Sunday, March 2, 2008

The Razor's Edge

Πίνακες
του
Luca Signorelli
γνωστού και ως
Luca da Cortona
(born 1445/50, Cortona, Republic of Florence
died Oct. 16, 1523, Cortona )

Στα ηχεία μας σήμερα:
Cocteau Twins
Lorelei
and
Pandora

Πίνακες
The Elect
Mose's Testament and Death
and
The Damned


Σφύρα και άκμων
Λεπίδα κοφτερή
Ξυράφια αναφύονται
στην αντίπερα όχθη

Όταν σιγεί η νύχτα
οι χτύποι και οι κρότοι
ανατριχιαστικά ρυθμικοί
γεμίζουν τους υποθαλάμους
των αδηφάγων εγκεφάλων

Ξετυλίγονται
~περιελισσόμενες~
υπόγειες σήραγγες
έρπουν ρευστά πλάσματα
εκτρωματικά
διορθώνοντας
το αιώνιο κρίμα
καταπίνοντας
τα Κρόνεια μέλη

Στην όχθη των μελλούμενων
το δρέπανο της Μνημοσύνης
θερίζει τους πρώιμους καρπούς
των διαμελισμένων κρανίων
ενώ οι διασκορπισμένοι εγκέφαλοι
συνεχίζουν
διερωτώμενοι:

Νομίζω ότι έχω κάτι να κάνω απόψε,
αλλά τι...;

Lucy 2008







7 comments:

free_dober_man said...

Εξαιρετικό! Και τα δίδυμα του Κοκτώ υπέροχα. Τι γλυκείς ήχοι μις Λορελάι!
Σε φιλώ καλό μου.

markos-the-gnostic said...

παρουσιάζει με τόση ενάργεια τους καταδικασμένους που μάλλον θεωρεί και τον εαυτό του έναν απ αυτούς

lucy of wild flowers said...

Free μου,
καλησπέρα!

Ευχαριστώ πολύ!
Η γλυκύτητα της μουσικής εξισορροπεί κάπως την αιχμηρότητα των υπολοίπων.
Φιλιά πολλά!

lucy of wild flowers said...

Μάρκο μου,
καλησπέρα!

Δεν είναι συγκλονιστική η αίσθηση της κατάρας/καταδίκης;
Όλα αυτά τα κορμιά μέσα στο άλγος...
Και το πνεύμα τους διάχυτο στην ατμόσφαιρα, να αγωνιά...

stonnon said...

Κάτι έχω να κάνω απόψε, αλλά τι;
Η αμνησία ενός αφασικού έθνους.
Πολύ έντονη η αίσθηση αυτή Λούσυ.
Στάθης Νονάκης

lucy of wild flowers said...

Καλησπέρα, Στάθη!
Συλλογική αμνησία!
Έτσι ακριβώς!

Μιχαήλ Angel said...

Μου άρεσε πάρα πολύ το ποιημα σου. Σκληρό και άγριο. Ούτε ένα χάδι? Μόνο
βαθιές κοψιές?
Μάκια