Περιδιαβάζοντας στα posts της ημέρας έπεσα πάνω σ' αυτό το post από το blog vita moderna, το οποίο βρήκα πολύ ουσιαστικό και από το οποίο ανακύπτει η εξής κρίσιμη ερώτηση:
Είναι τα blogs γενικά, ικανά για ουσιαστική ενημέρωση;
Την απάντηση (την οποίαν είδα εντελώς τυχαία στο σημερινό φύλλο της LIFO) σε αυτό το ερώτημα την δίνει ο Jared Leto, ως εξής: " Κάθε άσχετος που έχει ένα κινητό, το παίζει στην εποχή μας παπαράτσι (σημ. δική μου: παπαράτσ-ο είναι το σωστό, ενικός αριθμός δλδ) -ρεπόρτερ,
και μετά "δημοσιεύει" το υλικό του σε blog του διαδικτύου.
Εύχομαι ξαφνικό θάνατο σε όλη την κουλτούρα του blogging, γιατί πρόκειται για εντελώς ψευδή αντίληψη περί πραγματικότητας".
Αν συμφωνώ ΕΝΤΕΛΩΣ σε κάτι είναι το: "πρόκειται για εντελώς ψευδή αντίληψη περί πραγματικότητας".
Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο και φυσικά οι ελάχιστες εξαιρέσεις- κι αυτές στο εξωτερικό-
απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα!
Η ζωή είναι εκεί έξω!
Η πραγματικότητα και η πάλη είναι εκεί έξω!
Αλλά ποιός μπορεί να ξυπνήσει από το λήθαργο της αποχαύνωσης, ε;
Πες μου κι εσύ ρε Jared!
14 comments:
Ψευδής αντίληψη της πραγματικότητας είναι αυτή που δε βασίζεται σε αντικειμενικά δεδομένα, όχι αυτή που αφορά ένα μικρό ή περιθωριακό μέρος της. Οπότε βλακείες λέει ο Jared Leto.
You miss the point here!
Χρησιμοποιώ την αγγλική έκφραση γιατί αντιπροσωπέυει καλύτερα αυτό που εννοώ.
Πόση σαφή και αληθινή αντίληψη του τι ακριβώς συμβαίνει γύρο του, λες να έχει ένας τύπος που ταμπουρώνεται πίσω από την οθόνη άπειρες ώρες κάθε μέρα;
Ακόμα και τα προβλήματα που τον καίνε ξεχνάει!
Σκέψου και το άλλο.
Είδες ποτέ κάποια κυβέρνηση να ανησυχεί και να θορυβείται από την πέννα των bloggres?
Όλες όμως οι κυβερνήσεις παγκοσμίως ανησυχούν και θορυβούνται με τους απεργούς!
Η πραγματικότητα λοιπόν του δρόμου, των αγώνων και των διεκδικήσεων καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα που δημιουργεί και ζει ο ιντερνετικά interactive τύπος που λέγεται blogger!
Μια χαρά τα λέει ο Jared!
Θέλεις action για καλύτερες συνθήκες ζωής;
Βγες στο δρόμο, λέω εγώ!
Διόρθωση:
αντιπροσωπεύει...
:-0
Συμφωνώ με την λούση, πολύς κόσμος έχει πάρει τον αμανέ ψηλά νομίζοντας πως κάνει κάτι.
Αλλά αυτό είναι γενικό φαινόμενο, όχι μόνο των blogs.
διαφωνώ ριζικά
άκου εντελώς ψευδής αντίληψη της πραγματικότητας
δηλαδή οι ψυχικές καταστάσεις και η ανάγκη των ανθρώπων για επικοινωνία δεν είναι μέρη της πραγματικότητας;
και το αντιστρέφω
η πραγματικότητα είναι εντελώς ψευδής εικόνα των εσωτερικών μας κόσμων
Καλησπέρα, καλή μου :)
Εύστοχος ο προβληματισμός του κ. Jared, ωστόσο κάποιος μπορεί να ανοίξει blog ακριβώς για να ξεφύγει απ' αυτή την πραγματικότητα για τους δικούς του χ,ψ λόγους ή απλώς γιατί το βρίσκει πολύ δημιουργικό ή γιατί έχει ανάγκη από επικοινωνία... Μπορεί να μην έχει ως σκοπό του αυτό που λένε 'to make a difference'. Μπορεί να γράφει απλώς για την προσωπική του ευχαρίστηση. Εσύ π.χ. γράφεις ποίηση και αυτό είναι θαυμάσιο. Αυτό που δεν καταλαβαίνω γιατί ο κ. Leto εύχεται ξαφνικό θάνατο σε όλη την κουλτούρα του blogging; Γιατί δηλ. πρέπει να βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι;
Πόση σαφή και αληθινή αντίληψη του τι ακριβώς συμβαίνει γύρο του, λες να έχει ένας τύπος που ταμπουρώνεται πίσω από την οθόνη άπειρες ώρες κάθε μέρα;
Μα αυτός που βγαίνει στο δρόμο και απλά βλέπει κάτι δίπλα του και συμβαίνει να το φωτογραφήσει με το κινητό και να το ποστάρει, εξ ορισμού δεν καθόταν πίσω από την οθόνη όταν το έκανε αυτό.
Και γιατί να μην έχει σαφή αντίληψη για την πραγματικότητα κάποιος που κάθεται μπροστά από την οθόνη του όλη μέρα; Εγώ κάθομαι μπροστά από την οθόνη μου όλη μέρα λόγω της δουλειάς μου, όμως αυτό δε σημαίνει ότι δεν αλληλεπιδρώ με ένα τεράστιο κομμάτι της πραγματικότητας που περιλαμβάνει Εφορία, ΤΣΜΕΔΕ, αναζήτηση σπιτιού, οικογενειακά προβλήματα, σωματικούς ελέγχους από μπάτσους επειδή μικροδείχνω, ακρίβεια, ταξίδια κλπ. Και δεν τα ξεχνάω καθόλου όλα αυτά όταν ποστάρω, απλώς ποστάρω για άλλα πράγματα. Κι εσύ που ποστάρεις κυρίως για μουσική, είμαι σίγουρος ότι έχεις διάφορα προβλήματα να σε απασχολούν, τι σημαίνει αυτό, ότι δεν έχεις δικαίωμα να φτιάξεις ένα blog που να ασχολείται με τη μουσική ή ότι φτιάχνοντας το βυθίζεσαι σε μια ψεύτικη πραγματικότητα;
Όντως υπάρχουν μερικοί που τα παίρνουν υπερβολικά στα σοβαρά όλα αυτά, αλλά στους περισσότερους η μπλογκο-μανία (σε σχέση με το νορμάλ μπλόγκινγκ) είναι απλά μια φάση που κρατάει το πολύ λίγους μήνες.
Υποψιάζομαι ότι αυτό που ενοχλεί τον Jared είναι ότι από εκεί που είχε 5 παπαράτσι να τον κυνηγάνε, τώρα παπαράτσι μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε με ένα κινητό και ένα blog, ενώ σε έναν ιδανικό κόσμο ο Jared θα έκανε τη δουλίτσα του και ο blogger θα καθόταν πίσω από την οθόνη του ήσυχος και ωραίος χωρίς να διαταράσσει τις ισορροπίες στο παιχνίδι των celebrities με τη δημόσια εικόνα τους.
Και ας σημειώσουμε πόσο ειρωνικά τέλεια μπορεί να επιστρέψει κανείς τις κατηγορίες στο Leto:
It used to be that you had to have experience and talent to be an actor who started a band (Keanu) Now, because of technology (hot-topic), every b-list movie star can start a shitty band.
Δηλαδή μιλάμε για τον κατεξοχήν χώρο της πλαστής πραγματικότητας, όπου μπορείς να γίνεις ηθοποιός, τραγουδιστής, παρουσιαστής, σκηνοθέτης, παραγωγός, συγγραφέας, ακτιβιστής, δοκιμιογράφος και ενίοτε κυβερνήτης της Καλιφόρνια ή πρόεδρος των ΗΠΑ με μοναδικό προσόν μια αναγνωρίσιμη φάτσα. Και αυτός ο χώρος μονοπωλεί και την ενημέρωσή μας.
Ας σημειώσουμε επίσης την ειρωνεία του να αναπαράγει η LiFO δήλωση για την ανικανότητα των bloggers να ενημερώσουν η οποία έγινε σε blog!. Δηλαδή η LiFO που το περιεχόμενό της είναι 99% lifestyle, διαφημίσεις και αποφάγια blogs, πόση ικανότητα έχει να ενημερώσει.
Ναι, είδα κυβέρνηση να ανησυχεί και να θορυβείται από την πένα των bloggers, ήταν η γαλλική κυβέρνηση την περίοδο των ταραχών.
"Η πραγματικότητα λοιπόν του δρόμου, των αγώνων και των διεκδικήσεων καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα που δημιουργεί και ζει ο ιντερνετικά interactive τύπος που λέγεται blogger!"
Αυτό όπως σου εξήγησα δεν είναι αναγκαστικά σωστό (εξάλλου ένα blog είναι κείμενο, όχι πράξη), αλλά θα μπορούσα να προσθέσω ότι η πραγματικότητα του δρόμου, των αγώνων και των διεκδικήσεων καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα που δημιουργούν και ζουν π.χ. δύο ερωτευμένοι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο έρωτας είναι κακό πράγμα.
Έτερον εκάτερον, αυτό είναι όλο.
Sorry για το μακρυνάρι.
cheerz
φυσικο να ειναι θυμωμενος ο ΘΕΟΓΚΟΜΕΝΟΣ...(μαζευω τα σαλια μου..) Jared...
oλοι οι διασημοι θελουν την υσηχια τους και η εξελιξη των κινητων και των ΜΜΕ γενικα τους κανει τη ζωη πατίνι (το επιλεξανε ομως)
τωρα αν η πραγματικοτητα ειναι "εδω μεσα" ή "εκει εξω", νομιζω και στα δυο. Δηλαδη τωρα εγω επικοινωνω μαζι σου, δεν ειναι πραγματικο? (βεβαια η βιοπαλη οπως λες ειναι εκει εξω, η τεχνη και η επικοινωνια ομως..εδω μεσα(και εξω)..)
"Κάθε πραγματικότης μου ήταν αποκρουστική" θα επαναλάμβανε ο αγαπημένος μου έλληνας ποιητής!
Σε φιλώ γλυκά
το blog είναι διαστρέβλωση της πραγματικότητας και δεν είναι οι εφημερίδες, τηλεόραση κτλ;;;
κάθε μορφή επικοινωνίας στηρίζεται σε μία αφαιρετική απεικόνιση της πραγματικότητας!
πότε επιτέλους θα σταματήσουμε να επικρίνουμε τα μέσα και να αρχίσουμε να κρίνουμε τους ανθρώπους καθ'εαυτούς;;;;;;;;
όσοι τα λένε αυτά, μάλλον αυτοί είναι που είναι κολλημένοι όλη μέρα στον υπολογιστή.
γεια σου λορελαϊ! Δυστυχως δεν εχω πολυ χρονο και απλα περασα να πω ενα γεια. Συμφνωνω παντως οτι η πραγματικη ζωη ειναι στους δρομους κι οχι μπροστα σε μια οθονη. Υπαρχουν ομως τροποι να γινεις ενοχλητικοςς στην κυβερνηση σου και στα κεντρα εξουσιας και μεσα απο το ιντενετ αν ξερεις πως ( δεν εννοω το χακινγκ).Σηκωνει πολυ συζητηση το θεμα αλλα δεν εχω χρονο αυτη τη στιγμη! Τρεχω και δεν φτανω!αυριο φευγω και ακομα δεν εχω κλεισει βαλιτσες!!Ba-bye!
zwntas se epoxes allagwn, i pragmatikotita exakolouthi na paramenei i idia!
exei dyo proswpa kai polles ermeinies analoga me tws pws vlepeis ta pragmata, me to gnwstiko sou epipedo tin hlikia tis antilipseis sou klp klp....ara i pragmatikotita einai diaforetiki gia ton kathena....(piga se ena video club kai pira to lifo gia na exw antilipsi tou post sou) alla telika katalava akomi mia fora oti i fontana me p i alitheia exei dyo prwswpa ara kai i pragmatikotita..san ton rwmaio theo Iano...
paradeigma gia na ginw katanoitos
o KAVAFIS ITAN BINES SOU LEEI O X...O KAVAFIS ITAN POITARA SOU LEEI O X1, kai esy xereis oti htan kai poitara kai binedara alla edw iparxei to oxymoro oute ton pidixes oute se pidixe kai oute xereis kanenane na sou pei tou ton exwsa h mou ton exwse....
to idio simvenei kai me ta blog einai pragmatika ipokeimenika pseutika kai alithina , dialexe kai pare....
kai wson afora to me agwnes kataktame ta dikaiwmata mas, bas kai einai paroxeimeno? alla apo tin alli bas kai enai alithino?
ante vres to avgo kai koureuto lew egw na kanw kai mia rima o foustis!
lipon agapiti simblogissa kai agapitoi simblokites
kisses!!
Αγαπημένοι μου φίλοι, καλησπέρα!
Όλα τα σχόλιά σας είναι απλά υπέροχα και καλύτερα από το ίδιο το ποστ!
Όλοι έχετε γράψει κάτι με το οποίο συμφωνώ και κάτι με το οποίο διαφωνώ!
Φυσικά δεν συμφώνησα να πεθάνει το blogging, blogger και η ίδια γαρ!
Για την lifo (καλό εγχείρημα το free press), έχω την γνώμη, ότι είναι ικανοποιητική για κάποιο συγκεκριμένο target group,
σίγουρα όχι για μένα!
Αλλά την ξεφυλλίζω, όταν την πετύχω!
Με την ευκαιρία να πω, ότι η περίοδος της δημοσιογραφίας- χιουμοριστική-ατάκα-στυλ-Ακρίτα είναι πλέον παρωχημένη.
Φάγαμε στη μάπα πολλά ακριτάκια και
πολλούς τσαγκαρουσιάνους στον τύπο free ή μη, ακόμα και μέσα στα μπλογκς!
Τεράστια κείμενα-εξυπνακίστικες ατάκες-ουσία καμία!
Το ίδιο συμβαίνει και στην αλλοδαπήν!
Η δημοσιογραφία πρέπει να είναι σαφής, οξυδερκής, εύστοχη με συγκεκριμένο στόχο και αντικείμενο.
Να παίρνει σαφή θέση απέναντι στα πολιτικά δρώμενα κι όχι να τυρβάζει περί τα κάλλη του jared, ή ποιαν/oν πήδηξε ο keanu!
Νομίζω ότι το μήνυμα του Leto ήταν ακριβώς αυτό, να μη γίνει ο καθένας δημοσιογράφος στην θέση του δημοσιογράφου!
Κι αν δεν ήταν το δικό του μήνυμα αυτό, εν τοιαύτη περιπτώσει είναι το δικό μου μήνυμα αυτού του ποστ!
Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ πως η πραγματικότητα για τον καθένα είναι ένα προσωπικό ζήτημα, και πως υπάρχουν τόσες πραγατικότητες όσοι είναι οι άνθρωποι!
Υπάρχει όμως, πέρα από την φιλοσοφική διάσταση του πράγματος, και η ύπαρξη της αδιαμφισβήτητης αντικειμενικής πραγματικότητας, αυτής δλδ της πείνας, της φτώχειας, της μάστιγας του AIDS, των παιδιών που πεθαίνουν με πρησμένες κοιλιές στην ΑΦΡΙΚΉ, οι ζοφερές φωτογραφίες των οποίων, μέσα στις μυίγες και στην βρωμιά, κάνουν το γύρο του κόσμου για να τις βλέπουμε εμείς οι ταχτοποιημένοι, ευημερούντες δυτικοί και να αισθανόμαστε τις προσκαιρες τύψεις και ενοχές μας, και να διακαιώνεται στιγμιαία ο υποτιθέμενος ουμανισμός μας!
Μετά γυρνάμε φυσικά το βλέμμα αλλού και σκεφτόμαστε κάτι άλλο!
Δε βαριέσαι ρε, το παιδί μου είναι?
Για να μη μιλήσουμε για Guadanamo κλπ.
Θέλετε να σάς πω και το άλλο;
Θεωρώ ότι τα προβλήματα των ανθρώπων χωρίζονται σε προβλήματα ζωτικής ανάγκης, προβλήματα ζωής και θανάτου (πόλεμοι, aids, Αfrica,
πείνα-θάνατος)
και προβλήματα πολυτελείας!
Τα δικά μς προβλήματα λοιπόν, αυτά με τα οποία ασχολούμαστε στα blogs μας είναι πέρα από κάθε αμφιβολία προβλήματα πολυετέλειας!
Φυισκά απ' την στιγμή που μάς απσχολούν και μάς ταλανίζουν, δεν παύουν να είναι θέματα καυτά και ζωτικής σημασίας για μας!
Συγκρινομενα όμως με τα παιδιά που πεθαίνουν από πείνα και έλλειψη νερού-φαρμάκων-υγιεινής,
ΕΠΙΜΕΝΩ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΠΙΜΕΝΩ,
είναι προβλήματα ήσσονος, πολύ ήσσονος σημασίας!
Σάς φιλώ όλους γλυκά!
(όπως λέει και η lady lilith!)
Ταινιαρααααααααααααα!!!!
Post a Comment