Friday, December 7, 2007

Holding Back...








"Holding Back The Years..."

Back then,
when we were tiny and innocent

Back then,
when the sky
was a beautiful shelter

and our back garden
was a great adventure

back then,
when our eyes mirrored
The Miracle of Life...


"I'll keep holding ON..."


Στα ηχεία μας σήμερα:
Holding back The Years
by Simply Red
και
One
by U2



10 comments:

Antoine said...

Ανυπομονώ να έρθουν τα Χριστούγεννα! Βέβαια, μας έχουν φορτώσει με τόσα πράγματα για τις διακοπές, ωστόσο δεν παύουν να είναι Χριστούγεννα!

Βλέπω το βιολί σου και σκέφτηκα να δείξω και το δικό μου, αλλά δε θέλω να παρουσιάζω προσωπικά αντικείμενα, γιατί δεν είναι προσωπικό το blog. Στα αλήθεια ξέρεις να παίζεις; Εμένα, δυστυχώς, οι σπουδές μου σταμάτησαν στην πενταετία.

Πώς νιώθεις εσύ; Αρχίζει να σ επηρεάζει το Πνεύμα των Χριστουγέννων; όταν πλησιάζει ο καιρός, θα σου αφηγηθώ τη συγκλονιστικότερη προσωπική εμπειρία Χριστουγέννων...

Μιχαήλ Angel said...

Νοσταλγία για τα χρόνια της αθωότητας μας? Τέτοιες μέρες βγαίνει το παιδί που όλοι κρύβουμε μέσα μας.
Νομίζω ότι είναι μια καλή ευκαιρία να φρεσκάρουμε τη ματιά μας στον κόσμο.
Πολύ όμορφο τραγούδι, νοσταλγικό! Μάκια

lucy of wild flowers said...

@Antoine,

καλησπέρα!
Θα ξεκουραστείς, σίγουρα! Τα μαθήματα μπορούν να περιμένουν λίγες μέρες!
:-)
Ναι, παίζω βιολί, και όπως έγραψα στο σχετικό ποστ, το αγαπώ πάρα πολύ!
Με εκφράζει! Δεν βλέπω κάτι κακό, στο να ανεβάσεις κάτι προσωπικό σου, αφού το blog ανήκει σε όλους σας!

Νιώθω αρκετά όμορφα.
Η πόλη είναι πιο λαμπερή και στολισμένη, αν και τα γιορτινά πνεύματα δεν με επηρεάζουν αν δεν έχω κάτι προσωπικό για να χαίρομαι!
Συγκλονιστική,ε;
Ανυπομονώ να την μάθω!
Φιλιά!

lucy of wild flowers said...

@Μιχαήλ μου,

καλησπέρα!
Επιστροφή στα χρόνια της αθωότητας!
Πολύ όμορφο!
Και, ναι!
Έτσι ακριβώς!
Να ξαναβρούμε εκείνο το κάτι μέσα μας, που μάς κρατάει για πάντα, αθώους στην ψυχή!
Φιλιά!

:-)

free_dober_man said...

Μας έφερες τα χιόνια και τα παιδικά χαμόγελα! Bless you dear! :)

Μιχαήλ Angel said...

Λούσυ, φοβάμαι ότι έχω αφήσει πίσω μου τα χρόνια της αθωότητας, ίσως και για πάντα.
Το παιδί που κρύβω μέσα μου είναι λίγο σκανταλιάρικο και σίγουρα αρκετά υποψιασμένο. Αλλά την καρδιά μου, τη ψυχή μου προσπαθώ να την κρατάω όσο πιο καθαρή γίνεται.
Τη δική σου?
Μάκια πολλά!

lucy of wild flowers said...

@free μου,

αν και δεν είμαι φίλη του χιονιού,
μια φορά το χρόνο το αποζητώ, κάτι σαν κάθαρση του μυαλού και της ψυχής...όπως λέει και ο Μιχαήλ!

Bless u2!

Φιλιάααα!

lucy of wild flowers said...

@Μιχαήλ μου,

κι εγώ το προσπαθώ! Πολύ! Δεν ξέρω αν τα καταφέρνω!
Πάντως τέτοιες μέρες, λες και είμαι "κουρδισμένη", παλιμπαιδίζω ασυστόλως!
Αγοράζω παιδικά βιβλία και πολλά χρυοσκόκκινα και ασημογάλαζα πραγματάκια, στολίδια και ό,τι άλλο φανταστείς!
Οπότε και το δικό μου "παιδί" είναι πολύ σκανταλιάρικο, θα έλεγα!

Kisses!

:-))

"Δημήτριος ο Ταξιδευτής" said...

panta pisteva oti oi giortes tou dekevri ine mia pagosmia anagi gia xekourasi kai anemelia....
euxomai na tiw perasete opws eseis xerete kalitera kai euxomai eirini kai igia!!

lucy of wild flowers said...

@Δημήτριε,

εύχομαι και σε σένα χαρά,ξεκούραση, χαλάρωση και αληθινή ανεμελιά!
Έχεις δίκιο!
Την έχουμε τόση ανάγκη!

Θα ήταν υπέροχο, με ένα κλικ, να σβήναμε, έστω και για λίγο, όλα όσα μάς ταλανίζουν τον υπόλοιπο καιρό, σε αυτήν την "δύσκολη" χώρα, που μάς έλαχε να γεννηθούμε!

Kisses!