Σε περίμενα χωρίς πνοή
στα παγωμένα χέρια μου
βαστούσα την υπόστασή σου
και βύθιζα στη σάρκα σου
το νου μου.
Δεν ήρθες.
Η ψεύτικη θωριά σου
δεν κράτησε το λόγο της.
Τα πυρωμένα κρόταλα
της μάχης που έδωσες εκεί
δεν με πληγώσαν.
Μόνο τα χέρια μου κοπήκανε
κουράστηκαν να σε βαστούν...
Λούσυ 2005
2 comments:
Πάρε τα χέρια σου πίσω, κι άπλωσέ τα - κουπιά να γίνουν γι'άλλες θάλασσες που αξίζουν τη θωριά σου.
Θάλασσες ν' αγγίζω, το υγρό στοιχείο, μόνο αυτό με λυτρώνει, τι οι θεοί μου έχουν βυθιστεί...
Λύσιππε, χάρηκα... :-)
Post a Comment