Thursday, August 9, 2007

Δημήτρης Χορν

( Όλον τον Αύγουστο, στο blog θα ακούγονται κομμάτια,
που έχει ερμηνεύσει μοναδικά
ο Δημήτρης Χορν,

καθώς και κομμάτια από την
"Οδό Ονείρων"

του Μάνου Χατζιδάκι )





Ο Πολυαγαπημένος.....



Στο mini player ακούγεται το κομμάτι

Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ

από την

ΟΔΟ ΟΝΕΙΡΩΝ

του Μάνου Χατζιδάκι

που ερμηνεύει μοναδικά

ο

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ

24 comments:

Jean - Lyc said...

Για τον «Τάκη» κυκλοφορούν πολλά υπέροχα ανέκδοτα στο θεατρόκοσμο. Σου αφήνω ένα:

Ετοιμαζόταν λοιπόν ένα νέο θεατρικό (δυστυχώς δε θυμάμαι ποιο). Πυρετώδεις οι πρόβες. Κάθε τόσο έμπαινε το παιδί από το διπλανό καφενείο με τους καφέδες για τους ηθοποιούς. Καθόταν, χάζευε λίγο την παράσταση και μετά έφυεγε.

Μια μέρα, πρόβα, μπαίνει το παιδί, βγαίνει. Ο Χορν σταματάει αμέσως την πρόβα.

-Κάτι δεν πάει καλά! Κάτι κάνουμε λάθος! λέει στους υπόλοιπους.
-Γιατί το λες αυτό; τον ρωτάνε.
-Το παιδί σήμερα έφυγε αμέσως χωρίς να κάτσει να μας δει.

ΠΡΕΖΑ TV said...

Αξεπεραστη μορφη του Ελληνικου θεατρου και του Κινηματογραφου.
Μπραβο για το αφιερωμα!

Μικρός Πρίγκιπας said...

Ότι και να πεις είναι λίγο για τον Δημήτρη Χορν...........

lucy of wild flowers said...

@jean - luc,

χαρακτηριστικό του πόσο "την έψαχνε" και πόσο μετρούσε γι'αυτόν η γνώμη του κοινού!
Έτσι το ερμήνευσα!
Πολύ ωραίο, αν έχεις κι άλλο, θα ήθελα να το "ακούσω"!

Ευχαριστώ!

lucy of wild flowers said...

@Νίκο,

αξεπέραστος, και υπέροχος και τι φωνή!

Ευχαριστώ πολύ!

lucy of wild flowers said...

@Μικρέ Πρίγκιπα,

δυστυχώς το ελληνικό διαδίκτυο είναι πολύ φτωχό για τους μεγάλους μας ηθοποιούς!
Μόλις και μετά δυσκολίας βρίσκεις φωτογραφίες τους ή άλλα στοιχεία...

Ευχαριστώ για την επίσκεψη!

lucy of wild flowers said...

Να σημειώσω, ότι ο πατέρας μου έχει δει τον Χορν στο θέατρο, στο "Ημερολόγιο ενός Τρελού" και στο "Σλουθ"
και ακόμα δεν ξεχνάει
τις φανταστικές ερμηνείες του.

Καλή σας νύχτα.

:-)

Jean - Lyc said...

Έχω άλλο ένα. Αύριο :)

Για την ώρα, θα καυχηθώ πως τον έχω δει κι εγώ το Χορν επί σκηνής, να διηγείται τον Πέτρο και το Λύκο, στο Μέγαρο Μουσικής.

lucy of wild flowers said...

Δυστυχώς, το έχασα αυτό!

Κι εγώ τον έχω δει στο θέατρο, αλλά ο πατέρας δεν θυμάται να μού πει σε ποιά παράσταση, ούτε εγώ θυμάμαι, φυσικά!

Εκείνο που θυμάμαι, πολύ καλά, εκτός από τις πανέμορφες ερμηνείες του στις ταινίες, και ειδικά στο ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ,
ήταν, ότι είχε πει κάποτε, ότι "ζηλεύει" τον Κιμούλη.
Κι όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε για ποιόν λόγο, απάντησε "για την Μαρία Δαμανάκη!"
Ο Κιμούλης ήταν παντρεμένος με την Δαμανάκη, τότε, όπως και ο Δανίκας, πρωτύτερα!

Θα περιμένω το ανέκδοτο!

:-)

Lianne said...

Χαρακτηριστική φωνή, και τί τραγούδι.

lucy of wild flowers said...

@Lianne,

καλημέρα!

και η φωνή και το τραγούδι, αξέχαστα!

:-)

Jean - Lyc said...

Ας τηρήσω λοιπόν την υπόσχεσή μου.

Εισαγωγή: στην ηθοποιία, χονδρικά, υπάρχουν δυο προσεγγίσεις των ρόλων. Υπάρχει η «τεχνική» προσέγγιση, όπου παίρνεις ένα χαρακτήρα και αρχίζεις να τον μιμείσαι, ξεκινώντας από τα βασικά χαρακτηριστικά και καταλήγοντας στις λεπτομέρειες (κινησιολογία, ομιλία κλπ.) και υπάρχει και η άλλη προσέγγιση, όπου «γίνεσαι» ο χαρακτήρας που υποδύεσαι και βιώνεις το ρόλο. Οι προσεγγίσεις αυτές προεκτείνονται και στους σκηνοθέτες: υπάρχουν σκηνοθέτες που δίνουν ακριβείς οδηγίες στους ηθοποιούς, υπάρχουν άλλοι σκηνοθέτες που απλώς συζητούν το έργο και συντονίζουν το αποτέλεσμα.

Χονδρικά τα παραπάνω.

Ο Χορν ήταν σαφώς της «βιωματικής» σχολής. Σε μια παράσταση όμως, του έτυχε ένας σκηνοθέτης της «τεχνικής» σχολής.

Του δίνει λοιπόν οδηγίες: «σε αυτή τη σκηνή, θα μπεις, θα κάνεις τρία βήματα και θα πας να σταθείς τρία δάχτυλα δίπλα από τον καναπέ». «Εντάξει» του απαντά ο Χορν.

Κάνουν πρόβα λοιπόν τη σκηνή αυτή, μπαίνει ο Χορν, μετράει τα βήματά του και πριν το τελευταίο βήμα, κοντοστέκεται. Βάζει το χέρι του στον καναπέ και κάνει το τελευταίο βήμα.

«Τι κάνεις εκεί;» τον ρωτά ο σκηνοθέτης.
«Μετράω την απόσταση από τον καναπε!» του απαντά ο Χορν.

...

Antoine said...

Μπράβο, μπράβο, μπράβο!

Κάνε μια προσπάθεια να μεταδώσεις τα φιλόμουσα αισθήματά σου και στους υπόλοιπους οπαδούς σου.

Είμαι ανανεωμένος και τελικά έλυσα τα προβλήματά μου με τα φροντιστήρια κ.α. Τη Σαπφώ μου την είδες; Είμαι πολύ περήφανος γι' αυτήν. Νομίζω πως είναι η καλύτερη δουλειά μου...

Αν δεν πλήττεις, στείλε μου κάτι. Οτιδήποτε σου αρέσει, έτσι για να λέω ότι έχω μία φίλη από μακριά που με σκέφτεται πού και πού...

balabala bambaluna ( pink, of course ) said...

πολυ ωραια ιδεα!! και καταπληκτικη η φωτογραφια επανω. φιλια, balabala bambaluna

ο δείμος του πολίτη said...

Και η φιλμογραφία συνεχίζεται. Πράγματι πρόκειται για εκπληκτικό ηθοποιό. Η φωτογραφία, από τη δική του εκδοχή του Φάουστους, αποτελεί ένα μνημείο μιας εκπληκτικής ταινίας. Χωρίς να ξεχνάμε το σ' αγαπώ στην κάλπικη λύρα.

confused said...

Από τα καλύτερα "σάουντρακ" που θα μπορούσες να βάλεις :))
Εκπληκτικός και δυστυχώς τον έχω δει μόνο σε ταινίες.

Ilias Dimopoulos said...

Είναι ανακουφιστικό αίσθημα να μπορείς εδώ μέσα, που και που τουλάχιστον, να "αποτείνεσαι" σε κάποιους που ξέρεις πως θα φέρουν εις πέρας μιαν "αποστολή".
Όπως καλή ώρα κάνεις εσύ τώρα με τον Χορν.

Υ.Γ. Τα κιτρινοπράσινα γραμματάκια σου εκεί δεξιά, κάντα και λίγο πιο συγκεκριμένα για να μπορούμε και μεις να ρίξουμε κανά (ιπποτικό) βέλος.

lucy of wild flowers said...

Aγαπημένοι φίλοι,

Σάς στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά και μια γλυκιά καληνύχτα,
μαζί με τις ευχαριστίες μου για τα σχόλιά σας!

Είμαι εξουθενωμένη απόψε,
αύριο θα απαντήσω σε κάθε ένα ξεχωριστά!

Πολλά φιλιά!

Να είστε καλά!

lucy of wild flowers said...

@jean - luc,

φοβερό το στιγμιότυπο!
Ο Χορν πρέπει να είχε και απίθανη αίσθηση του χιούμορ!
Σαν να τον βλέπει κανείς και να τον απολαμβάνει!

Να σημειώσω, ότι η περίφημη σχολή των actors studio, στην οποία φοίτησαν σπουδαίοι ηθοποιοί, και η οποία βάσιζε την τεχνική της στην ρώσικη σχολή Στανισλάβσκι, αυτό ακριβώς δίδασκαν.
Την βιωματική ερμηνεία!
Μεγάλοι ηθοποιοί, από Μάρλον Μπράντο, Αλ Πατσίνο και μέχρι τον σχετικά φρέσκο και αγαπημένο μου ηθοποιό, Κρίστιαν Μπέιλ, ακολουθούν αυτήν ακριβώς τη μέθοδο, της βιωματικής ερμηνείας...

lucy of wild flowers said...

@Antoine μου,

αυτήν την εποχή με τραβούν οι θάλασσες και οι παραλίες, έχω δε αποκτήσει αστακουδένιο χρώμα!

LOL

Αλλά, να είσαι σίγουρος, έχεις μια φίλη εδώ, που θα σού στείλει ένα μουσικό κομμάτι του Μ. Χατζιδάκι να το βάλεις στην Χουακίνα σου, αν θέλεις!

Φιλιά!

lucy of wild flowers said...

@balabala bambaluna (pink, of course)

καλή μου, είσαι γλύκύτατη!
Ευχαριστώ πολύ!

Φιλιά!

lucy of wild flowers said...

@Δείμο μου,

χαίρομαι, που εντοπίζεις αυτά τα υπέροχα, ξεχωριστά "μυστικά"!

Το Σ' Αγαπώ, του Χορν!
Α! Το σ' αγαπώ του...

Κι εκείνη η σκηνή με την μοιραία γυναίκα στο πλοίο, στο Μια ζωή την έχουμε...
Ανεπανάληπτος!

lucy of wild flowers said...

@Θάλασσά μου,

καλώς σε ξαναβλέπω από τα μέρη μου...

Δεν ευτυχήσαμε εμείς σε κάποια μεγάλα, δυστυχώς...

Φιλιά!

lucy of wild flowers said...

@Ηλία μου,

όχι, μακριά από βέλη, έστω και ιπποτικά!
Μην τραυματίσουμε άθελά μας κανέναν άνθρωπο!
Μία γενική παραίνεση είναι, αλλά όταν είμαι στις γενναιοδωρίες μου, λέω "Δεν βαριέσαι, δεν πειράζει!"
Αναφέρομαι βέβαια σε κάποιους που δεν είναι original!

Καμία σχέση με αγαπημένους ανθρώπους, που σχολιάζουν εδώ, και που κι εγώ σχολιάζω στα blogs σας!

Όπως πάντα, σ' ευχαριστώ γαι τη
θερμή διάθεση, προσφιλή μου κινηματογραφόφιλε!


ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

Να περάσετε έναν υπέροχο Δεκαπενταύγουστο!
Να είστε καλά!
Σάς φιλώ!