ΜΗ
Μη παίρνεις τις νότες σου
Μη παίρνεις τους ήχους σου
Μη παίρνεις τη μουσική σου μακριά μου
Μη σιγείς
Με τη μουσική σου αναπνέω
Με τους ήχους σου ζω
Με τις νότες σου λούζομαι και εξαγνίζομαι
Μη
Μη μού στερείς τη λαλιά σου
Μη μού αφαιρείς τις υφέσεις σου και τις διέσεις σου
Άνοιξε τα δάχτυλά σου κι άσε τις να κυλήσουν
Σαν λάβα να βρούν το στόχο
Να τον κάψουν και να τον αφανίσουν
Να αναπηδήσει νέα πηγή
Να φυτρώσει καινούργιο χορτάρι
Άσε τα κλειδοκύμβαλα και τα σαντούρια σου να παίξουν
ΞΑΝΑ
Χωρίς αυτά δεν αναπνέω
Χωρίς αυτά σχεδόν
Δεν ΖΩ!
JSBach - Passacaglia BWV 582/1 - Karl Richter - Organ
2 comments:
Μη φοβασαι να ζεις τη ζωη σου στα ακρα!!!
Αξιζει το κοπο!!!
Με μετρο παντα!!!
Καλημέρα, Νίκο!
Δεν φοβάμαι, τη ζω,
αλλά όχι στα άκρα!
Εκεί έχω ένα κράτημα, εγγενές θα έλεγα!
Βέβαια το μέτρο δεν συνάδει με τα άκρα!
Θα έλεγα ότι είμαι μάλλον του μέτρου
Μια όμορφη μέρα σου εύχομαι!
Post a Comment