonged to no school, to no church, to no institution, to no academy, least of all to any régime except the régime of liberty.”
Gustave Courbet

Η Γύμνια
λάμπει
κάτω από τα γερτά κλωνάρια
κι ανάμεσα στα γέρικα
κοκκαλιασμένα χέρια

Με λυγισμένα γόνατα
σέρνεται ο Έρωτας
να την φιλήσει
να αφήσει το σημάδι του
στην εκτυφλωτική ομορφάδα
με τα γλυκά του χείλη

Μα τυφλωμένος από ζήλια
πικρά δάκρυα
χύνει,
διαμάντια
στο αλαβάστρινό της δέρμα

Τα χείλη του δαγκώνει
μέχρι το αίμα να γευτεί

Γιατί αργείς, να με τοξέψεις;

Μικρέ Θεέ,
πού αλαργεύεις;

Την γύμνια μου
φοβάσαι
ή
τη Ζωή;

Lucy 2007

Το Μνημείο του Jean Sibelius στο Helsinki

Περισσότερες εικόνες από το Ελσίνκι...

All the snapshots are taken by me
on the 7th/8th of July, 2007

Στα ηχεία μας σήμερα:
Finlandia
by
Jean Sibelius

Παγωνιά
δρόμοι λευκοί
η καταιγίδα του σκότους
μαίνεται
ανοίγουν οι πύλες
της κόλασης
πύρινες γλώσσες
λυμαίνονται
το χιόνι
τρέπονται σε φυγή
τα τρελά ξωτικά
των απόκρημνων βουνών

Κι εκεί στο τέλος της θύελλας
στέκει
η μορφή σου
με φλογισμένα μάτια
με απλωμένα χέρια

Άνθρωπος
ή
Θεός
από
ΠΑΓΟ

Τον ήλιο δεν τον λαχταρώ
μην τύχει και σε λιώσει
κι αυτό το πύρινο βλέμμα
μη τύχει και κυλιστεί
στη λάσπη

Lucy 2007

Ω!

Πίνακες του
TIZIANO VECELLIO
Venetian Painter
(1490-1576)

Aria: Johann Sebastian Bach
από το ορατόριο
"Τα Κατά Ματθαίον Πάθη"



Ω!
Σε τι λαβύρινθο
με έχεις
ρίξει,
Έρωτα!

Και χωρίς μίτο
πώς θα διαβώ;

Lucy 2007

Χρώμαι...

Αντανακλώμενες λάμψεις
σε σκοτεινά νερά
οι σκιές μας
Χρώμαι τῇ υπάρξει σου
Θα μού την δώσεις;
Δεν θέλω τίποτα λιγότερο
Το φθαρτό σαρκίο σου
δεν φτάνει
να πληρώσει την ακόρεστη πείνα μου
μόνο στόμα και μάτια
μόνο δέρμα και μαλλιά
πόσο λίγα...

Την πνοή σου θέλω
Την ανάσα σου
Τη φωτιά σου
Θα μού τα αρνηθείς;

Θα σκύψεις το κεφάλι
με καρφωμένο βλέμμα
στα σκοτεινά νερά;
Θα αντέξεις;
Θα αντέξω;

Θα καούμε;

Χρώμαι τῇ ζωῇ σου

Σε διάλεξα

Δεν έχεις οδό επιστροφής

Lucy 2007

σημ.
χράομαι-χρώμαι=χρειάζομαι, χρησιμοποιώ

Αστυνομοκρατούμενο κράτος (;)

.....

Λέμε, λέμε, λέμε, μπορεί να αποδίδουμε στον έλληνα τα μύρια όσα ελαττώματα,
αλλά, όλα κι όλα!
Να πούμε και του στραβού το δίκιο!
Ο Έλληνας από την φύση του, την πολλή αστυνομοκρατία δεν τη σηκώνει!
Μπορεί να πασχίζει η Ελληνική Δεξιά (να μη γνωρίζει η "Αριστερά" σου τι ποιεί η "Δεξιά" σου!) να δημιουργήσει την ίδια τρομολαγνεία στον Έλληνα, που έχει δημιουργήσει ο Μπους στον Αμερικανό, ή που δημιούργησε πριν από χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του '70 η τότε Γερμανική κυβέρνηση στον μέσο Γερμανό, ο οποίος ευχόταν να έχει τον αστυνόμο μέσα στην αυλή του ή και μέσα στο σπίτι του αν ήταν δυνατόν, κάτω από τον φόβο της RAF (Rote Armee Fraktion-Ομάδα Κόκκινος Στρατός) των Andreas Baader και Ulrike Meinhof,
αλλά του Έλληνα, κι αυτή είναι η αλήθεια, όσους Αλβανούς κι αν τού ρίξεις στην Ομόνοια, όσους αναρχικούς κουκουλοφόρους, όσους Ζωνιανούς χασισέμπορους, όσους ρακένδυτους τριτοκοσμικούς οικονομικούς μετανάστες κι αν τού σπείρεις στον δρόμο του, ποτέ δεν θα ευχηθεί να έχει τον μπάτσο στην αυλή του!
Στην ουσία στα "τέτοια του"!
Ο Έλληνας σαν λαός, είναι αλλέγκρος, είναι χαλαρός, είναι δεν βαριέσαι αδελφέ, όλοι θα ζήσουμε, είναι "ποιος είσαι εσύ, κύριε πολιτσμάνε, που θα μού κατσικωθείς στο σβέρκο", - άσχετα, που πάει μετά μόνος του και βγάζει τα μάτια του με τις επιλογές της ψήφου του - έτσι λοιπόν η τρομολαγνεία είναι γιαυτόν άγνωστη έννοια!
Και κάτι με αυτές τις διαολεμένες κάμερες δεν τού κάθεται!
Καθόλου δεν τού κάθεται του Έλληνα, αυτού του απείθαρχου Βαλκάνιου!
Ωρύεται η κυβέρνηση, ότι δεν θα φακελώσει τους συνδικαλιστές!
Σιγά και σάς πιστέψαμε!
Ωρύεται ο Μαγγίνας, (κάτι σαν Μέγγενη δεν σάς φέρνει στο νου αυτό το όνομα;)
ότι είναι αθώος, ωσάν λευκή περιστερά, - ποιόν πάς να κοροϊδέψεις, κύριος;
Σε τα μάς, πούχουμε φάει τα πεζοδρόμια με το κουτάλι;
Αναρωτιέται ο συνδικάλας Έλλην, που κάθε, που θα τον χρειαστεί το κίνημα, αυτός εκεί, μπροστάρης, με την σημαία του συνδικαλιστικού αγώνα υψωμένη!

Βλέπει λοιπόν η κυβέρνηση, ότι του συνδικάλα Έλληνα ο σβέρκος τον αστυνόμο δεν τον σηκώνει, και έρχεται η εντολή, καυτή σαν πρωτοχρονιάτικο ψωμάκι,
από του Μαξίμου!
Καλύψτε τον Μαγγίνα, να περάσει το ασφαλιστικό, γιατί χανόμαστε!
Να περάσει το ασφαλιστικό κι ύστερα οι κάμερες, κομμάτια να γίνουν!

Lucy 2007

La Recipe Macabre

Πίνακες του Ολλανδού Ζωγράφου

Frans Snyders
( 1579 - 1657 )
( Baroque )



Σε λίγο θα χτυπήσουν μεσάνυχτα...

Μετράω τις ώρες
σε ένα ξεκούρδιστο ρολόι
με σπασμένους δείκτες
και ραγισμένο κρύσταλλο
αναμένοντας τους καλεσμένους
στο μακάβριο δείπνο

Απαγορεύεται το κατοικείν
εντός

Επιτρέπεται
μόνο το αναχωρείν
μετά τη λήξη του επισήμου δείπνου

Στις συναρπαστικές αυλαίες
των αφυδατωμένων υπάρξεων
ελλοχεύει ως συνήθως
ο θάνατος
σαν συνοδευτικό μπαχαρικό
μιας καλοδουλεμένης συνταγής
χοντρόκωλου μάγειρα
που ξεχάστηκε
πάνω από τις κατσαρόλες

Allore, avanti...
Το δείπνο σερβίρεται, κύριοι
εντός ολίγων λεπτών

Παρακαλώ περάστε
στην εβένινη τραπεζαρία
ακονίστε τα μαχαίρια σας
και τροχίστε τα δόντια

Πρώτο πιάτο:
Μυαλά πανέ
neanderthalensis
βουτηγμένα στο αίμα τους
με γαρνίρισμα από γλώσσες φιδιών
σύμφωνα με τις προτιμήσεις
του υψηλού μας καλεσμένου

Δεύτερο πιάτο:
Δηλητηριώδη μανιτάρια
με σως κολεόπτερων

Τρίτο πιάτο:
Τραγανές, τηγανητές αράχνες
σε φωλιές ιστών, με πουρέ κάστανου
και πασπαλισμένες με ρόδι

Για επιδόρπιο απόψε σερβίρουμε
τους μεθυσμένους οφθαλμούς
του Οιδίποδα
πνιγμένους σε σως σαμπάνιας
με μέλι
κάρδαμο
και κανέλλα

Kαλή σας όρεξη,
αγαπητοί συνδαιτυμόνες μου...

Lucy 2007