Sunday, February 10, 2008

You created a blood bath! Yes, sir, mr. Burton!



Στα ηχεία μας σήμερα:
Symphony no 9
Allegro ma non troppo, un poco maestoso
του
Ludwig van Beethoven



Blood! Blood!
Το αίμα ρέει άφθονο στην μακάβρια όπερα του Tim Burton. Και ο ίδιος δείχνει να το διασκεδάζει!
Μάστορας, όσο ελάχιστοι, στο να δημιουργεί την πιο ζοφερή gothic αισθητική, το πιο μακάβριο σύμπαν, μάς βυθίζει, μαζί με τη λεπίδα του δαιμονικού μπαρμπέρη, βαθιά μέσα στο μυαλό, τρεις αποκαλυπτικές λεξούλες με την εξής σειρά:

Εκδίκηση
Ομορφιά
Ανθρωποφαγία

Beautiful women motivate men!
Beautiful women are the consolation of men!
Beauty can save a man or destroy him!

Αλλά όταν η ομορφιά, παύει να είναι αναγνωρίσιμη ως τέτοια, όταν χαθεί και δώσει τη θέση της στην ασχήμια και την φθορά, τότε γκρεμίζεται στα βρωμερά υπόγεια, σφαγιασμένη και αυτή (άμοιρη Lucy!), όπου σήπονται όλοι οι "άσχημοι" της κοινωνίας, η οποία πυορροεί σαν μολυσμένη πληγή και χρειάζεται ο κλίβανος, η αδηφάγα φωτιά, για να την καθαρίσει!
Αλλά και πάλι! Η δυσοσμία ξεχύνεται στην ατμόσφαιρα, βρωμίζοντας τον αέρα, τον ουρανό!
Και είναι η όμορφη Λούσυ, που το "οσμίζεται"!

Από την βρώμα της κοινωνίας, δεν ξεφεύγεις, δεν ξεπλένεσαι εύκολα!
Λέει ο - περισσότερο επιθετικός από ποτέ - Mr. Burton!
Δεν σταματά εκεί, βεβαίως!
Τεμαχίζοντας το μικρό του σαπισμένο κοινωνικό σώμα, με ανηλεή τρόπο, το παραδίδει στις ορέξεις των νυν "ανθρωποφάγων" και μελλοντικών θυμάτων της Mrs. Lovett!
Love it? Well then, enjoy it!
The human meat, of course!


Η Mrs. Lovett αλέθει τα θύματα του Μίστερ Τι, στα βρωμερά υπόγειά της και τa σερβίρει μέσα σε crunchy ζύμη, οι διάσημες κρεατόπιτες της ευφάνταστης κυρίας είναι φτιαγμένες από τα ευυπόληπτα μέλη του μουντού και εφιαλτικού Λονδίνου!
(No place like London!)

O Burton δεν μασάει τα λόγια του!
Αλίμονο, μετά από τόσες δημιουργίες, τέτοιες γερές δόσεις από απλόχερα σερβιρισμένο εφιάλτη,
να μην έφθανε στο σημείο να φτύσει στα μούτρα το κοινό!

"Βρίζοντας το κοινό", λοιπόν και φτύνοντάς το,
πετώντας του στα μούτρα συντριβάνια αίματος,

βοηθάει τον δαιμονικό μπαρμπέρη να τους "καθαρίζει", να τούς ξεπαστρεύει με συνοπτικές διαδικασίες, έχοντας πρώτα δηλώσει λυρικά, ότι αφού ανθρωποφάγα είναι η κοινωνία και όλοι θα φαγωθούν μεταξύ τους, γιατί να μη δώσει σε αυτό το μακάβριο φαγοπότι λίγη φαντασία και νοστιμιά, μετατρέποντας τις πλαδαρές, ή τις σφιχτές (του ηθοποιού! Πάλι καλά, κάπως σώζεται η υπόληψη της ποιότητας του κρέατος των καλλιτεχνών, αν και ούτε αυτοί γλιτώνουν την κιμαδοποίηση!), ή τις παχιές γεμάτες λίπος, ή τις άνοστες, ή τις σιτεμένες, (ο ποιητής δεν θα σφαγιαστεί από την λάμα του κουρέα, , ο μόνος που ουσιαστικά έχει λόγο ύπαρξης, γιατί εν μέσω ενός συρφετού ζωντανών νεκρών, δεν ξέρει καν αν ζει!! Τόσο φευγάτος είναι!! Ο Tim, σαν γνήσιος ποιητής, διασώζει το συνάφι του -μας ),
σάρκες
σε πιτούλες λαχταριστές, γεμάτες μπαχαρικά και πικάντικα υλικά;

Τα Τάρταρα της ανίερης κουζίνας της αξιότιμης κυρίας - μα δεν την αγαπάτε πολύ; - Lovett, δουλεύουν πυρετωδώς, εξυπηρετώντας κάθε γαστριμαργικό γούστο!


Και ο έρωτας;
Τι θέση έχει ο έρωτας σε όλα αυτά;
Α! Ο Tim υποκλίνεται στον έρωτα!
Η μικρή Joanna, αγνή και όμορφη σαν ανοιξιάτικος μίσχος και ο Anthony, τολμηρός και τρελλά ερωτευμένος, παίρνουν μια γεύση από το λουτρό αίματος, μέσα στο οποίο κολυμπάει μακαρίως η κοινωνία τους.


Τα όνειρα της Mrs. Lovett για ένα ηλιόλουστο, γαλήνιο οικογενειακό μέλλον με παράθεση δείπνων σε φίλους, σε ένα όμορφο ειδυλλιακό σπίτι στις ακτές του English Channel, όπου θα ατενίζει την θάλασσα, δίπλα στον (Θεέ μου, κάνε να γίνει!) αγαπημένο της Μίστερ Τι, καίγονται στην κυριολεξία, μαζί με το κατάλευκο πρόσωπο, το τολμηρό μπούστο και τα χρυσά νομίσματα, στον αποτρόπαιο κλίβανο!
Ενώ ο Mr. Todd, με την υπέροχη κατατομή και τα δαιμονικά μάτια, θρηνεί την αγαπημένη του Lucy, που ο ίδιος θυσίασε στον βωμό της εκδίκησης, και η οποία
once upon a time, motivated his whole world with her superb beauty!

Because, Beauty Makes The World Go Round
and Round
and Round
and Round...

Lucy 2008


16 comments:

Pan said...

Καλημέρα αγαπητή Lucy.

Είμαι πολύ κουρασμένος για να διαβάσω τώρα το κείμενό σου.

Ωστόσο, και μόνο από τον τίτλο σου μου κινείς ακόμη περισσότερο την περιέργεια.

Φιλιά!

markos-the-gnostic said...

το είδα. πολυ αίμα. η ουσία της κοινωνίας μας, λες, ε;

"Δημήτριος ο Ταξιδευτής" said...

This comment has been removed by the author.

"Δημήτριος ο Ταξιδευτής" said...

Θεϊκό,.....
και η ανάλυση μου έφερε στο νου την παρακάτω στιχοπλοκή.....

Evening minuetto in a castle by the sea
A jewel more radiant than the moon
Lowered Her mask to me
The sublimest creature the Gods, full of fire
Would marvel at making their Queen
Infusing the air with Her fragrant desire
And my heart reeled with grave poetry....

From grace I fell in love with Her
Scent and feline lure
And jade woodland eyes that ushered in the impurest
"Erotic, laden fantasies amid this warm Autumn night
She lulled me away from the rich masquerade
And together we clung in the bloodletting moonlight"
Pearled luna, what spell didst thou cast on me?
Her icy kiss fervoured my neck
Like whispering waves 'pon Acheron's beach
In a whirl of sweet voices and statues
That phantomed the dying trees
This debauched seductress in black, took me....

In a pale azured dawn like Ligeia reborn
I tore free of my sleep - sepulchre
On the sea misted lawn where stone figures, forlorn
Lamented the spectre of Her
Bewildered and weak, yet with passion replete
I hungered for past overtures
The curse of unrest and her ardent caress
Came much more than my soul could endure....

I, at once endeavoured to see Her again
Stirring from midnight's inertia
Knowing not even her name
On a thin precipice over carnal abyss
I danced like a blind acolyte
Drunk on red wine, her dead lips on mine
Suffused with the perfume of night

For hours I scoured the surrounding grounds
In vain that we might meet
When storm clouds broke, ashened, fatigued
I sought refuge in a cemeterty

Sleep, usher dreams
Taint to nightmares from a sunless nether

Mistress of the dark
I now know what thou art

Screams haunt my sleep
Dragged from nightmares thou hast wed together

Lamia and Lemures
Spawned thee leche
To snare my flesh

Portrait of the Dead Countess

Deep stained pain that I had dreamt
Flaunted demise, life's punishment
Leaving little strength to seal this wretched tomb....

But poised nectar within my stirs
Up feverous desire and morbid purpose to search
Through cobwebbed drapery to where she swoons
Goddess of the graveyard, of the tempest and moon
In flawless fatal beauty her very visage compels
Glimpses of a heaven where ghost companies fell
To mourning the loss of god in blackest velvet
Enrobed in their downfall like a swift silhouette

"Fleeting, enshadowed
Thou art privy to my sin
Secrets dead, wouldst thou inflict
The cruel daylights upon my skin?
Dost thou not want to worship me
With crimson sacrifice
So my cunt may twitch against thy kiss
And weep with new-found life?"

Red roses for the Devil's whore....

Dark angels taste my tears
And whisper haunting requiems
Softly to mine ear
Need-fires have lured abominations here....

Nocturnal pulse
My veins spill forth their waters
Rent by lips I cherish most

Awash on her perfidious shores
Where drowning umbra o'er the stars
Ebon's graves where lovers whore
Like seraphim and Nahemah

"Nahemah"

Pluck out mine eyes, hasten, attest
Blind reason against thee, Enchantress
For I must know, art thou not death?
My heart echoes bloodless and incensed....

Doth temptation prowl night in vulvic revelry
Did not the Queen of Heaven come as Devil to me?
On that fatal Hallow's Eve when we fled company
As the music swept around us in the crisp, fated leaves
UNder horned Diana where her bloodline was sewn
In a graveyard of Angels rent in cool marbled stone
I am grieving the loss of life in sombre velvet
Enrobed in Death's shadow like a swifter silhouette...

από το:
Gothic Romance (Red Roses For The Devils Whores)
το ΜΡ3 εδώ:
http://www.lyricsdomain.com/download-mp3/

καληνύχτα
φιλία

Μιχαήλ Angel said...

Φανταστική ταινία! θα την ξαναδώ 3-4 φορές. Μας έβαλε όλους στη αλεστική μηχανή, αλλά χαλάλι του.Αν κάνει κιμά και τους ποιητές, ποιός τελικά θα μείνει να αφηγηθεί τα έργα και τις ημέρες του Σουίνι? Άπαιχτος ο Τιμ Μπάρτον! Μάκια Λούσυ μου.

lucy of wild flowers said...

Pan,
καλό απόγευμα!
Φιλιά!

lucy of wild flowers said...

@Μάρκο,
όχι ακριβώς το αίμα per se!
Τα όσα οδηγούν σε αυτό...

lucy of wild flowers said...

@Δημήτριε,
τι φανταστικοί στίχοι!

Ευχαριστώ πολύ για το λινκ!
Πολύ ωραίο site, και μάλιστα δίνει το tool των scrolling lyrics!
Αλλά δυστυχώς δεν μπόρεσα να κατεβάσω το κομμάτι, διότι το νάπστερ (το οπόιο δεν ήταν δυνατόν να εγκαταστήσω), λειτουργεί δωρεάν μόνον στις Στέιτς!

Ευχαριστώ πολύ, πάντως και αναμένω και άλλα όμορφα!

Φιλιά!

lucy of wild flowers said...

@Μιχαήλ,

είπαμε, οι ηθοποιοί διασώζονται, ως προς το αισθητικό μέρος!
Σφιχτό και φρέσκο κρεατάκι, έτοιμο προς κατανάλωση!

Οι ποιητές είναι οι μόνοι, που δεν προσφέρονται
ΓΙΑ ΕΥΡΕΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ!
Σοφός ο Tim!!!

Φιλιά!
ΥΓ. Κι εγώ το ξαναβλέπω με 1000!

free_dober_man said...

Η πιο ώριμη και καλύτερη του ταινία.
Η Έλενα Μπόναμ, που είναι η αγάπη μου, ήταν τέλεια! Και φωνάρα!
Φιλιά.

lucy of wild flowers said...

@free μου,

συμφωνώ και επαυξάνω!

Γιαυτό μόλις ανήρτησα τις...φωνάρες!
Καταπληκτική άρθρωση, υπέροχες φωνές, μοναδικός χρωματισμός, λεπτός σαρκασμός και μαγεία μεταδίδουν αυτές οι ερμηνείες, γιατί περισσότερο για ερμηνείες πρόκειται, παρά για τραγούδι!
Δεν χορταίνω να τούς ακούω...

Φιλιά!

stonnon said...

Καταπληκτική ταινία και η κριτική σου πολύ καλή. Φαίνονται οι φιλολογικές σου ενασχολήσεις!
Σε κάτι δεν μου έχεις απαντήσει, γιατί κάπου σε ξέρω.;)

lucy of wild flowers said...

@stonnon,

καλησπέρα!

Ευχαριστώ πάρα πολύ και τα σχόλιά σου και η παρουσία σου, πάντα καλοδεχούμενα εδώ!
Αλλά για όλα τα άλλα υπάρχει το μέιλ!
Φυσικά δεν μπορώ, ούτε θέλω να δώσω εδώ περισσότερες λεπτομέρειες για μένα.
Ας το σεβαστούμε αυτό.
Στην ιδιαίτερη αλληλογραφία μπορούμε να πούμε περισσότερα!
Ευχαριστώ και πάλι.

stonnon said...

Με συγχωρείς Λούσυ αν φάνηκα κάπως αδιάκριτος. θα τα πούμε.
Φιλιά.

lucy of wild flowers said...

Ok, stonnon!
No problem!
:-)

Μιχαήλ Angel said...

Λούσυ πήρα το CD. Είναι υπερβολικά καλό!
Το έχω μάθει όλο! Πότε θα το ξαναδείς? Κι εγώ θέλω. Μάκια.