Thursday, January 10, 2008

Of A Romantic Era...

...



Θα θέλατε να χορέψετε μαζί μου,
μικρό μου, φλωρεντινό λουλούδι;
Ο πόθος μου να αγγίζω το απαλό σας χέρι
είναι σαν άσβεστη φωτιά...
Αφήστε με, αυτό το κρίνο να ασπασθώ

Μα, ευγενικέ μου φίλε, απ' όλη μου την ύπαρξη
μόνο ένα χέρι σάς αρκεί;
Ω! Πόσο ολιγαρκής μπορεί ο έρωτας να είναι,
αν είναι αληθινός...
Ορίστε, αγαπημένε
το δαντελένιο μου μαντήλι σάς χαρίζω
με το άρωμά μου
και το αποτύπωμα από των χειλιών το ροζακί

Αγαπημένη, τη νύχτα τούτη,
ραντεβού λοιπόν στον κήπο
δίπλα στο συντριβάνι με τα αγάλματα

Καλέ μου, οι ώρες ήδη άρχισαν να αργοκυλούν
ο χρόνος μάς παίζει δυσάρεστο παιχνίδι

Ω! Άγγελέ μου,
πώς ανυπομονώ
οι ώρες να περάσουν
η νύχτα τα πέπλα της να ρίξει
και το κρινένιο χέρι σας
το στήθος μου να αγγίξει!
Και ως τότε...
Σάς αγαπώ, ω! δέσποινα, των λογισμών μου!

Κι εγώ σάς έχω στην καρδιά μου,
πιστέ, του έρωτά μου, ιππότη...

Lucy 2008





18 comments:

"Δημήτριος ο Ταξιδευτής" said...

fovero to tsembalo!
mia epoxi pseftias ...den tha borousa pote na zisw se autin
i epoxi tis apolitis ipokrisias....
kalispera koukla
na pernas kala!!
kai ase ta downiasmata!
kia piase ta upiasmata!

free_dober_man said...

Ρομαντική ατμόσφαιρα για μια ρομαντική ύπαρξη! Τα μουσικά σου εδέσματα πολύ όμορφα και σπάνια, όπως πάντα. Από εκκλησιαστική μουσική, σε δωματίου ~ Έξκουιζιτ! Φιλάκι

lucy of wild flowers said...

@Δημήτριε,

εγώ πάλι θα μπορούσα μια χαρά!
Βαρέθηκα τον απαίσιο χειμώνα, αυτό είναι όλο!
Δεν είναι η εποχή μου...

lucy of wild flowers said...

@free μου,

έχουν φιλοξενηθεί και εδώ, καθώς και στα άλλα μου ιστολόγια,
όλα τα είδη της μουσικής και μπορώ να πω, ότι στα 3 χρόνια του blog, έχουν αναρτηθεί πάμπολλα μουσικά κομμάτια, τόσα, που πια σπάνια να βρώ κάτι, σε άλλα ιστολόγια, που δεν έχω ήδη ανεβάσει...
ανία δηλαδή!
Εξ ού και η κάποια βαρεμάρα στο blogging...anything new???

LOL

Kiss!


ΥΓ. Φυσικά εξαιρούνται τα λαϊκά...δεν είναι το στυλ μας...

markos-the-gnostic said...

επιτέλους και λίγος ρωμαντισμός στη μπλογκόσφαιρα

Μιχαήλ Angel said...

Αγαπώ τη ρομαντική πλευρά των ανθρώπων μάκια

lucy of wild flowers said...

@Μάρκο,

Καλησπέρα!
Αυτό ακριβώς σκέφθηκα κι εγώ...

lucy of wild flowers said...

@Μιχαήλ μου,

κι εγώ την αγαπώ ιδιαίτερα...

Καλησπέρα!
Φιλί!

Ilias Dimopoulos said...

Ναι, νομίζω κι εγώ δεν θα μπορούσα να ζήσω στην harphsicord εποχή - γιατί εδώ που τα λέμε την λοξοκοίταζες κι έπρεπε να κατηφορίσεις σε μονομαχία - αλλά μου αρέσει τόσο να την νοσταλγώ...

(Α! Κι αυτός ο δεύτερος πίνακας - Fragonard, νομίζω; - πάντα μου άρεσε γιατί ο νεαρός παίρνει υπέροχο μάτι κάτω απ' τις μουσελίνες)

Lucy μου, για την ανάρτηση ξέρεις...

lucy of wild flowers said...

@Ηλία μου,
καλησπέρα!

Ενώ εμείς, οι υπάρξεις με τις μουσελίνες, πόσο θα απολαμβάναμε να μονομαχούν για χάρη μας, ευγενικοί νέοι...!
Η αλήθεια είναι, ότι ήταν δύσκολη εποχή για τους τολμηρούς.

Ναι, κάτω από τα αέρινα υφάσματα, μια υποψία σάρκας, λαχταριστό ορεκτικό για τον ωραίο νεανία...

Και σε μένα αρέσει πολύ αυτός ο πίνακας! Για παρόμοιους λόγους!
Περισσότερο για αυτό, που φαντάζομαι, ότι έπετο...

Φιλιά!

Antoine said...

Μου το γύρισες στο ροκοκό, βλέπω... Αχ! Να μην ξεχάσω να σου το πω! Στις 8 Φεβρουαρίου του 2008 είσαι και εσύ -φυσικά στους εκλεκτούς- καλεσμένη στο "Our blog's first birthday"!

Έχουμε σχεδιάσει πολλά καινούργια... μόνο να δούμε πότε θα τα κάνουμε!

Φιλιά!

"Δημήτριος ο Ταξιδευτής" said...

@ ILIA
AFOU NOSTALGEIS EKEINH THN EPOXH SOU RIXNW TO GANTI KAI SE KALW SE MONOMAXIA.....
DIALEGEIS TA OPLA

LOL

O KALITEROS 8A NIKISEI
FYSIKA EGW!!!

LUCY ELPIZW NA APOLAFSEIS THN AIMATOXYSIA KAI NA SINEL8EIS APO THN XEIMWNIATIKI KATA8LIPSI...

lucy of wild flowers said...

@Antoine,

καλημέρα!

Να τα χιλιάσεις κι ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!
Τι είδους καλεσμένοι είμαστε;
Θα έχετε και σαμπάνια με χαβιάρι;
LOL
Επίσης, πρέπει να τηρήσουμε dress code?
Σε πειράζω, βρε!
Εγώ ποτέ δεν έκανα γενέθλια στο μπλογκ μου, οπότε με χαρά θα παραστώ στα δικά σου!

Σμουτς!

"Δημήτριος ο Ταξιδευτής" said...

KALIMERA WRAIOTATH
THA XY8EI AIMA GIA PARTI SAS LOL
KALIMERA KALIVDOMADA

lucy of wild flowers said...

@Δημήτριε,
αρένα το κάναμε εδώ μέσα!
LOL
Ακούς εκεί, να θέλετε να μονομαχήσετε για μένα και να χύσετε το αίμα σας...!
Ντροπή, λέγω, κοτζάμ άντρες!
LOL

Δημήτριε,
με έκανες και γέλασα με το ωραίο σου σχολιάκι!
Να είσαι καλά!

Πολλά φιλιά!

ΥΓ. Χειμώνας είναι, θα περάσει...!

lucy of wild flowers said...

@Δημήτριε,

μαζί γράφαμε!
Πάρε άλλο ένα φιλάκι!

Όσο για αίμα,
ωραίοι μου ιππότες,
δεν αναβάλουμε τη μονομαχία
για άλλη φορά;
Σάς θέλω alive and kicking...
LOL

Ilias Dimopoulos said...

Ανήμπορος να αρνηθώ μιαν πρόκληση, φίλε μου Δημήτριε - και παρά τις ειρηνικές παραινέσεις του αντικειμένου του πόθου μας.
Έτσι λοιπόν επιλέγω εμπροσθογεμείς πιστόλες μπαρούτης και εύχομαι το επωνύμιό σου να γλυκάνει το τραύμα σου.
Aim high!

lucy of wild flowers said...

Καλά, λοιπόν!
Αφού επιμένετε, ωραίοι μου, γενναιόφρονες,
να προβείτε σε μονομαχία,
θα σκουπίσω τα δάκρυά μου,
με το μεταξένιο μου μαντηλάκι,
θα κάνω πέτρα την καρδιά μου και θα το πιω και τούτο το πικρόν ποτήριον!

Δε μένει, λοιπόν, παρά να ορίσουμε ώρα και τόπο!
Τι θα λέγατε, το σούρουπο, δίπλα στο συντριβάνι με τα αγάλματα;
Αχχχ!
Σπαράζει η καρδιά μου...
Πώς θα αντικρίσω το θέαμα τούτο;
(σνιφ!)

Α!!
Και πού είστε, αγόρια!
Φέρτε μαζί, καλού κακού, κάνα μπουκάλι μοσχοφίλερο και μερικά μεζεδάκια, γιατί,
πού να κάθεσαι να μονομαχείς τώρα, χειμωνιάτικα;
Καλύτερα να κάνουμε κούνια, λέω γω...
(με την καλή έννοια, ΠΑΝΤΑ!!!)
LOL

Πολλά φιλιά στους μονομάχους μου!