Νεκρή Μοιχαλίς

Ασθματικός θάνατος
σε λευκό καναβάτσο

Ρέει η δύναμη της μορφής σου
Μελίρρυτοι ποταμοί ηδονής

Αγγίζεις τον ουρανό με νότες
με το γυμνό κορμί σου αποφασίζεις

Η ισχύς του αδιαπέραστου ορίζοντα
ολοκληρώνει το κακούργημά της

Η πενιχρή λάμψη της σατραπείας
εν αποσυνθέσει πλέον
προσπαθεί να σωθεί από την λαιμαργία του
σαρκοβόρου πλήθους

Στο φέγγος των μορφών του Ιανού
βυθίζεται η λάμα
της ανιστόρητης έκφανσης
των αορίστων χρόνων

Παρούσα μέθη
παρών πόθος
οι βασιλείες ερειπωμένες
από χέρι πήλινο
και διπλό προσωπείο

Ο Άδης ακόμα μιά φορά
διαπραγματεύεται την επαναφορά του
στις μύχιες αρετές των εκλεκτών
του θεού

Ο βυθισμένος αστεροειδής
θα ανέλθει απαστράπτων πάλι
εν μέσω αρμάτων ηλιοφόρων
και ακτίνων από τον Φαέθωνα
εμβολισμένων

Να ανυψώσει την συγγνώμην
της νεκρής μοιχαλίδας
της Ιστορίας