Tuesday, September 26, 2006

Αρκετός για...


Ο δείκτης του δεξιού χεριού μου ανοίγει και τεντώνεται.
Ο δείκτης τραβάει το χέρι από τον καρπό.
Όχι, όχι! Από το βραχίονα.
Ο βραχίονας έλκει τον ώμο και ο ώμος ολόκληρο το σώμα.
Σε κλάσματα δευτερολέπτου βρίσκομαι δίπλα σου. Είσαι όρθιος. Με περιμένεις. Μένεις ακίνητος και σταματάς να αναπνέεις. Καρφώνεις τα μάτια επάνω μου. Με αγωνία. Με ικετευτικό βλέμμα.
Απλώνω το δεξί μου χέρι. Τεντώνω τον δείκτη, που έχει δείξει εσένα. Τον ακουμπώ στο κέντρο του κρανίου σου. Αναρριγείς. Αλλά παραμένεις ακίνητος. Ο δείκτης μου επεκτείνεται και εκτοξεύει άξονα από σμιλεμένο ατσάλι. Σε τρυπάει και σε διαπερνά από το κρανίο έως τα πόδια. Η αγωνία σου κορυφώνεται. Περιμένεις την κατάφαση. Σηκώνεις τα πέλματα από το έδαφος και μετατρέπεσαι σε ένα υποδειγματικό μοντέλο, που περιστρέφεται γύρο από τον άξονα μου.
Σε περιεργάζομαι.
Λείο αλαβάστρινο δέρμα.
Διαπεραστικό καθαρό βλέμμα.
Αισθησιακά χείλη.
Πυκνά χρυσοκάστανα μαλλιά.
Γεροδεμένοι, νευρώδεις μύες.
Υγιείς ιστοί με μηδενικό λίπος.
Σφιχτοδεμένοι γλουτοί.
Δυνατοί μηροί , λεπτά γόνατα και γυμνασμένες γάμπες.
Λεπτοί αστράγαλοι.
Καλοσχηματισμένα πέλματα.
Σε περιστρέφω γύρο από τον ατσάλινο άξονά μου και σε μελετώ.
Με το άλλο χέρι, το αριστερό σε αγγίζω.
Αίσθηση απαλή και τραχιά.
Ανάλογα με το πού αγγίζω.
Όταν η περιστροφή, φέρνει απέναντι μου το βλέμμα σου, διακρίνω ανυπομονησία.
Ανοίγεις τα χείλη.
Αρθρώνεις:
«Είμαι αρκετός για…;»
Ήχος!
Μελωδική φωνή με διακυμάνσεις.
Με μπάσα. Με ημιτόνια. Με βάθος και με όγκο.
Την έχεις!
Γιατί σιχαίνομαι τις μονότονες και στριγκές φωνές.
Αντιλαμβάνεσαι ότι μού αρέσει αυτό που ακούω και αυτό που βλέπω.
Ηρεμείς.
Ησυχάζεις.
Με κοιτάζεις γλυκά.
Μού χαμογελάς.
«Ώστε τελικά είμαι αρκετός για…»
Χαίρεσαι.
Στριφογυρίζεις μόνος σου τώρα γύρο από το ατσάλι μου.
Κάνεις φιγούρες χορευτικές, ψαλίδια στον αέρα.
Με κοιτάζεις ίσια στα μάτια.
Ξεθαρρεμένα.
Περιμένεις.
Να τραβήξω μακριά το δείκτη και τον άξονα από μέσα σου και να χωθείς στην αγκαλιά μου.
Περιμένεις…
Είσαι σίγουρος πια.
Είσαι αυτός!
Είσαι αρκετός για…

Τραβώ μακριά τον δείκτη μου.
Ο άξονάς μου, βγαίνοντας από μέσα σου συρίζει.
Μένεις να με κοιτάζεις με λατρεία.
Με ικεσία στα μάτια.
Με προσδοκίες στο μυαλό και στην ψυχή.
Απλώνω τον δείκτη μου πάλι.
Σε ακουμπώ στο μέτωπο αυτή τη φορά.
Μετά στο στέρνο.
Και σε σπρώχνω.
Μυστήριο…δεν έχεις κέντρο βάρους.
Σωριάζεσαι κάτω.
Σαν άδειο σακί.
Η ομορφιά σου σέρνεται και εξαντλείται.
Η αναπνοή σου λιγοστεύει.
Οι πανέμορφοι μύες τραντάζονται.
Τα μάτια δακρύζουν.
Ναι, είσαι ζωντανός!
Ναι, αισθάνεσαι!
Ναι, πονάς!
Ναι, ποθείς!
Ναι, ματώνεις!
Ναι, σπαράσσεις!

Μα σε έχω κιόλας αδειάσει.
Σε έχω εξαντλήσει.
Δεν έχεις τίποτα κρυμμένο.
Καλά φυλαγμένο από μένα.
Τόσο όμορφος!
Τόσο ερωτευμένος μαζί μου!
Τόσο δοσμένος!
Τόσο προβλέψιμος!
Τόσο βαρετός!
Τόσο clean cut! Τόσο καθαρός!

Δεν έχεις τίποτα να μού δώσεις!
Δεν έχεις πουθενά να με πας!
Δεν έχεις καρδιά να με πληγώσεις!
Δεν έχεις αγκάθια να σπείρεις στο διάβα μου.
Δεν έχεις τρέλλα να με παρασύρει.
Δεν έχεις τρέλλα!
Δεν έχεις ΤΡΕΛΛΑ!

Τόσο όμορφος!
Τόσο ερωτευμένος μαζί μου!
Τόσο προβλέψιμος!
Τόσο βαρετός!
Σε έχω κιόλας αδειάσει.
Σε έχω εξαντλήσει!

Δεν είσαι αρκετός για…

Είσαι ανάσκελα στο πάτωμα. Τα βλέφαρά σου πεταρίζουν.
Μια τελευταία ελπίδα.
Ίσως αλλάξω γνώμη.
Ίσως σε κρίνω αρκετό για…

Απλώνω το πόδι.
Η βαριά μαύρη μπότα μου ακουμπά τον δυνατό μηρό σου.
Είναι το τελευταίο άγγιγμά μου.
Ριγείς και λιώνεις.
Με τα μάτια με ικετεύεις.

Γελώ και σού ρίχνω ένα τελευταίο βλέμμα!
Δεν έχεις αρκετή τρέλλα!
Δεν έχεις αγκάθια για μένα.
Δεν είσαι αυτός, που θα με κάνει να πονέσω.
Δεν είσαι αρκετός για…

ΔΕΝ….

14 comments:

Μιχαήλ Angel said...

Marilyn και James αφιερωμένοι εξαιρετικά!
Με αυτό το κείμενο χρίζεσαι Ιψενική ηρωΊδα. Ευτυχώς που με έλαβες υπόψη και άρχισες να γράφεις κείμενα πάλι. Πολύ ωραία τα τραγούδια μωρό μου, αλλά όταν γράφεις με αυτό το κοφτό ύφος, ζωγραφίζεις. Τελικά έτσι τους αδειάζεις? Γιατί βρε? Γιατί? :)

markos-the-gnostic said...

lucy
πολύ καλό επιτέλους να μαθαίνουμε όλο και περισσότερο τη γυναικεία ψυχολογία και τις γυναικείες απαιτήσεις...

germin1972 said...

.........
Θα κρατήσω λοιπόν

Την ανάμνηση που σου αξίζει
-τα πρωινά, νωρίς,
που τριγυρίζω στο σπίτι, μόνος,
όσο είναι ακόμη, μισοσκότεινο-
Κι εσύ δεν είσαι εδώ,
Να με παρηγορήσεις.

- Σε αγγίζουν αυτά που σου λέω;


Θα κρατήσω, λοιπόν,
Την ανάμνηση που αξίζει –όπως κι εσύ-
Την ταινία, με το ζευγάρι, στη Βιέννη.
Η τελευταία τους νύχτα, μαζί.
Συζητώντας απλόχερα, με θάρρος και σύνεση.
Αληθινοί και θαρραλέοι,
για τις αλήθειες της ζωής.

Κρατώντας τ’ ότι τόλμησαν
Να είναι αυτοί
Που όλοι μας, θα έπρεπε να συγκρίνουμε, με τον εαυτό μας.


(θα επιστρέψω κάποτε, στη μελέτη,
Ετούτου του γραπτού
-κάποτε,
Επειδή τώρα, πονώ πολύ,
Τόσο, που κανένας μετρητής,
Ψυχολογικός, ενεργειακός, πνευματικός ή ψυχικός,
Δεν είναι ικανός να καταγράψει-

Θα επιστρέψω κάποτε, στη μελέτη,
Ετούτου του γραπτού,
Που ονόμασα: ποίημα.

Θα θυμηθώ, τότε,
Εκείνα τα δύο πρόσωπα,
Ιδίως το δικό της καλούπι
-επειδή εκεί αισθανόμουν, ν’ αγαπώ, πάντοτε-

Το πρόσωπο της το γυναικείο.
Ως πνεύμα,
Όχι ως ορμόνες).

............

Μάκης (germin1972)

"Δημήτριος ο Ταξιδευτής" said...

koritsi mou
simfonw mazi sou
an kai andras.
leipei apo tous andres simera to "paesan vulgare" se sindiasmo kai isoropia me to "HOMME CULTURE"
leipei o romantismos apo tin mia meria kai ta gemia apo tin alli .
giati oi andres epapsan na einai kynigoi kai na myrizontai to thirama, giati to after shave tous kai o narkissismos tous einai poly dynata kai kaliptoun tin andrila.
etsi einai logiko na gnwrizeis pollous andres kai liga ARSENIKA kai auta ta perissotera einai piasmena...sou euxomai na gnvriseis ena ARSENIKO kai meta na diavasw tin perigrafi sou me auto to aneto kofto diaperastiko ilektroniko molivi pou grafeis!!
se kalinixtw, apsogo to kommati sou
kisses!!

Loreley-lucyluce said...

@μιχαήλ, καλησπέρα!
Γιατί;
Mα γιατί μπορώ!
Αυτή είναι η πρώτη, αυθόρμητη και ειλικρινής απάντηση!

Η επόμενη, επεξεργασμένη αρκούντως, ώστε να συνάδει με τις politically correct φόρμες είναι, γιατί απλά είναι αφόρητα βαρετά προβλέψιμοι και εξαντλήσιμοι!

Ηρωίδα του Ίψεν, λοιπόν!
Mε ξετρελλαίνει η ιδέα!
Μόλις μπω στο κάδρο θέλω και την κατάλληλη μουσική υπόκρουση.
Θα βρεις κάτι ή να το ψάξω εγώ;
LOL
Μιχαήλ μου, σοβαρά τώρα, ευχαριστώ πολύ για το γλυκύτατο σχόλιο!
A kiss!
:-)

Loreley-lucyluce said...

@markos-the-gnostic

ευχαριστώ πολύ!

Ναι, να μαθαίνετε κάτι σιγά-σιγά...

Πάντως Μάρκο μου, μη παίρνεις εμένα σαν μέτρο σύγκρισης για τις γυναικείες απιτήσεις!
Γεγονός είναι ότι απέχω παρασάγγας απο τις απαιτήσεις του μέσου όρου...
Ξεκάθαροι, νοικοκυρεμένοι, clean cut τύποι, καλά παιδιά για σπίτι και οικoγένεια δεν μού λένε τίποτα!

Μα εντελώς τίποτα, δυστυχώς! (για μένα!)
Φιλί!

Loreley-lucyluce said...

@Μάκη,
ευγενικέ μου και πολύτιμε φίλε,
πιο όμορφο και πιο δυνατό
από μια πιστή καρδιά
και μια αγνή διάθεση,
να σε τυλίγει
και να σε ζεσταίνει
τις ώρες της σκοτεινιάς,
υπάρχει;

Καλέ μου Γεράσιμε,
γιατί να πονάς τάχατε;

Εσύ είσαι πλούτος ανεξάντλητος
και της καρδιάς σου οι θησαυροί πετράδια
που λαμπυρίζουν στα σκοτάδια!

Φιλιά!

Loreley-lucyluce said...

@Δημήτριε,
ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σου!

"me auto to aneto kofto diaperastiko ilektroniko molivi pou grafeis!!"
Τι να πω γιαυτό;
1000 ευχαριστώ!

Δεν θα καταφύγω στο κλισέ οι άνδρες δεν υπάρχουν πια...τούς πάτησε...δεν ξέρω τι!

Γενικά βαριέμαι πολύ εύκολα στη σχέση!
Είμαι μια κάκιστη περίπτωση γυναίκας για δεσμό!
Αλλά κι αυτοί οι άντρες εξαντλούνται στον πρώτο, άντε στον δεύτερο μήνα!

Και μια και ανέφερες ΑΡΣΕΝΙΚΟ, κάτι σε Colin Farrell υπάρχει εδώ τριγύρω; Μπααα!

Tαξιδευτά μου, ελπίζω κάποτε να βρω τον ανεξάντλητο!
Φιλιά!

lady Lilith said...

Ωραία γραφή αγαπητή μου! Στακάτη!
Χαίρομαι που δεν έχασες το χρόνο σου αν και για να σε ερωτευτεί και αυτός ο δυστυχής κάτι έχει καταλάβει από τη ζωή!

Σε φιλώ γλυκά

Loreley-lucyluce said...

@lilith μου,
ευχαριστώ για την "αναγνώριση" της γραφής.

Ε, καλά κι εγώ τον αγαπώ!
Περί άλλου θέματος μιλάω εδώ.
Είναι λίγο πιο πολύπλοκο απ' ό,τι φαίνεται!

Φιλιά πολλά!
:-)

Γεράσιμος germin1972 said...

Πιστεύω, πως δεν έπρεπε να φτάσεις σε αυτό το σημείο, να με προσβάλλεις, κοροϊδεύοντας τα αισθήματα μου για σένα, λέγοντας: ε καλά, κι εγώ τον αγαπώ! Ευτυχώς βρέθηκε μια ξαδέλφη μου και μου άνοιξε τα μάτια, κι έτσι κατάλαβα πως ήταν απλά μια προσκόληση. Μετά βέβαια την ειρωνεία: γιατί πονάς τάχατε; Γι' αυτό και αναγκάζομαι να σταματήσω την επαφή, μαζί σου, τελείως.
Κατάλαβα τελικά, πως δεν θα μπορούσαμε να είμαστε, καν, φίλοι. Αν κρίνω από τα γυμνά στο προφίλ σου, ή τον άστατο χαρακτήρα σου, όσον αφορά τις σχέσεις σου με το άλλο φύλο. Δεν θέλω να πω τίποτα άλλο.
Κάτι έχω καταλάβει κι εγώ, από ζωή. Αλλά ορισμένοι άνθρωποι, εννοούν τα συναισθήματα και τη δεύσμευση, όπως είπες άλλη φορά, παπαριές. Ειλικρινά, όταν διάβασα εκείνο το άρθρο σου, είδα έναν άλλο άνθρωπο εμπρός μου. Που φαίνεται ότι αρνιόμουν να δω, κι όχι η φίλη που ξέρει να φέρεται.
Δεν έχω τίποτα άλλο να σου πω. Καλή συνέχεια στη ζωή σου, κι ελπίζω να είσαι πιο προσεκτική άλλη φορά, με ευαίσθητους ανθρώπους.
Κάτι ξέρω κι εγώ, από ζωή.
Γεράσιμος germin1972

Loreley-lucyluce said...

Γεράσιμέ μου,

μήπως παρεξήγησες;

Ούτε η lilith, ούτε κι εγώ εννοούμε εσένα!
Σού ξαναείπα, ότι είναι κάτι προσωπικό, εντελώς δικό μου και δεν αφορά σε πρόσωπα του διαδικτύου!
Έχει γίνει μια τεράστια παρεξήγηση εδώ!
1000 συγγνώμη αν κάτι σε πίκρανε, αλλά το blog το έχω για να εκφράζω δικά μου πράγματα,
δεν κάνω chat μέσω του blog και γενικώτερα δεν κάνω chat-οκουβέντες
με κανένα, εκτός από κάποια, ελάχιστα μέιλς που ανταλλάσσω με ανθρώπους που εκτιμώ!

Ειλικρινά δεν έχω καταλάβει, πώς ανήγαγες ό,τι έγραψα στο ποστ αυτό, στο πρόσωπό σου!
Απ' ό,τι θυμάμαι, δεν σού έχω μιλήσει ποτέ για προσωπικά μου θέματα, πέρα από σπουδές, μεταπτυχιακά κλπ.
Τι στο καλό έγινε;
Αν θες να μού εξηγήσεις, καλώς!
Αν όχι, έχεις την εκτίμησή μου και την φιλία μου!
Λούσυ.

germin1972 said...

Δεν σου κρατάω κακία. Όπως άλλα μέλη στον Πάθ, εναντίον μου. Όπως pagwna. Arela. Mariakou και πάει λέγοντας. αυτές είναι άρρωστες και θα πάνε στην κόλαση.
Καλύτερα Λούσυ, να χωρίσουν οι δρόμοι μας. Δεν μου αρκεί η φιλία μιας γυναίκας, πια. Είναι πολυ αργά για κάτι τέτοιο. Ίσως, αν κάποτε εκδοθούν γραπτά μου, να πέσει στα χέρια σου, το μεγάλο ποίημα που θα συνεχίσω να γράφω. Σε μερικά σημεία, μοιάζει με Σονέτο του Σαίξπηρ, με αγάπη, εννοώ. Τέλος πάντων. Πέρασε αυτό.
Εύχομαι καλή συνέχεια όπως προείπα, στη ζωή σου. Με υγεία και μακροημέρευση.
Ας διακόψουμε εδώ.
Χαιρετώ,
Με σεβασμό, Γεράσιμος germin1972

Arela said...

Στέκομαι στα ευγενέστατα σχόλια του κ. Γεράσιμου, αλλιώς germin1972 που έτυχε απροσδόκητα να δω εδώ...

"Δεν σου κρατάω κακία. Όπως άλλα μέλη στον Πάθ, εναντίον μου. Όπως pagwna. Arela. Mariakou και πάει λέγοντας."

Δε μ'ενδιαφέρει ποιο "πάει λέγοντας" μ'ενδιαφέρει να μάθω με ποιο δικαίωμα με πιάνεις στο στόμα σου περιφερόμενος στα όποια ηλεκτρονικά μονοπάτια διαλέγεις και με ποιο δικαίωμα θεώρησες ότι είσαι σε θέση να με κρίνεις! Περιένω επίσης ν'αναφερθείς ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ πότε στράφηκα εναντίον σου και ΠΩΣ. Εν ολίγοις, όπως σου είπα και στο προφίλ σου, ΑΝΑΜΕΝΩ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ.
Αυτό δεν θα περάσει έτσι Γερασιμάκο... Από τη στιγμή που έφυγα απ'το κλαμπ σου, δεν έκανα ούτε μια αναφορά στ'όνομά σου, πουθενά και σε κανέναν, διότι δεν θεωρούσα ΕΝΤΙΜΟ να σχολιάζω κάποιον πίσω απ'την πλάτη του. Εσύ παρά το "ποιητικό" και "λυρικό" του λόγου σου που τον συγκρίνεις κι όλας με του Σαίξπηρ, παρά το "καλό πρόσωπο" που θες να παρουσιάζεις (φτιασιδωμένο επίτρεψέ μου να πω), δεν επέδειξες την ίδια εντιμότητα. Αν είχες κάτι κύριε μαζί μου, ας ερχόσουν να το θέσεις ευθέως και απ'ευθείας σ'εμένα, όχι να περιφέρεσαι σε διάφορους τόπους και να μας "στολίζεις" ερήμην μας! Αυτό καταδεικνύει το λιγότερο ανεντιμότητα και ανανδρεία! Επαναλαμβάνω, αναμένω απαντήσεις σου, το συντομότερο, ειδάλλως... (και έχω την εντιμότητα να σε προειδοποιήσω) φοβού τις αντιδράσεις μου!

Ζητώ συγνώμη από τους υπόλοιπους της παρέας, αλλά έπρεπε να τα απευθύνω αυτά στον κ. Γεράσιμο. Τον παραδίδω στην κρίση σας...