Ταινία Αμερικανικής παραγωγής, 1995, του σκηνοθέτη Scott Kalvert, με πρωταγωνιστή τον Leonardo Dicaprio.
Πρόκειται για μια ταινία σχετική με τις ανησυχίες και τα προβλήματα της εφηβείας,
βασισμένη στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Jim Carroll "The Basketaball Diaries".
Η ταινία παρ' ότι αφηγείται τα βιώματα και τις ανησυχίες ενός έφηβου με ταλέντο στο basketball,
υπήρξε σημείο αναφοράς και έμπνευση για εγκληματική ενέργεια σε σχολείο των Η.Π.Α.
Το 1998, αφού οι δύο ανήλικοι εισέβαλαν σε σχολείο, στο Jonesborough του Arkansas, και μακέλεψαν τόσες ανθρώπινες υπάρξεις, (μαθητές-καθηγητές), όταν προσήχθησαν στον εισαγγελέα, υποστήριξαν, πως δεν έφταιγαν, απλά αντέγραψαν τις πράξεις του ήρωά τους Leo, όπως ακριβώς τις είχαν δει στην ταινία «The Basketball Diaries».
Έχω δει την ταινία και πράγματι υπάρχει σχετική σκηνή, όπου ο έφηβος ήρωας κάποια στιγμή φαντάζεται, ότι λύνει τα προβλήματά του, «καθαρίζοντας» μερικούς από το περιβάλλον του σχολείου, μαθητές και καθηγητές.
Απλά, όμως το φαντάζεται, η φαντασία λειτουργεί γι'αυτόν σαν εκτόνωση και λύτρωση,
από την φοβερή καταπίεση που υφίσταται.
Όμως η σκηνή, παρ’ όλο που βρίσκεται ξακάθαρα στην φαντασία του ήρωα, θα μπορούσε να λειτουργήσει καταλυτικά στον ευαίσθητο ψυχισμό, ενός ανηλίκου, όπως και τελικά λειτούργησε.
Κι αυτό γιατί, ο πρωταγωνιστής (Dicaprio), παρουσιάζεται εξαιρετικά ελκυστικός, ντυμένος στα μαύρα δερμάτινα, να κινείται σε slow motion, ο φακός να εστιάζει στο όμορφο, είναι αλήθεια, πρόσωπό του, και γενικά να δίνει την εικόνα ενός άγγελου της αποκάλυψης.
Ο κάθε νέος αμερικανός, αλλά και ο οποιοσδήποτε έφηβος θα μπορούσε και θα επιθυμούσε, ίσως, να ταυτιστεί με αυτήν την εικόνα.
Αν οι αρχές και οι αξίες του είναι κάπως ρευστές, όπως αυτές των δύο ανηλίκων, θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει ένας εν δυνάμει «εξολοθρευτής».
Οι δύο ανήλικοι Αμερικανοί, ομολόγησαν πως ετοίμαζαν αυτήν την πράξη για μεγάλο χρονικό διάστημα, και ήταν σίγουροι, πως κατόπιν θα γίνονταν ήρωες.
Ο δε Dicaprio, αναγκάστηκε να απολογηθεί, μετά από αυτό το συμβάν, για την συμμετοχή του και την ερμηνεία του σε αυτήν την ταινία.
Οι νεαροί καταδικάστηκαν σε ισόβια, και κλείστηκαν σε αναμορφωτήρio.
Η ταινία ELEPHANT του Gus Van Sant για την οποία τιμήθηκε με το Χρυσό Φοίνικα και το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών το 2003, αναφέρεται στα ανατριχιαστικά γεγονότα του Λυκείου Columbine και στο μακελειό που προκάλεσαν 2 μαθητές μια μέρα, που φαινόταν να κυλά ειρηνικά, σαν όλες τις άλλες.
Ο Gus Van Sant θέλησε με αυτήν την ταινία να καταδείξει τα πραγματικά κίνητρα, πίσω από τις κατά τα φαινόμενα φυσιολογικές νεανικές ανησυχίες.
Κατά την διετία 1997-1999 τα Αμερικανικά σχολεία βρέθηκαν στο επίκεντρο οπλοχρησίας, πυροβολισμών και εν ψυχρώ εκτελέσεων από ανήλικους μαθητές, σε βάρος συμμαθητών και καθηγητών τους.
Πάνω σ' αυτό το μοτίβο κινείται και το documentary film του Michael Moore, ΒΟWLING FOR COLUMBINE, που προβλήθηκε στις ελληνικές αίθουσες με τον τίτλο "Ακήρυχτος Πόλεμος", και στο οποίο ξεσκεπάζει το στυγερό και ανατριχιαστικό πρόσωπο της άλογης οπλοχρησίας στις U.S.A.
O Bill Walton, πρώην παίκτης του basket και νυν αθλητικογράφος είπε:
"I actually did something other than watch NBA TV the other night. I took my bride, Lori, to the movies to see Michael Moore's "Bowling for Columbine." It's powerfully brilliant. Never forget that sacred cows make the best hamburger. Then driving away from Sacramento, I heard Moore interviewed on "60 Minutes" over the radio. I am often criticized for doing too much. But like every time I speak with coach Wooden, I realize, as I did last night, that I'm not doing nearly enough."
--Basketball Great, Bill Walton.
Η ταινία του Michael Moore βραβεύτηκε με Όσκαρ καλύτερου documentary film το 2002 και με το βραβείο κριτικών στο φεστιβάλ Καννών τον ίδιο χρόνο.
Όπως δείχνουν τα γεγονότα κι επειδή ο Πλανήτης Γη είναι ένα μικρό χωριό τελικά, η βία μεταξύ των ανηλίκων εξαπλώνεται ταχύτερα από όσο φανταζόμαστε.
Ας είμαστε σε ετοιμότητα σαν κοινωνία, να προλάβουμε παρόμοια φαινόμενα και να τα συρρικνώσσουμε στην κατηγορία των μεμονωμένων. (Το πώς είναι θέμα για άλλα, πολλά posts ).
Λούσυ 2006
5 comments:
Αν και συμπαθώ τον Michael Moore, το Bowling for Columbine είναι σχετικά τραβηγμένο από τα μαλλιά. Προτιμώ το Farenheit 9-11.
Εζησα "ζωντανά" τη φρίκη του συμβάντος στο Columbine, γεγονός που σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά νέων μαθητών στην Αμερική. Οχτώ χρόνια μετά οι πληγές είναι ανοικτές.
Το Basketball Diaries είναι αρκετά καλή ταινία - από τότε έχουν απαγορευτεί οι μακρυές καμπαρντίνες στα σχολεία.
Εκπληκτικό ντοκυμαντέρ καλύτερο για μένα από το 911 λόγω πρωτοτυπίας (στο 911 δεν είπε κάτι που δεν γνωρίζαμε ήδη) αλλά και για προσωπικούς λόγους αφού εδώ στην Κρήτη έχουμε πρόβλημα οπλοκατοχής.
εκπληκτικές οι συντεντεύξεις των matt stone (south park) και marilyn manson
θα συμφωνησω με τον stormrider,το bowling for columbine ηταν πολυ καλυτερο και πιο αποκαλυπτικο απο το farenheit, γιατι οποιος εχει δει μερικες εκπομπες του Στελιου Κουλογλου, τα πιο πολλα τα ηξερε ηδη σε σχεση με την 9/11. Δεν ξερω αν ειναι τραβηγμενο απο τα μαλλια αλλα παντως σε βαζει σε σκεψεις για την κοινωνια στην οποια ζεις αγαπητε λυσιππε ετσι δεν ειναι;
Οσο για το θεμα τηε βιας των ανηλικων, δεν νομιζω οτι μπορουμε (ουτε και ειναι σωστο κατα την γνωμη μου) να απαγορευουμε να παραγονται συγκεκριμενα ηδη ταινιων, με την προφαση οτι αυτα επηρεαζουν αρνητικα καποια παιδια. Κακως απολογηθηκε κι ο Dicaprio. Τα συγκεκριμενα παιδια αν δεν ηταν αυτη η ταινια, θα ηταν μια αλλη, κι αν δεν ηταν μια αλλη θα ηταν ενα PC game, ή μια διαφημιση ή απλα οτιδηποτε που θα τα ωθουσε να κανουν την αρρωστημενη τους πραξη. Αν γινοταν κατι τετοιο στην ελλαδα, θα βλεπαμε τους TV-εθνοσωτηρες να κατηγορουν τον ταδε ή τον δινα που επαιξε στην ταινια, εγραψε ενα βιβλιο, και μπλα, μπλα, μπλα... αντι να ασχοληθουμε με τα παιδια και το τι φταει που εχουν τετοια μυαλα..(μηπως επειδη φταιμε εμεις!)... οπως και να εχει ειναι νομιζω περισσοτερο θεμα παιδεια και παιδοψυχολογιας...
Θα συμφωνησω με τον Λυσσιπο για τον Moore, και επισης ο Leo (αυτος του τιτανικου) ειναι ηθοποιος τελικα.
Πολυ ωραιες ταινιες Lucy.
Καλημέρα σε όλους!
Με μια απάντηση για όλους τους φίλους μου εδώ, μια κι ο καθένας σας έχει την άποψή του κι εγώ επίσης.
@Λύσιππε,
Βρήκα το ντοκυμαντέρ του Moore, καταπληκτικό, έφυγα άρρωστη από την αίθουσα, κι αν υπάρχει κάποια δόση υπερβολής, πράγμα που δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω, μια και δεν ζω στις ΗΠΑ, νομίζω πως ο στόχος ήταν να καταδειχτεί, πόσο ποτίζεται αυτός ο λαός καθημερινά με την τρομολαγνεία!
Αν έχεις διαφορετική αντίληψη πάνω σε αυτό, είναι γιατί είσαι έλληνας με διαφορετική ψυχοσύνθεση και κουλτούρα.
Πράγματι έτσι είναι για τις καμπαρντίνες, μάλιστα από το site της ταινίας έχουν αφαιρεθεί οι σχετικές φωτό που δείχνουν τον Jim (DiCaprio) με το μακρύ δερματινο και οπλοφορούντα να εισβάλλει στην αίθουσα διδασκαλίας.
:-)
@Stormdider,
όντως καταπληκτικές οι συνεντεύξεις, αλλά και το 9 11, πιστεύω ότι είχε να πει πολλά πράγματα στους αδαείς, και πίστεψέ με στην Ελλάδα έχουμε πολλούς από δαύτους!
:-)
@par-i-saktos,
ούτε κατά διάνοιαν κι εγώ θα ήμουν ποτέ υπέρ του να απαγορευτούν βιβλία ή ταινίες, γιατί όπως πολύ σωστά το έθεσες τα παιδιά έχουν πλέον πρόσβαση σε videogames και στο net, άλλωστε οι προσλαμβάνουσές τους έχουν κατά πολύ διαφοροποιηθεί από αυτές προηγούμενων γενεών.
Κατά τη γνώμη μου η λέξη κλειδί σε όλο αυτό είναι ΓΟΝΕΙΣ και κατ' επέκταση ΣΥΣΤΗΜΑ.
Όχι το σύστημα με κάποια μεταφυσική έννοια, αλλά ουσιαστική και διαρκής παιδεία, των γονέων πρωτίστως και κατόπιν των ανηλίκων από τους ήδη έχοντας αξίες και σταθερές.
Δυστυχώς είναι στατιστικά διαπιστωμένο, ότι οι περισσότεροι γονείς κάνουν παιδιά στην τύχη ή απλά υπακούοντας στο χοντρό άλλοθι που λέγεται βιολογικό ρολόι, ας καγχάσω(!!!), έχοντας πλήρη άγνοια του ρόλου τους. Ακόμα χειρότερα, ζουν στα μαύρα σκοτάδια σχετικά με το τι ακριβώς σημαίνει να φέρνεις στον κόσμο ένα παιδί.
Κι εδώ πάλι έρχεται το σύστημα, σαν πολιτική δυναμική, που εξωθεί τους ανθρώπους να εξελίσσουν σταδιακά τα πιο κανιβαλλιστικά τους ένστικτα και τις πιο λανθάνουσες σκοτεινές διανοητικές καταστάσεις.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι δυτικές κοινωνίες ευνοούν και υποβάλλουν την ανθρωποφαγική διάσταση στις πολύ μικρότερες πλέον ηλικίες.
Ήδη και στην Ελλάδα δρουν εδώ και κάποια χρόνια συμμορίες ανηλίκων, που επιδιδονται σε μικροκλοπές αλλά και σε χουλιγκανισμούς, ξυλοδαρμούς ακόμα και τραυματισμούς "αντιπάλων" ομάδων.
Το φαινόμενο των bullies στα σχολεία, άλλωστε δεν είναι κάτι νέο.
Η κοινωνία της αφθονίας έχει κάνει το θαύμα της!
@Dr. μου,
Πράγματι, όλες πολύ σημαντικές ταινίες!
:-)
Post a Comment