Friday, April 28, 2006

Κρανίου τόπος



Στο περβάζι του παράθυρου
Ακουμπισμένο το χαμόγελό σου
Διαστέλλεται στη ματιά μου
Κι αλλάζει χρώματα
Ιριδισμοί καλειδοσκοπικοί
Από σπασμένους πέτρινους υάκινθους.
Μεσ’ το αμφίβολο περίγραμμα
Της πιο τραυματικής κίνησης
Δυναμωμένης με βιταμίνη Β
Και σκόνη ραδιενέργειας
Προτείνονται τα σχέδια και οι λύσεις
Για φυγή
Στο κατακερματισμένο σου χαμόγελο
Λύνονται όλα τα πολύπλοκα
Κι οι πόλεμοι
Χάνονται
Και τα όπλα
Κομματιάζονται
Και συ
Κείτεσαι νεκρός
Με το ραδιενεργό χαμόγελο
Ακουμπισμένο
Στη ρίζα
Του κρανίου τόπου.

Lucy 2006


4 comments:

Λύσιππος said...

Κι είναι η Εκφραση
Υπέροχη
Ρ
Ο
Η

...

par-i-saktos said...

πολυ ωραια φοτο, και ο τυπος που υπογραφει εχει κι αλλες εξισου ενδιαφερουσες στο site του http://www.frankpicini.com/.

οσο για το ποιημα..πραγματικα παρα πολυ ωραιο!..δικο σου;

Loreley-lucyluce said...

@Λύσιππε, ευχαριστώ πολύ. Ρέει και η θλίψη...

Loreley-lucyluce said...

@par-i-saktos, ναι, δικό μου (δυστυχώς ή ευτυχώς άραγε?). Ευχαριστώ πολύ. Η φωτό είναι υπέροχη. Θα βρω το url που έχει κι άλλες εξ ίσου πολύ καλές και θα στο γράψω.