Thursday, June 22, 2006

Xάος


ΣΤΗ ΚΟΦΤΕΡΗ αστραπή

της τρίτης διάστασης

τα λόγια περνάνε

θρυμματισμένα, νοσηρά.

Στο πληγωμένο φευγιό

των άλλων δυό διαστάσεων

μια ματωμένη γραμμή

καθορίζει το ΧΑΟΣ.

(2003) © Lucy

Now playing

Antony and the Johnsons

You are........

10 comments:

Marialena said...

Αραγε τι καθορίζει το χάος και τι την υποκειμενική μας πραγματικότητα? Καλησπέρα Lucy μου, εξαίσιο ποίημα... Μ.

Loreley-lucyluce said...

Καλησπέρα, γλυκειά μου!
Πάντα τόσο ευγενική!

Ξέρεις, τις τελευαίες μέρες χρειάζομαι την ευγένεια, (όχι την κατ' επίφασιν).
Είναι μια αρετή, που τείνει να εξοστρακιστεί στο πυρ το εξώτερον!
Είσαι γενναιόδωρη, χαρακτηριστικό ανθρώπου με ψυχικά αποθέματα!
Γιαυτό ακριβώς μιλάει τούτη 'δω η εγγραφή.
Το χάος των διαστάσεων, των ανθρώπινων, δυστυχώς...
Φιλιά πολλά!

markos-the-gnostic said...

είδες Lucy που έρχεραι κι εσύ στο ΧΑΟΣ (σήμα μου).
Δεν έχω δει πιο ποιητικό ορισμό του χάους...

Loreley-lucyluce said...

@Μάρκο, καλησπέρα!

Στο χάος ανέκαθεν ανήκα.
:-)

Ευχαριστώ πολύ!

dr.Uqbar said...

Καλησπερα lucy. Ωραιος ο ορισμος του απεριγραπτου.
Και ειναι παντου...

Loreley-lucyluce said...

Καλησπέρα, dr.
Παντού και πουθενά.
Δεν ξέρω πια...
:-)

Pink Panther said...

Σε διαβαζω εδω και λιγο καιρο και συνηθως δεν μ αρεσουν τα ποιηματα σου-αν θες μια καλοπροαιρετη κριτικη, η εμφαση στις πομπωδεις λεξεις μπορει να γινει αποθωτικη για μερικους λιγο πιο "μινιμαλ" τυπους και χανεται ετσι η εικονα η' το μηνυμα που ισως θες να περασεις.

Ωστοσο αυτο το ποιημα σου το βρισκω εξαιρετικα δυνατο στο συναισθημα του και εξυπνα γραμμενο στον τροπο που το ξεδιπλωνεις για τον αναγνωστη σου. Μου αρεσει επισης η επιλογη των χαρακτηρισμων. Δεν ειμαι απολυτως ειδικη, αλλα νομιζω οτι μπορεις να γραψεις πολυ καλα.

Ευχαριστω για την φιλοξενια, καλησπερα.

Loreley-lucyluce said...

@pink panther, καλησπέρα. καλώς ήλθες.

Ευχαριστώ για την καλοπροαίρετη κριτική!
Είμαι minimal σαν συμπεριφορά, γιαυτό ίσως στο γράψιμο μού βγαίνει μαξιμαλισμός.
Ίσως αν πλησιάσω κάποιες άλλες σφαίρες, να μάθω κι εγώ να γράφω σαν παιδί!
Του Picasso τού πήρε μια ολόκληρη ζωή να μάθει να ζωγραφίζει σαν παιδί!
Φαντάσου εγώ, λοιπόν, που δεν φτάνω ούτε στον αστράγαλό του!
Ευχαριστώ και πάλι, νά είσαι καλά!
:-)

dr.Uqbar said...

Α δεν προσεξα τη νεα σου φωτο!
Πολυ ωραια...
και ευγενεια οπως βλεπεις υπαρχει, και σε μεγαλες δοσειςΚαληνυχτα

Loreley-lucyluce said...

Το έκανα καλοκαιρινό!
LOL

Υπάρχει, πάλι καλά!
Καλημέρα, dr.!
:-)