Saturday, May 13, 2006

Κυκλοτερές



Είναι ένας κύκλος
που ζωγράφισες γύρο μου
τον έβαψες με χρώμα
γαλάζιο της θάλασσας
τον στεφάνωσες μ' αρμύρα
και αλάτι χοντρό
τον χάραξες
με λουλακί μολύβι
τον έσπειρες
με μαργαρίτες του αγρού
από κείνες τις άγριες
που ξέρεις
πως με τρελλαίνουν.
Είναι ένας κύκλος
που χάραξες γύρο μου
πολύ προσεχτικά,
πολύ τρυφερά
πολύ λατρεμένα
για να μού δείξεις
πως εκεί είναι
το απαλό μας στρώμα.


Στοργικά τον έγραψες
στο χώμα
και τού ύψωσες
κρυστάλλινους θόλους
απαντοχής και υποσχέσεων
και μια υπόνοια
απόλυτης κυριαρχίας σου.
Γλυκός ο κύκλος
όταν τα κρύσταλλα
λαμποκοπούν στον ήλιο,
όταν οι ορίζοντες βυθίζονται
στη θάλασσα το λυκαυγές
που οι προσμονές φουντώνουν
και βάφουν μάγουλα,
βλέφαρα και προσκεφάλια.
Κλοιός ο κύκλος,
όταν το λυκαυγές
σε λυκόφως αργοσβήνει
κι όταν ο κύκλος
τ' αγριολούλουδα σπαράσσει,
όταν η αρμύρα σε απολίθωμα
του χρόνου ραγισμένο απομένει
ν'ατενίζει τη σκιά που ξέχασε
να μπει στο κύκλο
αλλά απομακρύνεται
με υπέροχες χορευτικές
κυκλοτερείς κινήσεις.


(καλοκαίρι 2004)
© Lucy

6 comments:

Λύσιππος said...

Ο πόνος της νοσταλγίας. Η μήπως, η νοσταλγία του πόνου;

Οι δύο πλευρές ενός νομίσματος.

Loreley-lucyluce said...

Όχι η νοσταλγία του πόνου...όχι...
Η συνειδητοποίηση των κύκλων, αυτών που σε πνίγουν και θες να πετάξεις μακριά...
Συγγνώμη αν η δική μου τέμνουσα, τάραξε κάποιους ήρεμους κατεστημένους κύκλους σου...

free_dober_man said...

Καλημερούδια ομορφιά μου.
Ποιός σούπε πουλάκι μου ότι δεν διαβάζω αυτό σου το blog; Το διαβάζω και μάλιστα συχνά αλλά δεν σχολιάζω, τάχω πει όλα στο άλλο!
Μπράβο που διάβασες το βιβλίο, χάρηκα πολύ.
Κοριτσάκι όμως πρόσεχε γιατί κάνοντας μια μικρή επισκόπηση(χοχοχο, έτσι τη λένε τώρα την κατασκοπεία;;) είδα ότι εδώ κυκλοφορούν κάτι black souls-μαγίστρες και καλά, θάρθουν το βράδυ στο κρεβατάκι σου θα σου κόψουν μια τουφίτσα από τα μαλάκια και θα σου κανουν μάγια copy-paste!
Xo xo xo xo xo xo
Ε ρε βρεγμένη σανίδα που πάει χαμένη!
Άντε μικρό μου καλά ξυπνητούρια κι άμα θες τίποτα σφύρα κλεφτικα και το doberman θάρθει αμέσως!
Φιλιά μικρή!

Λύσιππος said...

Καλημέρα - λίγο πριν τον Υπνο.
Δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο από τις τέμνουσες που διακόπτουν πορείες. Είναι μέρος της ζωής, που θα ήταν βαρετή αν ήταν προβλέψιμη.

Loreley-lucyluce said...

Καλημέρα, σκυλάκο!
Ε! καλά μεσημέριασε, αλλά τώρα ξύπνησα και πίνω καφέ φίλτρου με γάλα, διαβάζοντας το σχολιάκι σου! Τι έγινε, κάνα θρίλερ έβλεπες χτες το βράδυ? Δεν κατάλαβαίνω τίποτα! ;-)
Εγώ πάντως πήγα παραλιακή για την πλανεύτρα σελήνη και για ποτάκι!
Υπέροχα ήταν, έχει ξεχυθεί πια ο κόσμος έξω, μυρίζει καλοκαιράκι, μμμ..
Να μάς έρχεσαι κι από 'δω!
Φιλιά!

Loreley-lucyluce said...

Καλημέρα Λύσιππε!
Γλυκόν ύπνο σού εύχομαι!
Πάντα εκτιμούσα την δύναμη των τεμνουσών. Είναι η δυναμική της απολυτοσύνης της καθαρότητας και της απόλυτης διαυγειας των οποίων είμαι λάτρις!
Νo less than that!
:-)