Tuesday, July 4, 2006

Ασάλευτοι Βυθοί


Υπνοβατείς ανάμεσα
σε νεκρά κύτταρα
φυτρωμένα στην τύχη
χωρίς αιτία
για την παράλογη υπόστασή τους.
Διονυσιακά σαρκοβόρα φυτά
σε ασάλευτους βυθούς
που κομματιάζονται
μεθοδικά στα σκοτάδια

2005 © Lucy


Now playing
Turn your lights down
by BOB
and
Lauryn Hill

12 comments:

Stormrider said...

κι εγώ που νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος απαισιόδοξος αυτό το καιρό...

Loreley-lucyluce said...

Καλησπέρα!
Δεν είσαι μόνος σου, όπως βλέπεις!
Καλά οι διακοπές?
:-)

Stormrider said...

προσπαθούμε!
τον αύγουστο θα παω τελικά Σκωτία ταξιδάκι :)

markos-the-gnostic said...

τα διονυσιακά όντα πάντα κομματιάζονται κι έτσι εμείς μπορούμε να γεννιόμαστε και να αναπνέουμε

Loreley-lucyluce said...

@stormrider,
καλές διακοπές!
Νάταν όλη η ζωή μας διακοπές,ε;
Ωραία η Σκωτία!

Κι εγώ ετοιμάζω ταξιδάκι αργότερα.
Λεπτομέρειες και φωτό
στον γυρισμό!
:-)

Loreley-lucyluce said...

@markos,
καλησπέρα.
Μέσα μας υπάρχουν και τα διονυσιακά όντα
και τα αγγελικά.

Κατά βούληση είμαστε πότε τα μεν, πότε τα δε...
Θάταν ανιαρό το αντίθετο!
:-)

dr.Uqbar said...

Μικρο, διονυσιακο και περιεκτικο..οπως και το προηγουμενο.
Τις καλησπερες μου...

Loreley-lucyluce said...

@dr. καλησπέρες επίσης!

Διονυσιακό, ναι!

:-)

lady Lilith said...

Ο βαθύτερος άνθρωπος αποστρέφεται τον ήλιο /
- το θλιβερό αεροπλάνο του φωτός- και εισέρχεται /
στην κοίμηση του κατασκότεινου ουρανού /
μ΄ ένα βουνό λουλούδια στο στήθος του: /
τις ένδον εξελίξεις.

[Καρούζος, Ηλιοφοβία]

Σου το αφιερώνω...

Loreley-lucyluce said...

@lady lilith,
καλώς ήλθες!

Σ' ευχαριστώ,
είναι πολύ όμορφο.
Αυτό το βουνό από λουλούδια
στο στήθος
είναι που μάς βαραίνει ανυπόφορα.
Ή μήπως μάς λυτρώνει κιόλας;
:-)

lady Lilith said...

Καλώς σε βρίσκω!
Προφητεύω σχέση εξάρτησης με το μπλογκ σου…

Όσο για το βουνό από λουλούδια…νομίζω μας βαραίνει και μας λυτρώνει παράλληλα… Όπως το λες!

Σε φιλώ

Loreley-lucyluce said...

@lady lilith,
σ' ευχαριστώ πολύ καλή μου!

Να είσαι καλά!
Ανταποδίδω τα φιλιά.
:-)