Ούλη Κόμη

Αποδυναμωμένη κουλτούρα
Σε βάθος σουρεαλιστικού πίνακα
Δεν πίστευα σ’ αυτό το τέλος
Της αδέκαστης σκέψης
Πριν από σένα ήμουνα γκρεμός
Στα χείλια της απροσπέλαστης
Επαναστατικότητας
Μαζί με σένα
Διαλεχτικά φιλολογικά εξασέλιδα
Σε ηλιόλουστες αίθουσες
Και τοπία ανεξερεύνητα
Αγώνας ασθμαίνων
Μακριά σου έβλεπα τη θάλασσα
Χωρίς ελπίδα
Αντανακλαστικού φωτός
Στο ferry άδεια μνήμη
Μακριά από κει
Εδώ κοντά
Κοντά σου
Απελπισία
Άσκοπη αναζήτηση
Δεν με βρήκες
Το ήξερα
Γαλάζια κύματα στο μυαλό σου
Απουσία μονιμότητας
Και μονιμότητα απουσίας
Αδιάφορο αν πονάω
Προσωρινά μόνο
Θορυβώδικα ιδανικά
Ραντίζουν τις απενεργοποιημένες σου
Διαλείψεις.
Ούλη κόμη καθ’ όλου ευκινησία
Και νευρώδικη ιδιοσυγκρασία
Χαρακτηριστικός εκπρόσωπος
Που απουσιάζει
Υγρό κύμα
Που σφαδάζει
Καθώς μιλάς για πεμπτουσίες
Κι εγώ για διάτρητους ορίζοντες
Γελούσες
Παιδιάστικοι ελιγμοί
Το πιστεύεις;
Κίτρινα τα μάτια σου ΤΟΤΕ
Πέτρινα τα μάτια σου ΤΩΡΑ
Αδιαπέραστο κάλεσμα
ΤΩΡΑ
Θέλω να τα ρουφήξω
Με μια ανάσα χωρίς επιστροφή
ΤΩΡΑ
Και δεν μπορώ
ΤΩΡΑ ΠΙΑ.

2004 © Lucy