Monday, October 23, 2006

Μη

ΜΗ
Μη παίρνεις τις νότες σου
Μη παίρνεις τους ήχους σου
Μη παίρνεις τη μουσική σου μακριά μου
Μη σιγείς
Με τη μουσική σου αναπνέω
Με τους ήχους σου ζω
Με τις νότες σου λούζομαι και εξαγνίζομαι
Μη
Μη μού στερείς τη λαλιά σου
Μη μού αφαιρείς τις υφέσεις σου και τις διέσεις σου

Άνοιξε τα δάχτυλά σου κι άσε τις να κυλήσουν
Σαν λάβα να βρούν το στόχο
Να τον κάψουν και να τον αφανίσουν
Να αναπηδήσει νέα πηγή
Να φυτρώσει καινούργιο χορτάρι

Άσε τα κλειδοκύμβαλα και τα σαντούρια σου να παίξουν
ΞΑΝΑ

Χωρίς αυτά δεν αναπνέω
Χωρίς αυτά σχεδόν
Δεν ΖΩ!


JSBach - Passacaglia BWV 582/1 - Karl Richter - Organ

2 comments:

ΠΡΕΖΑ TV said...

Μη φοβασαι να ζεις τη ζωη σου στα ακρα!!!
Αξιζει το κοπο!!!
Με μετρο παντα!!!

Loreley-lucyluce said...

Καλημέρα, Νίκο!

Δεν φοβάμαι, τη ζω,
αλλά όχι στα άκρα!
Εκεί έχω ένα κράτημα, εγγενές θα έλεγα!
Βέβαια το μέτρο δεν συνάδει με τα άκρα!
Θα έλεγα ότι είμαι μάλλον του μέτρου

Μια όμορφη μέρα σου εύχομαι!