Σε νιώθω σαν μια άγρια χαρακιά
να μού ματώνει τους κερατοειδείς
Το να προσπαθώ να αποφύγω τη σύγκρουση
μαζί σου
είναι τόσο ουτοπικό
σαν να θέλω να περιδιαβώ το σύμπαν
γυμνή
Aφουγκράζομαι και τον παραμικρό ψίθυρο
της ψυχής σου
όλα σου τα αναστενάγματα
και τις ενδότερες ραγισματιές σου
που τρίζουν μέσα μου
σαν μπουμπούκια της άνοιξης
που αρχίζουν να ανασαίνουν
στη βροχή
Lucy 2007
(στο mini player:
Archive - Lights)
να μού ματώνει τους κερατοειδείς
Το να προσπαθώ να αποφύγω τη σύγκρουση
μαζί σου
είναι τόσο ουτοπικό
σαν να θέλω να περιδιαβώ το σύμπαν
γυμνή
Aφουγκράζομαι και τον παραμικρό ψίθυρο
της ψυχής σου
όλα σου τα αναστενάγματα
και τις ενδότερες ραγισματιές σου
που τρίζουν μέσα μου
σαν μπουμπούκια της άνοιξης
που αρχίζουν να ανασαίνουν
στη βροχή
Lucy 2007
(στο mini player:
Archive - Lights)
5 comments:
to provlima einai oti oi keratoideis den matwnoun kai etsi mesa apo mia epagelmatiki paradoxi alla kai diastrofi den diavasa parakatw
kisses dimitris
Yπέροχο και πολύ δυνατό !
Καλημέρα !
Καλό σας απόγευμα!
@Δημήτριε,
πόνεσαν οι κερατοειδείς σου, φαίνεται!
:-))
@estrella,
σ' ευχαριστώ πολύ!
Χαίρομαι, που σού άρεσε!
Φιλιά!
:-))
Πριν μπω πήρα μια βαθιά αναπνοή. Ήξερα ή νόμιζα ότι ήξερα περίπου τι θα συναντήσω.
Κείμενο + κομματάρα = ο πάνας στο πάτωμα.
Καλησπέρα, pan μου!
χαμογελώ λίγο που σού προκάλεσε αναστάτωση - όμορφη θεωρώ - το ποστ.
Δυστυχώς το σχόλιό σου με βρίσκει σε πολύ άσχημη ψυχολογία και σε λίγο θα ανεβάσω ποστ αφιερωμένο σε αγαπημένο άνθρωπο, που...
Post a Comment