Monday, June 5, 2006

Los Olvidados


Όταν στις 28/4/2006 έκανα αυτό το post,
το σχετικό με την ταινία του Luis Bunuel "Los Olvidados", δεν μπορούσα να φανταστώ πόσο ανατριχιαστικά, συγκλονιστικά επίκαιρος θα ήταν ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης και δημιουργός για την κοινωνία του 2006.
Μέσα σε ένα κινηματογραφικό δίωρο ξετυλίγει στο Celluloid, όσα δεν μπορούν να εκφέρουν σε δεκάδες μελέτες κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, διδάκτορες και πανεπιστήμονες.
Μιλάει απροκάλυπτα, χρησιμοποιώντας ρεαλιστικά και σουρρεαλιστικά πλάνα για το κοινωνικό σώμα που έχει ήδη άρχίσει να αποσυντίθεται και για τις ευθύνες όλων μας ανεξαιρέτως.
Μιλάει για το:
Κοινωνικό σώμα που σήπεται μέσα στην μακαριότητα και την αδιαφορία για όλα όσα διαδραματίζονται δίπλα του, στις φτωχογειτονιές, στους δρόμους, στα σοκκάκια.
Κοινωνικό σώμα που έχει αποχαυνωθεί από την κοινωνία του θεάματος μέσα στην οποίαν αφήνεται να βυθιστεί καθημερινά.
Κοινωνικό σώμα που αρέσκεται στην αυτοδικαίωσή του μέσα από πλασματικούς καταναλωτικούς παραδείσους.
Αυτό το κοινωνικό σώμα ευνοεί, είναι υπέυθυνο και υποθάλπει τις άγριες κοινωνικές διακρίσεις και την παιδική παραβατικότητα (εύσχημος όρος για να μη χαρακτηριστεί εγκληματικότητα), με την ίδια ευκολία, με την οποίαν ξεστομίζει καθημερινά τις εκφράσεις του ωχαδερφισμού και του "δε βεριέσαι".

Μέσα σε μερικά συγκλονιστικά πλάνα μιλάει για την έλλειψη στοργής και την αδιαφορία της μάνας, που με τη σειρά της είναι θύμα της ανελέητης φτώχειας που μαστίζει μεγάλα πλήθη της δυτικής κοινωνίας της αφθονίας.
Αυτή η κοινωνία της αφθονίας εγείρει άγρια ένστικτα σε άτομα που στερούνται των βασικών αγαθών χωρίς να κατανοούν το γιατί, είδικά όταν είναι παιδιά.
Θέλουν να αποκτήσουν αυτά που τους λέιπουν χρησιμοποιώντας το μόνο μέσον που έχουν διδαχθεί καλά. Την Βία.
Έχοντας γνωρίσει μόνο το βίαιο και στερητικό πρόσωπο της ζωής, θα απαντήσουν χρησιμοποιώντας τα ίδια εργαλεία.

Σε σχόλιο που έκανα στο post μου σχετικά με την ταινία The Basketball Diaries, έκανα λόγο για τους Bullies, που δρουν στα σχολεία των δυτικών κοινωνιών εδώ και πολλά χρόνια.
Λειτουργούν με τη λογική της βίαιης εξουσίας, που κάποιοι έχουν ήδη εξασκήσει επάνω τους.
Όσο πιο γνώριμο τούς είναι το κομμάτι εκείνο της πραγματικότητας που τούς πληγώνει, τόσο περισσότερο έχουν ανάγκη να το διοχετεύσουν με την μορφή σωματικού και ψυχικού εκβιασμού σε άτομα πιό αδύναμα από τους ίδιους.

Το φαινόμενο των bullies συναντάται όχι μόνο σε υποβαθμισμένες περιοχές και σε περιθωριόποιημένα τμήματα της κοινωνίας, αλλά και σε εύπορες περιοχές και σχολεία "περιωπής".
Παρ' όλα αυτά, και σε αυτήν την περίπτωση για έλειψη θα κάνουμε λόγο, μόνο που η έλλειψη εδώ διαφοροποιείται, συνίσταται σε άλλου είδους στερήσεις, αυτές της αδιαφορίας και της κατάχρησης εξουσίας του γονέα, ο οποίος φέρνει στον κόσμο μια ανθρώπινη ζωή χωρίς πλήρη συναίσθηση του ρόλου του!

Παραθέτω το σχόλιο:

"..ούτε κατά διάνοιαν κι εγώ θα ήμουν ποτέ υπέρ του να απαγορευτούν βιβλία ή ταινίες, γιατί όπως πολύ σωστά το έθεσες τα παιδιά έχουν πλέον πρόσβαση σε videogames και στο net, άλλωστε οι προσλαμβάνουσές τους έχουν κατά πολύ διαφοροποιηθεί από αυτές προηγούμενων γενεών.
Κατά τη γνώμη μου η λέξη κλειδί σε όλο αυτό είναι ΓΟΝΕΙΣ και κατ' επέκταση ΣΥΣΤΗΜΑ.
Όχι το σύστημα με κάποια μεταφυσική έννοια, αλλά ουσιαστική και διαρκής παιδεία, των γονέων πρωτίστως και κατόπιν των ανηλίκων από τους ήδη έχοντας αξίες και σταθερές.
Δυστυχώς είναι στατιστικά διαπιστωμένο, ότι οι περισσότεροι γονείς κάνουν παιδιά στην τύχη ή απλά υπακούοντας στο χοντρό άλλοθι που λέγεται βιολογικό ρολόι, ας καγχάσω (!!!), έχοντας πλήρη άγνοια του ρόλου τους. Ακόμα χειρότερα, ζουν στα μαύρα σκοτάδια σχετικά με το τι ακριβώς σημαίνει να φέρνεις στον κόσμο ένα παιδί.
Κι εδώ πάλι έρχεται το σύστημα, σαν πολιτική δυναμική, που εξωθεί τους ανθρώπους να εξελίσσουν σταδιακά τα πιο κανιβαλλιστικά τους ένστικτα και τις πιο λανθάνουσες σκοτεινές διανοητικές καταστάσεις.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι δυτικές κοινωνίες ευνοούν και υποβάλλουν την ανθρωποφαγική διάσταση στις πολύ μικρότερες πλέον ηλικίες.
Ήδη και στην Ελλάδα δρουν εδώ και κάποια χρόνια συμμορίες ανηλίκων, που επιδιδονται σε μικροκλοπές αλλά και σε χουλιγκανισμούς, ξυλοδαρμούς ακόμα και τραυματισμούς "αντιπάλων" ομάδων.
Το φαινόμενο των bullies στα σχολεία, άλλωστε δεν είναι κάτι νέο.
Η κοινωνία της αφθονίας έχει κάνει το θαύμα της!"
Λούσυ 2006

8 comments:

Juanita La Quejica said...

Λίγες ώρες αφού έγραψα ένα σχόλιο στο blog της kyrallina http://kyrallina.blogspot.com/2006/06/los-olvidados.html για την ταινία, άκουσα στις ειδήσεις τα νέα για τις θλιβερές εξελίξεις στην υπόθεση του Άλεξ στην Βέροια. Και σκέφτηκα ακριβώς το ίδιο, πόσο ανατριχιαστικά επίκαιρος δηλαδή είναι ο Buñuel, 56 χρόνια μετά.

Loreley-lucyluce said...

@juanita,
είδα την ταινία στο Άστυ, στις 28/4/06 κι ένοιωσα τυχερή που μπόρεσα να γίνω κοινωνός του έργου του μεγάλου αυτού δημιουργού.
Νομίζω ότι, όσοι την έχουμε δει το ίδιο αισθανόμαστε, πόσο μάλλον που το θέμα της είναι διαβολικά παρόμοιο με αυτό που συγκλονίζει την Βέροια αυτές τις μέρες.
Να είσαι καλά!
:-)

McFly said...

Και μέσα σε μια ολιγόλεπτη εισαγωγή τα είπε όλα για την επανάσταση της πούτσας...

...αυτά ας τα λύσουν οι προοδευτικές δυνάμεις... όποιες κι αν είναι αυτές!

50 χρόνια μπροστά... οι προοδευτικές δυνάμεις κάνουν ακόμα πανηγύρια χωρίς να έχουν βάλει γκολ.

Loreley-lucyluce said...

@mcfly,
αν φαινόταν ότι κάποτε ο κόσμος είχε όραμα, πλέον κανείς δεν τρέφει ψευδαισθήσεις!

Οι προοδευτικές δυνάμεις είναι πιο συντηρητικές από τις μεγαλύτερες συντηρητικούρες και για το μόνο που νοιάζοντα είναι σε ποιά καρέκλα (εξουσίας) θα βολέψουν τους χοντρούς κ%#*υς τους...

Stormrider said...

@lucy said:
"Ήδη και στην Ελλάδα δρουν εδώ και κάποια χρόνια συμμορίες ανηλίκων, που επιδιδονται σε μικροκλοπές αλλά και σε χουλιγκανισμούς, ξυλοδαρμούς ακόμα και τραυματισμούς "αντιπάλων" ομάδων."

βέβαια πρέπει να κάνουμε τον διαχωρισμό μεταξύ συμμοριών σε φτωχογειτονιές που εγκληματούν για βιοποριστικούς λόγους και συμμοριών που εγκληματούν λόγω "ιδεολογίας". η περίπτωση του πρόσφατου εγκλήματος αφορούσε το 2ο: ήταν παρέα καλοθρεμένων επαρχιοτόπουλων που εφαρμόζαν όσα τους έμαθαν οι κομπλεξικοί νεοέλληνες γονείς τους.

Juanita La Quejica said...

Πραγματικά, μέσα σε 2 λέξεις ο Buñuel κατάφερε να "φωτογραφίσει" το βάθος του προβλήματος. Να δείξει με το δάχτυλο. Να εξευτελίσει τους "ενόχους". Και επειδή η ταινία γυρίστηκε στο Μεξικό και βασίστηκε -όπως γράφουν οι τίτλοι έναρξης- σε αληθινές ιστορίες και υπαρκτά πρόσωπα, δεν του το συγχώρησαν οι Μεξικανοί, που ζητούσαν εντονότατα την αποπομπή του από την χώρα τους.
Stormrider, αν και δεν έχω παρακολουθήσει ιδιαίτερα ειδήσεις το Σαββατοκύριακο, πριν λίγο άκουσα ότι τα παιδιά αυτά προερχόντουσαν από φτωχές, προβληματικές οικογένειες. Μάλιστα, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων έκανε εράνους και προσπαθούσε να τους βοηθήσει οικονομικά ώστε να έχουν τουλάχιστον ένα πιάτο φαγητό. Αν αυτά ισχύουν, στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν καλοθρεμμένα επαρχιοτόπουλα, αλλά δεν νομίζω ότι έχει και την καθοριστική σημασία το βιοτικό τους επίπεδο τελικά.

Loreley-lucyluce said...

@juanita,
όντως σε πραγματικά γεγονότα βασίστηκε η ταινία!
Προφητικός ο Bunuel τόσα χρόνια πριν...
:-)

Loreley-lucyluce said...

log in....