Monday, December 10, 2007

Οι Θλιμμένες Μαντόνες του Raphael

Οι Θλιμμένες Μαντόνες
του
Raffaello Sanzio de Urbino

( April 6 1483 – April 6 1520 )





12 comments:

x said...

kalispera .proti fora mpaino . kalos se vrika

Antoine said...

Τι να εκφράσω για το Ραφαέλο; Προσωπικά τον τοποθετώ στην κορυφή της αναγεννησιακής ζωγραφικής, πάνω και από το Ντα Βίντσι, ίσως και το Μιχαήλ Άγγελο.

Όσο για τις περίφημες Μαντόνες του ξεχωρίζω το όρθιο αγγελάκι της Madonna di Foligno και την καταθλιπτική Granduca Madonna. Ξεχειλίζουν από συναισθήματα τα οποία αλλιώς τα αντιλαμβάνεται ο καθένας. Και φυσικά η μουσική σου επιλογή ξεχωρίζει...

"Δημήτριος ο Ταξιδευτής" said...

safestata enas apo tous megaliterous zwfrafous.
omws distxws gia auton asxoleithike mono me thriskeftika themata........
a portofolio full of chubby mantonas and kids.....
not for me

kisses

lucy of wild flowers said...

@x,

καλώς ήλθες!
Όποτε θες, να περνάς!
Είσαι ευπρόσδεκτη!

:-)

lucy of wild flowers said...

@Antoine,

Είναι όντως πολύ σπουδαίος ζωγράφος, με δική του σχολή, μαθητές και μιμητές πολλούς!
Τα αγγελάκια του τα έχω κατά καιρούς ανεβάσει σε ποστς μου!
Είναι υπέροχα!
Για την μουσική μου επιλογή, σε ευχαριστώ!

lucy of wild flowers said...

@Δημήτριε,

δεν ασχολήθηκε μόνο με θρησκευτικά θέματα. Περίφημα είναι και τα αρχαιολατρικά του, τα οποία είναι απίστευτης τελειότητας!
Αλλά, η τέχνη είναι υποκειμενική υπόθεση, οπότε το να μη σε εκφράζει η απεικόνιση των Μαντόνων, είναι θεμιτό!
Θα επανέλθω σύντομα στην περίφημη γερμανική σχολή!

Kisses!

Antoine said...

Lucy, θέλω να σου πω πως δεν μπορώ να διαβάσω ποτέ τον τίτλο του κομματιού που επιλέγεις να συνοδεύεις την εκάστοτε ανάρτησή σου. Νομίζω πως πρέπει να κάνεις κάτι, ώστε να είναι ευανάγνωστος για να μπορούν(-ώ) να κατεβάζω μερικές μουσικές.

Ε, πια!

markos-the-gnostic said...

τι τρομερή αίσθηση της κίνησης και του χώρου...

lucy of wild flowers said...

@Αγανακτισμένο μου Antoinaki,

στο player υπάρχουν μουσικές από δικά μου cd!
Νια, ναι, μην απορείς!
Έχω εκατοντάδες από δαύτα! Ό,τι σού αρέσει, μπορείς να μού ζητάς να το κάνω sharing!
Αλλά θα μεγαλώσω και το hight στο mini player, ώστε να διαβάζεται!
Τι να σε κάνω, που σού έχω αδυναμία;
Μαζί με 100 άλλους!
( Κρύο αστειάκι,ε;
Χα χαχχααααα!!! )

Φιλιάαααααααααα!!!

lucy of wild flowers said...

@Μάρκο μου, καλησπέρα!

Εσύ σαν art lover (θυμάσαι;),
αντιλαμβάνεσαι τις αποχρώσες λεπτομέρειες!

:-))

Antoine said...

Μπράβο, μπράβο, Κάτια, που με τσουβαλιάζεις μαζί με όλους τους υπόλοιπους... (τώρα υποτίθεται ότι κλαίω με έναν ηλίθιο και σπαστικό τόνο στη φωνή μου)...

Μωρέ, σε έχω καταλάβει εγώ πως μας τυλίγεις όλους στη σαγήνη σου! Όλοι σ' αυτό το ποστ που σχολιάζουν αγόρια είναι (εκτός από ΜΙΑ lucy of wild flowers για την οποία απορώ πως βρέθηκε σε τούτο το blog)!

Οπωσδήποτε να το μεγαλώσεις το μαραφέτι εκεί για να βλέπω τον τίτλο καλύτερα και... πολύ μου άρεσε εκείνο το Antoinaki!

(Δε σου στέλνω χαιρετισμό αν δε δω την επιμήκυνση)

lucy of wild flowers said...

Βρε, μικρό ατακτούλι, παραπονιάρικο!
Να τσουβαλιάσω εγώ εσένα;
Ποτέ των ποτών!
(χωρίς αλκοόλ! LOL)

Έτσι, λοιπόν, ε;
Σάς τυλίγω σε μια κόλλα χαρτί, λόγω σαγήνης... (λαδόκολλα για μπριζολάκια, αχ! Τι τρυφερά!
Μμμμμμ...)

Καλά, δεν θα σοβαρευτώ, επιτέλους;;;
LOL
Είδες, antoinάκο μου, όλο αγόρια μπαίνουν εδώ (κυρίως!!)
Απορώ κι εγώ, γιατί!
Χα χα χαααα
Αχ αχ αααχχχχ
Τι να κάνωμεν κι εμείς οι χορεύτριες!
Το κοινό μας είναι αντρικόν!
Δεν μάς χαλάει καθόλου, αντιθέτως θα έλεγα...

Σταματάω εδώ, γιατί έχω κεφάκια για πλακίτσα...και τι έχω να γράψω ακόμα...!!!

Φιλιάαααααααα

ΥΓ. Είδες βρε, το επιμήκυνα!!!