Sunday, November 1, 2009

(My) Avatar(s)



Αναμένοντας με αγωνία την πολλά υποσχόμενη ταινία "Avatar"  
του James Cameron,
και διαβάζοντας τα στατιστικά στοιχεία, για το πόσο ραγδαία εξαπλώνεται η διαδικτύωση των ανθρώπων στον πλανήτη, σκέπτομαι πόσοι από εμάς, παράλληλα με την "πραγματική πραγματικότητα", ζούμε και σε μια άλλη, εικονική πραγματικότητα!

Μα, ναι! Είμαστε ισορροπημένοι, κοινωνικοί, έχουμε τις δραστηριότητές μας, τις επαγγελματικές μας υποχρεώσεις, τις σπουδές και όλα αυτά τα πολύ αληθινά.
Αλλά, παράλληλα έχουμε δημιουργήσει και τα δικά μας avatars. Και τα βρίσκουμε διασκεδαστικά, ενίοτε και χαριτωμένα.
Τα ντύνουμε, τα φροντίζουμε, τούς αλλάζουμε ρούχα και χρώμα μαλλιών, ενίοτε μάς ζητούν τα τα ταΐσουμε κιόλας! 
Προσωπικά, δεν γνωρίζω κανένα στον κύκλο μου- και είναι αρκετά μεγάλος!- που να έχει παραλείψει αυτό το "ύψιστο καθήκον", να δημιουργήσει δηλαδή το δικό του avatar!
Τι μάς εξωθεί να φτιάχνουμε αυτά τα συμπαθητικά "mini me" και να τα κινούμε κατά τις επιταγές του application?

Θα εξομολογηθώ κάτι: Όταν ήμουν μικρή, κάπου στα 10-12, η πιο σφοδρή επιθυμία μου ήταν να έχω ένα κουκλόσπιτο με μικροσκοπικά ανθρωπάκια, ζωντανά, και να παρακολουθώ κάθε τους δραστηριότητα! Mα κάθε!
Αρκετά spooky, ε;
Μεγαλώνοντας, άρχισα να "παίζω", με την καλή έννοια, με πραγματικούς ανθρώπους, φλερτ, έρωτες, αγάπες, χωρισμοί...
Τι να το κάνεις, όμως;
Εμφανίζονται, ξαφνικά, τα applications (εφαρμογές ή online παιχνίδια), για να σε μετατρέψουν σε ηδονοβλεψία του εαυτού σου!
Μήπως, όμως, αυτή είναι η λέξη κλειδί, στην οποίαν βασίζεται η τρομακτική επιτυχία
των apps και η κατακλυσμιαία δημιουργία εικονικών λιλιπούτειων, δηλαδή, avatars;
Μήπως τρελαινόμαστε να βλέπουμε τον εαυτό μας από ψηλά και να τον κατευθύνουμε εμείς και μόνον εμείς, σε μια κοινωνία, όπου τα πάντα είναι προδιαγεγραμμένα για μάς από άλλους;
Μπα! Κι αυτή μια ψευδαίσθηση είναι, τελικά.
Τα applications είναι κι αυτά προγραμματισμένα! 
Τα avatars έχουν συγκεκριμένες δυνατότητες.
Είτε στην πραγματική, είτε στην εικονική ζωή, λοιπόν, η υπέρβαση είναι δύσκολη έως ακατόρθωτη.
Μένει σε μάς να επιλέξουμε ποιες υπερβάσεις θέλουμε να κάνουμε.


Κάτια Α. 2009


My Avatars



 

and the real me

 

No comments: