Thursday, July 6, 2006

Λησμονιά


Δεν ξέχασα τα ματωμένα μάτια σου
Ορμούν μέσα τη λογική μου
και την κατασπαράσσουν
καθώς η νύχτα κλωθογυρίζει
την ανέμη της
και γνέφει σε λινάρι αόρατο
τη μιλιά μου.

Θα σ' αγαπώ
κι ας έκανες να διαβείς
αυτά τα σκαλοπάτια
δέκα αιώνες
κι ας έστερξες να φέρεις
νερό λησμονιάς
αντί για νέκταρ.

Θα σε μισώ
κι ας είπε ο άνεμος
το μυστικό σου σε βαθύ μωβ
θα σε κρατώ
όσο μπορώ

κι άλλο

και ακόμα

και θα σού διώχνω
τις μορφές που σε κοιμίζουν
σε πεδιάδες της οργής
και σε ρουμάνια
απάτητα

Θα σε κρατώ

2006 © Lucy

8 comments:

markos-the-gnostic said...

τα δικά μου μυστικά είναι σε μωβ-μπλε

Serenity said...

Πολύ δυνατό!
Μας αρέσει, μας αρέσει!

par-i-saktos said...

οταν γραφεις ενα ποιημα ποσο αυτοβιογραφικο ειναι; ειναι καθε στιχος που γραφεις μια προσωπικη ιστορια ή εισαι ικανη να διαισθανεσαι καταστασεις που δεν εχεις βιωσει και να τις κανεις στιχους;

δεν ξερω τι με επιασε και κανω αυτες τις ερωτησεις...αν τις νιωθεις πολυ προσωπικες μην απαντας σε καμια :)

par-i-saktos said...

που εισαι εσυ ρε; το προηγουμενο σχολιο που εστειλα το ειδες;

vorias said...

...Θα σε μισώ
κι ας είπε ο άνεμος...

Κανένας δεν ακούει τον άνεμο,
δεν τον υπολογίζει
κι ο άνεμος περνάει,
αγγίζει το κορμί
ξεχνάει τα μυστικά του απλωμένα
κι ούτε κάποιο φιλί
να τα μαζέψει...

Κανένας δεν ακούει τον άνεμο.

lady Lilith said...

Γεμάτο εξαιρετικές εικόνες...
Σε φιλώ

Loreley-lucyluce said...

Καλό απόγευμα σε όλους!

Μετά απο ένα υπέροχο ταξίδι σε Ευρώπη (ααχχχ!!) (φωτό ωσονούπω),
και πριν ξαναφύγω,
ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια
και σάς στέλνω την αγάπη μου!

:-)))))

Loreley-lucyluce said...

@markos,
τα δικά μου και μετά την επιστροφή μου από το ταξίδι, είναι καταπράσινα και gothic!
Φιλιά.

@serenity,
καλή μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!
Γλυκύτατη, όπως πάντα!
Φιλιά.

@par-i-saktos,
τι κάνουμε καλέ μου?
Πολύ ωραίες οι ερωτήσεις σου!
Αυτοβιογραφικό, χμμμ,
θα πω ότι είναι ό,τι νοιώθω και ζω πάρα πολύ αυτά που νοιώθω, δεν τα προσπερνάω.
Ναι, τελικά θα τα έλεγα αυτοβιογραφικά!
Φιλιά πολλά!

Υ.Γ. Ήμουν λίγο εκτός των τειχών
σε κάστρα και μεσαιωνικές πολέις!
LOL

@vorias,
"...κι ούτε κάποιο φιλί να τα μαζέψει.."
Τα φιλιά να μην τα πάρει το κύμα,
να γίνουν σταγόνες δροσιάς
για το κατάκοπο κορμί σου...

Υπέροχο το ποίημα/σχόλιό σου,
σ' ευχαριστώ πολύ,
καθώς και για το link!
Φιλιά!

@lady lilith,
καλή μου,
σ' ευχαριστώ πολύ!
Φιλιά!

:-)))))