Tuesday, June 12, 2007

Ενδότερο


Σε νιώθω σαν μια άγρια χαρακιά
να μού ματώνει τους κερατοειδείς
Το να προσπαθώ να αποφύγω τη σύγκρουση
μαζί σου
είναι τόσο ουτοπικό
σαν να θέλω να περιδιαβώ το σύμπαν
γυμνή
Aφουγκράζομαι και τον παραμικρό ψίθυρο
της ψυχής σου
όλα σου τα αναστενάγματα
και τις ενδότερες ραγισματιές σου
που τρίζουν μέσα μου
σαν μπουμπούκια της άνοιξης
που αρχίζουν να ανασαίνουν
στη βροχή


Lucy 2007

(στο mini player:
Archive - Lights)

5 comments:

"Δημήτριος ο Ταξιδευτής" said...

to provlima einai oti oi keratoideis den matwnoun kai etsi mesa apo mia epagelmatiki paradoxi alla kai diastrofi den diavasa parakatw
kisses dimitris

Estrella_ said...

Yπέροχο και πολύ δυνατό !
Καλημέρα !

lucy of wild flowers said...

Καλό σας απόγευμα!

@Δημήτριε,

πόνεσαν οι κερατοειδείς σου, φαίνεται!
:-))


@estrella,
σ' ευχαριστώ πολύ!
Χαίρομαι, που σού άρεσε!
Φιλιά!
:-))

Pan said...

Πριν μπω πήρα μια βαθιά αναπνοή. Ήξερα ή νόμιζα ότι ήξερα περίπου τι θα συναντήσω.

Κείμενο + κομματάρα = ο πάνας στο πάτωμα.

lucy of wild flowers said...

Καλησπέρα, pan μου!

χαμογελώ λίγο που σού προκάλεσε αναστάτωση - όμορφη θεωρώ - το ποστ.

Δυστυχώς το σχόλιό σου με βρίσκει σε πολύ άσχημη ψυχολογία και σε λίγο θα ανεβάσω ποστ αφιερωμένο σε αγαπημένο άνθρωπο, που...