Κάποιοι απλά δίνονται - πρόσφορα στο βωμό του έρωτα.
Βωμός του έρωτα;Τι είναι αυτό, τρώγεται;;;Τον εγωισμούλη τους θέλουν να ικανοποιήσουν. Δεν γουστάρω να παραστήσω το trophy κανενός!
συμφωνω καταρχην οτι δεν ανηκουμε σε κανεναν και δεν μπορει και κανεις αλλος να ανηκει σε εμας. Αυτες ειναι νοοτροπιες σκλαβοπαζαρου! Ουτε πραγματικα, ουτε συναισηθματικα, ουτε με κανεναν αλλον τροπο δεν ανηκει καποιος σε καποιον αλλον.Ομως δενομαστε.Με καποιους περισσοτερο και με καποιους αλλους λιγοτερο. Αυτο μας κανει ευαλωτους συναισθηματικα και "καταστρεφει" το λογικο τμημα του εγκεφαλου. Εξ' ου και οι δηλωσεις του στυλ "μου ανηκεις" κτλ. Μην τον παρεξηγεις οποιον σου ειπε οτι του ανηκεςι. Δεν το εννοει πραγματικα. Απλα σε αγαπαει. Αλλα το δειχνει με λαθος τροπο. Γιατι οπως ειπες δεν μπορει κανεις που αγαπαει, να παταει πανω σε ευαισθητες χορδες του αλλου, μονο και μονο για να καταφερει τους εγωιστικους σκοπους του που πηγαζουν απο τις ανασφαλειες του.
ΠΟλύ ωραία τα είπες!Συμφωνώ, συμφωνώ, συμφωνώ!ΝΑΙ!:-)))
Ελπίζω να μην οικειοποιείσαι όλα αυτά που γράφεις, στο άρθρο σου, Σου ανήκω, γιατί φίλη μου, θα μείνεις μόνη σου. Όχι δηλαδή, ανύπαντρη. Φαντάσου κάποια στιγμή, να μείνεις ξαφνικά, έγκυος. Τι θα το κάνεις το παιδί? Θα το ρίξεις? Επειδή στο τέλος του άρθρου, αναφέρεται: ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΟΥΤΕ ΘΕΛΩ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ!Τώρα, δικό σου θέλω είναι το περιεχόμενο του άρθρου, γενικά συμπεράσματα, δεν μας λες. Πρόσεξε όμως, αυτό που σου λέω, πως θα μείνεις μόνη σου, όπως οι ήδη μόνες τους συνομήλικες σου και συνομήλικες σου, που φοβούνται να δείξουν οποιοδήποτε συναίσθημα ή οποιαδήποτε ένδειξη να μοιραστούν μια άποψη ή εμπειρίες από τη ζωή τους, με έναν άντρα. Που βλέπουν πως έχει κάτι γνήσιο, που δεν συναντάς στην σημερινή Κοινωνία. Αντ' αυτού, τον πετάνε στον κάλαθο των αχρήστων. Από φόβο μην ζήσουν το όνειρο. Και σπάσει ο ρεαλιστικός τοίχος, που εσείς οι γυναίκες χτίζετε, γύρω σας. Πικραίνοντας κάποιους ευαίσθητους άντρες.Σιγά σιγά, πλήσιάζει ο χειμώνας. Και θα υπάρξουν στιγμές, που θα 'σαι κουρασμένη ή δεν θα μπορείς να βγεις για να διασκεδάσεις. Κι αν τύχει να 'χεις κάποια εφήμερη -προφανώς- παρέα, πλάι σου, μιας και δεν θέλεις να σου ανήκει τίποτα ή εσύ, πουθενά, ξαφνικά θα χτυπήσει ένα καμπανάκι, μέσα σου, ότι τα χρόνια θα περάσουν, κι εσύ θα έχεις προσπεράσει κάποιο ευαίσθητο φύλλο, επειδή ήθελε να σου δώσει την αγάπη που κάθε γυναίκα ονειρεύεται. Και θα 'σαι μόνη σου και θα δεις πως θα τυραννιέσαι. Εκτός κι αν ανήκεις κι εσύ, στις γυναίκες που δεν ξέρουν τι θέλουν, προτιμώντας να ξεσπούν, παρά να μετατρέπουν σε πραγματικότητα, το όνειρο, που σαν πολύχρωμο σύννεφο, πλησιάζει, κι αν δεν σταθείς να το κοιτάξεις, θα προσπεράσει. Μαζί και η χαρά που συνοδεύει.Αυτά από μένα, με μια τελευταία μικρή διόρθωση, στο τέλος του email1, η κοπέλα στον Πάθ, τελικά, δεν ενέκρινε τα μηνύματα μου, για να με κρατά σε απόσταση.Η μουσική, φίλη μου, δεν αρκεί. Δεν είναι αγκαλιά που ζεσταίνει. Αγκαλιά με αγάπη. Όχι με ορμόνες.Σκέψου τα λίγο αυτά. Αν δηλαδή, υποπέσει στην αντίληψη σου, το παρόν κείμενο.Καλό υπόλοιπο Φθινόπωρο και να προσέχεις.
Γεράσιμέ μου, καλημέρα!Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου!Καλέ μου, το κείμενο αυτό δεν αφορά εσένα, αλλά μια άλλη κατάσταση!Είσαι πάντα ευπρόσδεκτος και αγαπητός!Ξέρεις ότι σε εκτιμώ πάρα πολύ!Στο προφίλ δεν μπήκα καθόλου αυτές τις μέρες!Τώρα είδα και ενέκρινα το σχόλιό σου!Έχεις δίκιο σε αυτά που αναφέρεις, αλλά μιλάω για εντελώς άλλο πράγμα!Είσαι πολύ ευαίσθητος, σε παρακαλώ μην θεωρείς ότι σε αποφεύγω!Όσο για την πρότασή σου για το ποίημα, θα τα πούμεκαλύτερα και με e-mail!Με εκτίμηση!Πάντα φίλη σου!
Post a Comment
6 comments:
Κάποιοι απλά δίνονται - πρόσφορα στο βωμό του έρωτα.
Βωμός του έρωτα;
Τι είναι αυτό, τρώγεται;;;
Τον εγωισμούλη τους θέλουν να ικανοποιήσουν.
Δεν γουστάρω να παραστήσω το trophy κανενός!
συμφωνω καταρχην οτι δεν ανηκουμε σε κανεναν και δεν μπορει και κανεις αλλος να ανηκει σε εμας. Αυτες ειναι νοοτροπιες σκλαβοπαζαρου! Ουτε πραγματικα, ουτε συναισηθματικα, ουτε με κανεναν αλλον τροπο δεν ανηκει καποιος σε καποιον αλλον.
Ομως δενομαστε.Με καποιους περισσοτερο και με καποιους αλλους λιγοτερο. Αυτο μας κανει ευαλωτους συναισθηματικα και "καταστρεφει" το λογικο τμημα του εγκεφαλου. Εξ' ου και οι δηλωσεις του στυλ "μου ανηκεις" κτλ. Μην τον παρεξηγεις οποιον σου ειπε οτι του ανηκεςι. Δεν το εννοει πραγματικα. Απλα σε αγαπαει. Αλλα το δειχνει με λαθος τροπο. Γιατι οπως ειπες δεν μπορει κανεις που αγαπαει, να παταει πανω σε ευαισθητες χορδες του αλλου, μονο και μονο για να καταφερει τους εγωιστικους σκοπους του που πηγαζουν απο τις ανασφαλειες του.
ΠΟλύ ωραία τα είπες!
Συμφωνώ, συμφωνώ, συμφωνώ!
ΝΑΙ!
:-)))
Ελπίζω να μην οικειοποιείσαι όλα αυτά που γράφεις, στο άρθρο σου, Σου ανήκω, γιατί φίλη μου, θα μείνεις μόνη σου. Όχι δηλαδή, ανύπαντρη. Φαντάσου κάποια στιγμή, να μείνεις ξαφνικά, έγκυος. Τι θα το κάνεις το παιδί? Θα το ρίξεις? Επειδή στο τέλος του άρθρου, αναφέρεται: ΔΕΝ ΑΝΗΚΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΟΥΤΕ ΘΕΛΩ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙ!
Τώρα, δικό σου θέλω είναι το περιεχόμενο του άρθρου, γενικά συμπεράσματα, δεν μας λες. Πρόσεξε όμως, αυτό που σου λέω, πως θα μείνεις μόνη σου, όπως οι ήδη μόνες τους συνομήλικες σου και συνομήλικες σου, που φοβούνται να δείξουν οποιοδήποτε συναίσθημα ή οποιαδήποτε ένδειξη να μοιραστούν μια άποψη ή εμπειρίες από τη ζωή τους, με έναν άντρα. Που βλέπουν πως έχει κάτι γνήσιο, που δεν συναντάς στην σημερινή Κοινωνία. Αντ' αυτού, τον πετάνε στον κάλαθο των αχρήστων. Από φόβο μην ζήσουν το όνειρο. Και σπάσει ο ρεαλιστικός τοίχος, που εσείς οι γυναίκες χτίζετε, γύρω σας. Πικραίνοντας κάποιους ευαίσθητους άντρες.
Σιγά σιγά, πλήσιάζει ο χειμώνας. Και θα υπάρξουν στιγμές, που θα 'σαι κουρασμένη ή δεν θα μπορείς να βγεις για να διασκεδάσεις. Κι αν τύχει να 'χεις κάποια εφήμερη -προφανώς- παρέα, πλάι σου, μιας και δεν θέλεις να σου ανήκει τίποτα ή εσύ, πουθενά, ξαφνικά θα χτυπήσει ένα καμπανάκι, μέσα σου, ότι τα χρόνια θα περάσουν, κι εσύ θα έχεις προσπεράσει κάποιο ευαίσθητο φύλλο, επειδή ήθελε να σου δώσει την αγάπη που κάθε γυναίκα ονειρεύεται. Και θα 'σαι μόνη σου και θα δεις πως θα τυραννιέσαι. Εκτός κι αν ανήκεις κι εσύ, στις γυναίκες που δεν ξέρουν τι θέλουν, προτιμώντας να ξεσπούν, παρά να μετατρέπουν σε πραγματικότητα, το όνειρο, που σαν πολύχρωμο σύννεφο, πλησιάζει, κι αν δεν σταθείς να το κοιτάξεις, θα προσπεράσει. Μαζί και η χαρά που συνοδεύει.
Αυτά από μένα, με μια τελευταία μικρή διόρθωση, στο τέλος του email1, η κοπέλα στον Πάθ, τελικά, δεν ενέκρινε τα μηνύματα μου, για να με κρατά σε απόσταση.
Η μουσική, φίλη μου, δεν αρκεί. Δεν είναι αγκαλιά που ζεσταίνει. Αγκαλιά με αγάπη. Όχι με ορμόνες.
Σκέψου τα λίγο αυτά. Αν δηλαδή, υποπέσει στην αντίληψη σου, το παρόν κείμενο.
Καλό υπόλοιπο Φθινόπωρο και να προσέχεις.
Γεράσιμέ μου, καλημέρα!
Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου!
Καλέ μου, το κείμενο αυτό δεν αφορά εσένα, αλλά μια άλλη κατάσταση!
Είσαι πάντα ευπρόσδεκτος και αγαπητός!
Ξέρεις ότι σε εκτιμώ πάρα πολύ!
Στο προφίλ δεν μπήκα καθόλου αυτές τις μέρες!
Τώρα είδα και ενέκρινα το σχόλιό σου!
Έχεις δίκιο σε αυτά που αναφέρεις, αλλά μιλάω για εντελώς άλλο πράγμα!
Είσαι πολύ ευαίσθητος, σε παρακαλώ μην θεωρείς ότι σε αποφεύγω!
Όσο για την πρότασή σου για το ποίημα, θα τα πούμε
καλύτερα και με e-mail!
Με εκτίμηση!
Πάντα φίλη σου!
Post a Comment